Το λανσάρισµα έγινε στο «St. George Lycabettus Lifestyle Hotel», µε τον Λάκη Γαβαλά σε ρόλο παρουσιαστή-δηµοσιογράφου. Σχεδιαστές, δηµοσιογράφοι, φωτογράφοι, φίλοι της µόδας και η Τόνια Φουσέκη στον ρόλο της οικοδέσποινας για 37 συνεχόµενες σεζόν. Γιατί η µόδα µετριέται σε εξάµηνα και όχι σε χρόνια.
Με το Ηellenic Fashion Designers Association, ή την Ελληνική Ενωση Σχεδιαστών Μόδας, η ελληνική µόδα δείχνει πιο ενωµένη από ποτέ. Συχνάζει στο Καπνεργοστάσιο, παίζει γκολφ, φλερτάρει µε την όπερα. Η Εβδοµάδα Μόδας της Αθήνας ολοκληρώθηκε τη ∆ευτέρα. Από τις 11 έως τις 17 του µήνα, η Athens Fashion Week φιλοξένησε τάσεις, υφές, εµπριµέ, νέες φωνές. Βρέθηκα στα παρασκήνια, είδα τον Φρέντυ Καλοµπράτσο να σκηνοθετεί το µακιγιάζ των µοντέλων, έγινα κριτής για µια µέρα, παρατήρησα παραφωνίες και πρόσωπα-κράχτες στα φλας, όπως η Φαίη Σκορδά (ως µοντέλο) και η Αντζελα ∆ηµητρίου. Τα drones, παντού. Η ελληνική µόδα επιµένει, αντέχει, επιστρέφει. Τι κρατάµε για τους επόµενους έξι µήνες;
Λάκης Γαβαλάς. Ο Λάκης Γαβαλάς µιλάει µε συγκίνηση για τους «µαθητές» του ως µέντορας. Τους σκηνοθετεί, τους εµπνέει. Στο show που ετοίµασε, και παρακολούθησε από την πρώτη σειρά, νιώσαµε την ενέργεια του ανθρώπου που δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από τις λέξεις. Τζιν, αποδοµηµένη µόδα του δρόµου, drag performers στο σάουντρακ και τι-σερτ LAK µε λογοπαίγνια και αυτοσαρκασµό. Ενα catwalk µε ρυθµό, ειρωνεία, φρεσκάδα. Χωρίς «δήθεν». Ο Λάκης Γαβαλάς ως δηµιουργός και εµπνευστής.
Γιώργος Ελευθεριάδης. «I am you, we are one». Ανδρικά και γυναικεία ρούχα, σε ένα εµµονικό τετράγωνο, για να αποκωδικοποιήσουµε και τον τίτλο της νέας συλλογής του σχεδιαστή. Ολα έχουν να κάνουν µε τη διττότητα που βρίσκεται στην καρδιά της σύγχρονης ταυτότητας. Ρούχα διακριτικά για να εκφράσουν οπτική, ευέλικτα για να προσαρµοστούν σε διαφορετικές πτυχές. Αληθινά ρούχα για αληθινούς ανθρώπους και όχι για τα µπουζούκια. Η Ελλάδα που αλλάζει, η Ελλάδα που ταξιδεύει.
Αφροδίτη Χερά. Η σχεδιάστρια γνωρίζει όσο λίγοι να απελευθερώνει τις γυναίκες. Παρουσίασε και ανδρικά. Κυρίως εµπριµέ µε κίνηση, τζιν, κορσέδες µε αναγεννησιακές αναφορές, καφτάνια-αγκαλιά. Τα µοντέλα έµοιαζαν να χορεύουν, έτοιµα για µια χρωµατιστή επανάσταση. Μοτίβα σαν έργα τέχνης, ζωγραφικά ρεύµατα, µαξιµαλισµός, ένα µουσείο µέσα στο Καπνεργοστάσιο.
