Aν η τεχνητή νοημοσύνη αλλάζει τους κανόνες της ομορφιάς, σύμφωνα με τάσεις στην αισθητική χειρουργική και στα social media, τότε τι καινούργιο θα ανακαλύψουμε πίσω από τις εικόνες σε μια ολοκαίνουργια έκθεση στην Αγγλία; Όπως και να έχει η ψηφιακή ομορφιά είναι εδώ κι εμείς καλούμαστε να κατανοήσουμε πόσο έχει αλλάξει το AI τα πρότυπα στον ψηφιακό κόσμο. Από τα κλασικά γλυπτά μέχρι τις φωτογραφίες των σύγχρονων σταρ του Χόλιγουντ, οι κοινωνίες διαμορφώνουν την έννοια της ομορφιάς, ειδικά σήμερα που βιώνουμε μια νέα επανάσταση για το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας.
Η έκθεση με τίτλο «Virtual Beauty» που θα εγκαινιαστεί στις 23 του μηνός στο Somerset House στο Λονδίνο, συγκέντρωσε έργα 20 καλλιτεχνών από ολόκληρο τον κόσμο για να φωτίσει τη νέα αλλαγή. Από τα φίλτρα του Instagram και τις εικόνες που δημιούργησε το ΑΙ μέχρι τα ψηφιακά avatars. Φαινόμενο που δεν περιορίζεται μόνο στα μουσεία αλλά και γύρω μας, στο feed μας, στον κινηματογράφο, στη μόδα.
Η Κιμ Καρντάσιαν ήταν από τις πρώτες που έφεραν την ψηφιακή ομορφιά στην καθημερινή κουλτούρα. Με το βιβλίο της «Selfish» και τις χιλιάδες selfies της, δημιούργησε το πρόσωπο του Instagram με μεγάλα μάτια, σαρκώδη χείλη, τονισμένα ζυγωματικά, όλα αποτέλεσμα ψηφιακής επεξεργασίας που αναπαράγεται και στη ζωή με την πλαστική χειρουργική. Μια προσωπική επιλογή που εξελίχτηκε σε κοινωνικό πρότυπο για εκατομμύρια γυναίκες.
Η Μπέλα Χαντίντ, η Ριάνα, η Ζεντάγια πειραματίζονται με ψηφιακές μεταμορφώσεις και φίλτρα, καταργώντας τα όρια μεταξύ πραγματικού και εικονικού. Η Ριάνα έχει λανσάρει τη δική της εφαρμογή με ενσωματωμένη τεχνητή νοημοσύνη, που προτείνει προϊόντα βάσει της ανάλυσης του δέρματος, ενώ η Ζεντάγια προωθεί μια διαφορετική αισθητική, επενδύοντας σε ψηφιακά εφέ.
Ας είναι καλά τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης που μπορούν πλέον να δημιουργήσουν πρόσωπα που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, όπως μας δείχνουν οι καλλιτέχνες Μίνι Ατάιρου και Μπεν Κάλεν Γουίλιαμς στην έκθεση. Διαδεδομένες εφαρμογές φίλτρων στο Instagram και το Snapchat, χρησιμοποιούν AI για να μεγαλώσουν τα μάτια, να λειάνουν το δέρμα, να τελειοποιήσουν το σώμα μας. Ο όρος «Snapchat dysmorphia» (ή η δυσμορφία της εφαρμογής των εφήβων με την ονομασία Snapchat) περιγράφει ακριβώς αυτό το φαινόμενο: αγόρια και κορίτσια που καταφεύγουν στους πλαστικούς για να μοιάσουν στα πρότυπα τους.
Στη μόδα, μοντέλα και influencers δημιουργούν ψηφιακά άβαταρ, όπως η Lil Miquela, μια εικονική περσόνα που συνεργάζεται με brands όπως η Prada και η Calvin Klein. Η συνεχής έκθεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η ανάγκη μας να δείχνουμε τέλειοι αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε ψυχολογική κόπωση.
Έχετε παρατηρήσει πως έχουμε αρχίσει να μοιάζουμε μεταξύ μας; Ή αν δεν θέλουμε να κοιταχτούμε στον καθρέφτη, ας παρατηρήσουμε τις σταρ. Η Κιμ Καρντάσιαν θυμίζει την Σερ αλλά και Ελληνίδες σταρ που δεν το παραδέχονται αλλά την μιμούνται. Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από εικόνες που σε κάνουν να αναρωτιέσαι: τι είναι πραγματικό και τι όχι; Τα social media και τα φίλτρα επηρεάζουν την αυτοεικόνα μας. Περπατώντας ανάμεσα στα έργα συνειδητοποιείς πως η ομορφιά αποτελεί σύνθετη έννοια. Δεν είναι πια μόνο το σώμα, αλλά και η ψηφιακή του αντανάκλαση, η ιστορία που θέλουμε να αφηγηθούμε, η τεχνολογία που χρησιμοποιούμε για να τη φτιάξουμε.
Και πώς θα μοιάζει το μέλλον της ομορφιάς; Για την ώρα μπορούμε να πειραματιστούμε με την εμφάνιση μας, να δημιουργήσουμε την εκδοχή που ονειρευόμαστε. Η τεχνολογική δυσμορφία μέσα από τα φίλτρα θυμίζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας που ήδη συμβαίνει. Χρειάζεται προσοχή ώστε να μην χάσουμε την αίσθηση του αληθινού μας εαυτού μέσα στον ψηφιακό κόσμο. Πόσο έτοιμοι είμαστε αλήθεια να αποδεχτούμε αυτή τη νέα εκδοχή της ομορφιάς;
Εφαρμογές όπως το FaceTune και το YouCam Makeup έχουν κάνει το photoshop προσβάσιμο σε όλους, επιτρέποντας να φτιάξεις την τέλεια εικόνα. Η καλλιτέχνης Κουαλίσα Γουντ δείχνει με τα έργα της πως η ψηφιακή ομορφιά μπορεί να γίνει «φυλακή», στο κυνήγι για «likes» και «followers» να καθορίζει την αυτοεκτίμηση.
Το νέο φαινόμενο έχει οδηγήσει πολλούς πλαστικούς χειρουργούς να παρατηρήσουν αυξημένη ζήτηση για αλλαγές που μοιάζουν να αντιγράφουν φίλτρα και ψηφιακά εφέ. Όμως, όταν προσπαθείς να κάνεις το πραγματικό σου πρόσωπο να ταιριάξει με μια τέλεια εικόνα, το αποτέλεσμα μοιάζει παράξενο. Παρά τα φίλτρα και τους αλγόριθμους, η ομορφιά παραμένει ένας τρόπος να εκφράζουμε τις επιθυμίες μας.
Ίσως τελικά η ψηφιακή ομορφιά να είναι μια εποχή, ένα σημάδι του χρόνου, όπως π.Χ. και μ.Χ. Υπάρχει η ομορφιά πριν από την τεχνολογία και τα φίλτρα και η ομορφιά μετά. Η λάμψη της διαδικτυακής ορατότητας. Γιατί η αληθινή ομορφιά δεν βρίσκεται στη μεταμόρφωση μας σε προϊόν τεχνητής νοημοσύνης. Στο τέλος της ημέρας, το ζήτημα της ομορφιάς στην ψηφιακή εποχή δεν είναι καθόλου απλό. Είναι μια ανάμειξη αισθητικής, φιλοσοφίας και ψυχής. Ζωή με φίλτρα και αλγόριθμους ή αληθινές ρυτίδες έκφρασης; Τα άβαταρ δεν έχουν αναμνήσεις.
Κυριακάτικη Απογευματινή
