Ένοχο για τη δηλητηρίαση 30 ασθενών, εκ των οποίων οι 12 κατέληξαν, έκρινε το Κακουργιοδικείο του Ντουμπς στη Γαλλία τον αναισθησιολόγο Φρεντερίκ Πεσιέ, καταδικάζοντάς τον σε ισόβια κάθειρξη. Η απόφαση αφορά μια σειρά εγκλημάτων που διαπράχθηκαν σε διάστημα σχεδόν δέκα ετών, προκαλώντας σοκ στη γαλλική κοινωνία και στον ιατρικό κόσμο.
«Ένας από τους μεγαλύτερους εγκληματίες στην ιστορία»
Ο εισαγγελέας της υπόθεσης χαρακτήρισε τον Πεσιέ «έναν από τους μεγαλύτερους εγκληματίες στην ιστορία», τονίζοντας ότι εκμεταλλεύτηκε την ιδιότητά του ως γιατρός για να αφαιρεί ζωές. Όπως ανέφερε, ο καταδικασθείς «επέλεγε συνειδητά τη χορήγηση φαρμάκων για να σκοτώνει», μετατρέποντας τον ρόλο του θεράποντα σε εργαλείο θανάτου.
Οι 30 υποθέσεις δηλητηρίασης
Το δικαστήριο εξέτασε ξεχωριστά καθεμία από τις 30 περιπτώσεις δηλητηρίασης, οι οποίες σημειώθηκαν μεταξύ 2008 και 2017 σε δύο ιδιωτικές κλινικές της Μπεζανσόν. Τα θύματα ήταν ηλικίας από 4 έως 89 ετών, ενώ και στις 30 περιπτώσεις αναισθησιολόγος ήταν ο ίδιος ο Φρεντερίκ Πεσιέ. Από τους ασθενείς, 12 έχασαν τη ζωή τους και 18 κατάφεραν να επιβιώσουν.
Ο τρόπος δράσης
Σύμφωνα με την εισαγγελία, ο αναισθησιολόγος μόλυνε, χωρίς καμία αμφιβολία, ορούς και φαρμακευτικά σκευάσματα με ουσίες όπως κάλιο, τοπικά αναισθητικά, αδρεναλίνη και ηπαρίνη. Στόχος του ήταν να προκαλέσει καρδιακή ανακοπή ή σοβαρές αιμορραγίες σε ασθενείς που νοσηλεύονταν και παρακολουθούνταν από άλλους γιατρούς.
Τα κίνητρα και το ψυχολογικό προφίλ
Η εισαγγελία υποστήριξε ότι τα κίνητρα του Πεσιέ δεν ήταν οικονομικά, αλλά ψυχολογικά. Όπως αναφέρθηκε, επιδίωκε να «βλάψει ψυχολογικά» συναδέλφους του με τους οποίους βρισκόταν σε σύγκρουση, αλλά και να «ικανοποιήσει τη δίψα του για εξουσία». Ιατροδικαστικές γνωματεύσεις περιέγραψαν τον κατηγορούμενο ως διαταραγμένη προσωπικότητα, για την οποία «η ζωή του ασθενούς δεν είχε καμία σημασία».
Η ψυχοεγκληματολόγος Πεγκί Αλιμάν εξήγησε στο δικαστήριο ότι πρόκειται για μια περίπτωση «διπλής προσωπικότητας», όπου ο δράστης λειτουργούσε μέσω ενός ψυχολογικού «σχίσματος» ανάμεσα σε έναν κοινωνικά προσαρμοσμένο εαυτό και έναν βαθιά τραυματισμένο και ασταθή εσωτερικό εαυτό. Όπως τόνισε, «αυτά τα δύο μέρη δεν πρέπει ποτέ να συναντηθούν», ενώ συνάδελφός της παρομοίασε την περίπτωση με μια ακραία εκδοχή «Δρ. Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ».
Η υπερασπιστική γραμμή
Ο ίδιος ο Φρεντερίκ Πεσιέ αρνήθηκε κατηγορηματικά όλες τις κατηγορίες, δηλώνοντας ότι δεν είναι δηλητηριαστής και ζητώντας την αθώωσή του. Από την πλευρά του, ο δικηγόρος υπεράσπισης αμφισβήτησε τα αποδεικτικά στοιχεία, ωστόσο το δικαστήριο έκρινε πως το σύνολο των δεδομένων στοιχειοθετεί την ενοχή του πέραν πάσης αμφιβολίας
