Ο Chris Rea, ο Βρετανός τραγουδοποιός του οποίου οι επιτυχίες περιλάμβαναν το Driving Home for Christmas, πέθανε σε ηλικία 74 ετών, όπως ανακοίνωσε εκπρόσωπος της οικογένειάς του.
Ο Rea συνδύαζε blues, pop, soul και soft rock σε 25 στούντιο άλμπουμ, με επιτυχίες όπως το The Road to Hell, από το ομώνυμο άλμπουμ που έφτασε στο Νο 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Driving Home for Christmas, ένα διαχρονικό χριστουγεννιάτικο αγαπημένο, καθώς και τραγούδια όπως τα On the Beach και Josephine, που γνώρισαν μεγάλη απήχηση στη χορευτική σκηνή των Βαλεαρίδων. Πούλησε περισσότερα από 30 εκατομμύρια άλμπουμ.
Γεννήθηκε το 1951 στο Μίντλεσμπρο από Ιταλό πατέρα και Ιρλανδή μητέρα και είχε έξι αδέλφια.
Ως νεαρός ασχολήθηκε με τη μουσική παράλληλα με χειρωνακτικές δουλειές, μεταξύ αυτών και στο εργοστάσιο παγωτών του πατέρα του, ενώ σκέφτηκε ακόμη και να γίνει δημοσιογράφος. Τελικά εντάχθηκε σε συγκρότημα σε ηλικία 22 ετών, τους Magdalene, στους οποίους στο παρελθόν είχε συμμετάσχει ο David Coverdale (αργότερα των Deep Purple). Στη συνέχεια μπήκε σε άλλο συγκρότημα, τους Beautiful Losers, αλλά ξεκίνησε σόλο καριέρα όταν του προτάθηκε δισκογραφικό συμβόλαιο, κυκλοφορώντας το πρώτο του single, So Much Love, το 1974.
Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε στις ΗΠΑ, όπου το τραγούδι του Fool (If You Think It’s Over) το 1978 έφτασε στο Νο 12 και του χάρισε υποψηφιότητα για Grammy στην κατηγορία καλύτερου νέου καλλιτέχνη. Για αρκετά χρόνια δυσκολεύτηκε να επαναλάβει αυτή την επιτυχία, αν και το άλμπουμ Water Sign του 1985 γνώρισε επιτυχία σε όλη την Ευρώπη και βοήθησε να αλλάξει η πορεία του.
Τα τέλη της δεκαετίας του 1980 ήταν η πιο εμπορικά επιτυχημένη περίοδός του: τελικά έγινε ευρέως αποδεκτός στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρότι συχνά βρισκόταν εκτός των κυρίαρχων ποπ τάσεων. Το Dancing With Strangers του 1987 εγκαινίασε μια σειρά έξι άλμπουμ που μπήκαν στο top 10, δύο από τα οποία έφτασαν στο Νο 1.
Η συλλογή New Light Through Old Windows του 1988 περιλάμβανε τη μεγαλύτερη επιτυχία του, το Driving Home for Christmas, που είχε αρχικά ηχογραφηθεί το 1986. Στην πρώτη του κυκλοφορία είχε μικρή απήχηση, όμως το ήπιο, συναισθηματικό τραγούδι για τη συλλογική χαρά του τίτλου του συνέχισε να κερδίζει δημοτικότητα με τα χρόνια, φτάνοντας έως το Νο 11 των charts το 2019 και το 2020.
Η εμπορική του επιτυχία μειώθηκε κάπως τη δεκαετία του 2000, όταν, ξεκινώντας με το Dancing Down the Stony Road του 2002, ο Rea απομακρύνθηκε από την ποπ και επέστρεψε στα delta blues που τον είχαν αρχικά εμπνεύσει.
Ταιριαστά, δεδομένης της εμμονής του με τα αυτοκίνητα και τους δρόμους στα τραγούδια του, ο Rea ήταν λάτρης του μηχανοκίνητου αθλητισμού, αγωνιζόμενος με μοντέλα της Ferrari και της Lotus και συμμετέχοντας στο Βρετανικό Πρωτάθλημα Τουρισμού το 1993. Για τη σεζόν της Formula 1 το 1995 εντάχθηκε στην ομάδα Jordan ως μηχανικός στα πιτ. «Δεν ήθελα καθόλου να κάνω το VIP κομμάτι, οπότε ήμουν υπεύθυνος για το δεξί πίσω ελαστικό του Eddie Irvine», είχε πει αργότερα.
Υποστήριζε το Εργατικό Κόμμα και το 2017 έγραψε ένα ανέκδοτο τραγούδι προς τιμήν του Jeremy Corbyn με τίτλο What’s So Wrong With a Man Who Tells the Truth?.
Ο Rea αντιμετώπισε πολλά προβλήματα υγείας στη ζωή του. Διαγνώστηκε με καρκίνο στο πάγκρεας και το 2001 υποβλήθηκε σε αφαίρεση τμήματος του παγκρέατος καθώς και τμημάτων του στομάχου και του λεπτού εντέρου, γεγονός που τον έκανε διαβητικό.
Το 2016 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο περιέγραψε ως «μια πολύ τρομακτική στιγμή». «Έβαλα στο μυαλό μου ότι με το εγκεφαλικό είχα χάσει την αντίληψή μου για το ύψος των νοτών. Και χρειάστηκε πολλή πειθώ από ανθρώπους που μου έλεγαν ότι δεν υπήρχε τίποτα λάθος με αυτό που έπαιζα», είχε δηλώσει.
Το 2017 κατέρρευσε επί σκηνής κατά τη διάρκεια συναυλίας στην Οξφόρδη και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για ανάρρωση.
