Το πιο ενδιαφέρον top 10 για αμετανόητους θεατρόφιλους… Είναι δέκα, είναι υπέροχες, είναι ολοκαίνουργιες παραγωγές και ετοιμάζονται για πρεμιέρα – μέχρι το τέλος της χρονιάς. Με σπουδαία ονόματα και θεματολογία που καλύπτει κάθε γούστο, απευθύνονται -κυριολεκτικά- σε όλους. Η «Απογευματινή» στο σημερινό της ρεπορτάζ σκανάρει εκ νέου ό,τι αφορά τα φρέσκα και συγχρόνως αξιοσημείωτα θεατρικά πρότζεκτ (ειδικά αυτό το φεγγάρι που οι πρόβες είναι πυρετώδεις για την πλειονότητα, ενόψει επίσημων πρώτων παραστάσεων, επιβάλλεται – θεωρούμε) και επικεντρώνεται σε θεατρικές παραστάσεις για τις οποίες το μόνο βέβαιο είναι ότι θα συζητηθούν. Ήδη γίνεται λόγος για κάποιες από αυτές και διότι φέρουν «ηχηρές» υπογραφές.
Ξεκινάμε από την παράσταση «Πριν ανοίξουμε φτερά» του Φλοριάν Ζελέρ (θα παιχτεί στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης, αρχής γενομένης από τις 9/10), που είναι σε σκηνοθεσία της Άννας-Μαρίας Παπαχαραλάμπους, με πρωταγωνιστή τον σπουδαίο Δημήτρη Καταλειφό. Το concept είναι «βαρύ»: πρόκειται για έργο που διαχειρίζεται το ζήτημα της άνοιας, όπου βλέπουμε καρέ καρέ πώς η νόσος ανατρέπει τις ισορροπίες μέσα στην οικογένεια που βρίσκεται στο επίκεντρο.
Έπεται το εμβληματικό έργο του Έντουαρντ Άλμπι «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» (στο Θέατρο Ζίνα, από τις 9/10), σε σκηνοθεσία Σωτήρη Τσαφούλια, με τους Βλαδίμηρο Κυριακίδη και Έφη Μουρίκη, το οποίο ήδη συζητιέται – εδώ να σημειώσουμε ότι αξίζει να το δείτε και στην κλασική κινηματογραφική του μεταφορά, με τους αξέχαστους Ρίτσαρντ Μπάρτον και Ελίζαμπεθ Τέιλορ σε συγκλονιστικές ερμηνείες.
Στο επόμενο τώρα πρότζεκτ, ο Γιάννης Μπέζος, ο οποίος εκ του αποτελέσματος δεν έχει κανένα θέμα με την… κάμερα, δεν τον ενδιαφέρει δηλαδή να φαίνεται σε κάθε πόνημά του, σκηνοθετεί το κλασικό έργο του Ντέιβιντ Μάμετ «Αμερικάνικος βούβαλος» (Θέατρο Σημείο, από 20/10) με τον Γιώργο Νινιό. Από την πλευρά του, ο Μάκης Παπαδημητρίου παίρνει επ’ ώμου το «Μικρό ταρανδάκι» (Θέατρο Ιλίσια – Βολανάκης, από 20/10): πρόκειται για θρίλερ που αποκαλύπτει την κόλαση ενός άνδρα-θύματος μιας stalker. Πρωταγωνιστής, ο Διονύσης Πιφέας.
Ακολουθεί μια οικογενειακή γιορτή, η οποία ωστόσο δοκιμάζεται από ένοχα μυστικά. Ο λόγος για το έργο «Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα» της Μπεθ Στιλ (Θέατρο Χώρα, από 24/10) σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.
Σε επόμενο χρόνο έχουμε το δυνατό και επίκαιρο έργο «Κουζίνα» του Άρνολντ Γουέσκερ (Θέατρο Κιβωτός, από 7/11) σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, με πρωταγωνιστή τον Μιχάλη Σαράντη.
Ακολουθούν το «Dracula» του Μπραμ Στόκερ σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου (Θέατρο Πόρτα, από 24/10), η φιλόδοξη ιστορία αγάπης «Αλεξάνδρεια» του Φωκά Ευαγγελινού (Παλλάς, από 14/11) και η παράσταση «Ο φονιάς, το έγκλημα και η αθώωση» του Βασίλη Κατσικονούρη σε σκηνοθεσία Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, από 1/12) με θέμα μια γυναικοκτονία.
Ακόμη, το «Εκείνος που έκλεψε τη μέρα και πλήρωσε τη νύχτα» του Γκέοργκ Κάιζερ (Θέατρο Βασιλάκου, από 17/12) με τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Θωμά Μοσχόπουλου: με γενναίες δόσεις μαύρου χιούμορ, εστιάζει -και εμπαίζει κυρίως- την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου… «Τo be or not to be»…
Εφημερίδα Απογευματινή
