Οι μεταμορφώσεις πρωτοκλασάτων ηθοποιών σε ιστορικές προσωπικότητες, που έχουν αφήσει το σημάδι τους στον πλανήτη, είναι στάνταρ στον κόσμο του σινεμά. Όταν μάλιστα τα πρόσωπα στα οποία επικεντρώνονται οι συντελεστές αυτών των σταθερά μεγαλόπνοων πρότζεκτ διχάζουν, το αποτέλεσμα αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Με αφορμή την επική μεταμόρφωση του αγαπημένου από τα ’90s, από το προφητικό «Gattaca» και τον «Ταλαντούχο κύριο Ρίπλεϊ», Τζουντ Λο σε Βλαντίμιρ Πούτιν (η υπερπαραγωγή έκανε πρεμιέρα στη βενετσιάνικη Μόστρα), επικεντρωνόμαστε στο top 5 των «σινε-μεταμορφώσεων» σε προσωπικότητες που δίχασαν τους ιστορικούς. Και σχολιάστηκαν τις περισσότερες φορές αιχμηρά. Είναι οι «κακοί» της υπόθεσης; Ίσως. Ίσως πάλι κάποιοι υπερέβαλαν – για να «τονώσουν» τις ταινίες τους…
Ξεκινάμε με το σιγουράκι (των «κακών»), Ερρίκο Η΄: Ο Τσαρλς Λότον, στους top 10 ηθοποιούς όλων των εποχών, «έγινε» ο φημισμένος αποκεφαλιστής των συζύγων του. Έπεται ο σπουδαίος Άλαν Ρίκμαν ως Ρασπούτιν, ο Χοακίν Φίνιξ ως σύγχρονος Ναπολέων, σε ένα φιλμ πάντως που δεν χαίρει της αποδοχής της πλειονότητας των κριτικών, μολονότι ο ίδιος, κατά κοινή παραδοχή, ήταν εξαιρετικός ως στρατηλάτης. Το top 5 ολοκληρώνεται με τον πιο όμορφο Αττίλα ever, Τζέραρντ Μπάτλερ: τον ενσάρκωσε 24 χρόνια πριν, ήταν σούπερ δυναμικός και… να τον πιεις στο ποτήρι!
«Τσάρος»
«Ζουμάροντας» στο «The Wizard of the Kremlin» του Ολιβιέ Ασαγιάς και στα «κλικ» στον Λο των Καρόλ Μπετιέλ – Νοβάγια Γκαζέτα, να επισημάνουμε ότι ο Βρετανός σούπερ σταρ «σπούδασε» τις γκριμάτσες του Πούτιν, αποστήθισε τις εκφράσεις του «τσάρου», μελετώντας τες επί μακρόν. Αποτέλεσμα: έδωσε ρεσιτάλ. Στο πλευρό του, ο Πολ Ντέινο ως Βαντίμ Μπαράνοβ, αβάν γκαρντ πρώην καλλιτέχνης, μετέπειτα τηλεοπτικός παραγωγός ριάλιτι, που υπήρξε ανεπίσημα σύμβουλος του πρώην πράκτορα της KGB, του Πούτιν (φυσικά), ενώ επιχειρούσε να αναδειχθεί στην «αρένα» της πολιτικής. Αποκωδικοποιώντας τώρα τον πρώτο διδάξαντα, Λότον, το 1934 στο «The Private Life of Henry VIII» του Αλεξάντερ Κόρντα, ως Ερρίκο Η΄, είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι δεν υπήρξε όντως… συγγένεια μεταξύ τους. Όχι «εκλεκτική», όπως διαπιστώνουμε σε άλλες περιπτώσεις – αλλά κανονική, εξ αίματος! Όσο για την ερμηνεία του; Καθηλωτική.
Ο Άλαν Ρίκμαν, σε επόμενο χρόνο, ως Γκριγκόρι Ρασπούτιν στην πολυβραβευμένη -με οκτώ «τρόπαια»- ταινία του ’96 «Rasputin: Dark Servant of Destiny», προκαλεί δέος με την αγριότητα στο βλέμμα, τη βαθιά συγκλονιστική φωνή, και με τη… γενειάδα του! Έπεται ο Φίνιξ ως ultra «ιλουστρέ» Ναπολέων (σαφώς από τις αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της Ιστορίας – υπερτερούσε σε λούσα, φρου φρου και… πούπουλα ο Βοναπάρτης) στο περσινό, ομώνυμο φιλμ, υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του έξοχου Ρίντλεϊ Σκοτ.
Η λίστα κλείνει με μη αναμενόμενο πρότζεκτ -για την πλειονότητα-, με τον Τζέραρντ Μπάτλερ μακρυμάλλη και με βλέμμα που χαρακτηρίζεται με μία λέξη μόνο: λάγνο, στο πόνημα του 2001 «Αττίλας ο κατακτητής». Έγινε αναμφίβολα η πιο «hot» βερσιόν του Ούννου που έγραψε ιστορία φτάνοντας έως τον Ρήνο. Δίνοντας έτσι, μεταγενέστερα, τροφή (και) σε κάθε τύπου καλλιτέχνες, οι οποίοι τον αποτύπωσαν από τον καμβά μέχρι σε κόμικς.
Εφημερίδα Απογευματινή
