Δεν φωτογράφιζε απλώς όμορφους ή επιτυχημένους ανθρώπους, αλλά χρησιμοποιούσε την εικόνα ως μορφή ισχύος. Πολύ πριν από το Instagram, πολύ πριν από το lifestyle, υπήρχε ο Σέσιλ Μπίτον, που σκηνοθετούσε τα πάντα με μια ανεπανάληπτη θεατρικότητα. Έτσι, η έκθεση «Cecil Beaton’s Fashionable World», που θα παρουσιάσει η National Portrait Gallery τον Οκτώβριο στο Λονδίνο, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού μέσα από περισσότερα από 250 έργα θα φωτίσει τον άνθρωπο που έκανε την εικόνα δύναμη – πολύ πριν από όλους τους άλλους!
Ήταν σνομπ, κουτσομπόλης, εστέτ, ήθελε τις τιάρες, τα Όσκαρ, λαχταρούσε τα πάρτι και μελετούσε τις… στήλες κουτσομπολιού. Πάνω απ’ όλα, όμως, οπλισμένος μόνο με μια κάμερα και ένα αλάνθαστο ένστικτο τα κατέκτησε όλα.
Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη έκθεση που εστιάζει αποκλειστικά στη φωτογραφία μόδας του Μπίτον. Επιμελητής της είναι ο ιστορικός φωτογραφίας Ρόμπιν Μιούρ, ο οποίος συγκέντρωσε γι’ αυτήν την εκτενή έκθεση φωτογραφίας σχέδια, επιστολές, κοστούμια, από το Cecil Beaton Studio Archive και το αρχείο της εκδοτικής εταιρείας Condé Nast.
Η διαδρομή ξεκινά με τα εφηβικά πειράματα στις αίθουσες της οικογένειας στο Χάμπστεντ, συνεχίζεται στα χρόνια του Κέιμπριτζ, όπου καλλιέργησε την κλίση του στη μεταμφίεση, και κορυφώνεται με τη θρυλική παρέα των «Bright Young Things». Από εκεί το νήμα οδηγεί στις σελίδες της «Vogue», στα ταξίδια σε Νέα Υόρκη και Παρίσι, αργότερα στη βασιλική αυλή, στην έκρηξη χρωμάτων της δεκαετίας του ’50 και, τέλος, στη χολιγουντιανή αποθέωση: τα Όσκαρ για το «My Fair Lady» – την κλασική ταινία «Ωραία μου κυρία» με την Όντρεϊ Χέπμπορν και τον Ρεξ Χάρισον.
Κατά τα άλλα, κάθε φωτογραφία του Μπίτον είναι αναγνωρίσιμη. Συνδύασε το θεατρικό πορτρέτο της εδουαρδιανής εποχής με τον ευρωπαϊκό σουρεαλισμό και τον αμερικανικό μοντερνισμό, προσδίδοντάς τους μια ιδιαίτερη αγγλική αισθητική. Στις φωτογραφίες του, τα μοντέλα δεν πόζαραν, αλλά έπαιζαν ρόλους. Αλλά αν το Χόλιγουντ χάρισε στον Μπίτον την αίγλη, η μοναρχία τού έδωσε κάτι πολύ πιο σημαντικό: εξουσία. Οι πρώτες του φωτογραφίες της Ελισάβετ (μετέπειτα Queen Mother), στα τέλη της δεκαετίας του ’30, δεν ήταν απλά πορτρέτα: ήταν μια στρατηγική επικοινωνιακή επινόηση. Ο πρώτος που σκηνοθέτησε τη βασιλική οικογένεια ως εικόνα ήταν ο Σέσιλ Μπίτον. Ένας δανδής με μια κάμερα, πολύ μπροστά από την εποχή του…
Εφημερίδα Απογευματινή