∆ηµήτρης Ντάσιος. Θυµάµαι ακόµη την πρώτη εµφάνιση του ∆ηµήτρη Ντάσιου. Ηµουν εκεί. Στο Ζάππειο Μέγαρο. Είκοσι χρόνια µετά, ο Ελληνας δηµιουργός µάς συγκίνησε µε µια περφόρµανς που ένωσε τη φωνή του, ζωντανή µουσική και θεατρικά κοστούµια. Θέατρο, µόδα, όπερα, κλασική µουσική, αθωότητα, θαλπωρή.
∆άφνη Βαλέντε. Είναι µια γυναίκα που γνωρίζει την ελληνική µόδα από τη φόδρα της. Η ∆άφνη Βαλέντε θέλησε να γιορτάσει 40 χρόνια µε όλους όσοι την ακολουθούν τέσσερις δεκαετίες τώρα. Για να δούµε και να χειροκροτήσουµε φορέµατα που δένουν στη µέση, αποκαλύπτουν χωρίς να εκθέτουν. Πτυχώσεις που πολλαπλασιάζονται. Σαράντα χρόνια µετά, η ∆άφνη Βαλέντε µοιάζει πιο σίγουρη από ποτέ. Ο,τι φέρει την υπογραφή της, αποτελεί πρόταση για το τώρα και το µετά.
Ιωάννα Κουρµπέλα. «Letters to my body». Autumn/winter 26/27. Μια κολεξιόν-εξοµολόγηση. «Η εσωτερική µου φωνή σαν µυστικό που δεν ζητά απάντηση. Σκέψεις, εικόνες, επιθυµίες που περνούν και φεύγουν, αλλά επιστρέφουν. Η σιωπή λεπτή, εύθραυστη, ανασαίνει µαζί µε τον αέρα που µε κυκλώνει. Ανοίγω τα µάτια µου και ονειρεύοµαι ανάµεσα στο φως και τη σκιά. Αγραφα γράµµατα χορεύουν σιωπηλά», γράφει η Ελληνίδα σχεδιάστρια. ∆ιαφάνειες, νυφικά, λευκό, οι 50 αποχρώσεις του µπεζ και του µαύρου. Η µόδα παίζει µε τη σκιά. Σιωπή δεν υπήρχε. Μόνο χειροκρότηµα.
Βασίλης Ζούλιας. Το ραντεβού ήταν για τη ∆ευτέρα το µεσηµέρι, στο Γκολφ της Γλυφάδας. «Beautiful» S/S 26 και υποσηµείωση «Only beauty can save the world. V.Z.», για να µην ξεχνάµε πως ο Βασίλης Ζούλιας θεωρεί ότι µόνο η οµορφιά µπορεί να σώσει τον κόσµο. Οσο πλησίαζες στο Γκολφ έβλεπες καλοντυµένες γυναίκες όλων των ηλικιών µε κοστούµια άλλης εποχής. Οι επαγγελµατίες παίκτες του γκολφ θα σάστισαν, όταν είδαν τόσα εµπριµέ, τόσα παστέλ και τόσα κινητά στον αέρα. Η καλοκαιρινή συλλογή του δηµοφιλούς σχεδιαστή, µε τα εξαιρετικά φωτογενή κοσµήµατα του Περικλή Κονδυλάτου, ήταν µια ταινία µικρού µήκους σε λάιβ αναµετάδοση. Ο Βασίλης Ζούλιας δεν επαναπαύεται µε την τοποθεσία. Εχει το µαγικό χάρισµα να στήνει ένα παραµυθένιο σκηνικό για κορίτσια που µπορούν να οργώσουν το γκαζόν µε υπερµεγέθη καπέλα και ασορτί πλατφόρµες. Τα όµορφα κορίτσια όµορφα καίγονται; Μπορείς να το πεις κι έτσι. Και τη Λάνα Ντελ Ρέι να τραγουδά: «Will you still love me when I’m no longer young and beautiful?».
Εφημερίδα Κυριακάτικη Απογευματινή
