Αυξήσεις στους μισθούς της γυναικείας απασχόλησης κατά 13,6%, ώστε να εξισωθούν με τις αμοιβές των ανδρών για ίδια εργασία, αντικείμενο και ειδικότητα, αναμένεται να φέρει με νομοσχέδιο στη Βουλή το φθινόπωρο η Νίκη Κεραμέως, στο οποίο θα περιγράφονται και οι αλλαγές στο πλαίσιο του οδικού χάρτη για την αύξηση των συλλογικών συμβάσεων στο 80% μέχρι το 2027.
Μέσες τιμές
Συγκεκριμένα, ο μέσος μισθός των ανδρών ανέρχεται σε 1.279,46 ευρώ μεικτά, ενώ των γυναικών σε 1.099,55 ευρώ, χαμηλότερος κατά 179,91 ευρώ. Αντίστοιχα, το μέσο ημερομίσθιο για τους άνδρες ανέρχεται σε 56,78 ευρώ και για τις γυναίκες σε 48,80 ευρώ (διαφορά 7,98 ευρώ).
Το υπουργείο Εργασίας προχώρησε στη σύσταση Ειδικής Ομάδας η οποία θα έχει στόχο τη διαμόρφωση ενός νέου θεσμικού πλαισίου που θα διασφαλίζει την ίση αμοιβή για όλους τους εργαζόμενους. Η Ομάδα αποτελείται από πανεπιστημιακούς, νομικούς και εμπειρογνώμονες και έως το τέλος του έτους θα πρέπει να έχει καταθέσει τις προτάσεις της για την κύρωση και από τη χώρα μας της Οδηγίας (ΕΕ) 2023/970.
Είναι αξιοσημείωτο ότι σε αρκετές χώρες οι αποδοχές των ανδρών ξεπερνούν σημαντικά αυτές των γυναικών. Για παράδειγμα, στη Γερμανία το ωρομίσθιο των ανδρών υπολογίζεται σε 21,7 μονάδες κοινής αγοραστικής δύναμης, σε σύγκριση με τις γυναίκες που αμείβονται με 17,8. Ομοίως, στην Αυστρία, οι άνδρες εμφανίζουν αμοιβές ύψους 19,4 μονάδες και οι γυναίκες 15,7.
Σύμφωνα με μελέτη του ΚΕΠΕ με τίτλο «Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων στην ΕΕ», η Φινλανδία και η Γαλλία εμφανίζουν επίσης σημαντικές διαφορές, με το ωρομίσθιο των ανδρών να εκτιμάται σε 19,5 και 19,7 χ.μ. μονάδες, αντίστοιχα, σε σύγκριση με τις γυναίκες, το ωρομίσθιο των οποίων ανέρχεται σε 16,4 και 17,2 μονάδες αντίστοιχα.
Χώρες με υψηλότερους μέσους μισθούς, όπως η Δανία, η Ιρλανδία και το Βέλγιο, τείνουν να έχουν μικρότερα μισθολογικά χάσματα μεταξύ των φύλων. Ωστόσο, η τάση αυτή δεν είναι καθολική. Για παράδειγμα, η Γερμανία, παρόλο που έχει έναν από τους υψηλότερους μέσους μισθούς για τους άνδρες, παρουσιάζει σημαντική μισθολογική ανισότητα. Από την άλλη πλευρά, οικονομίες με χαμηλότερους μισθούς, όπως η Βουλγαρία, η Ουγγαρία και η Λετονία, εμφανίζουν μικρότερα μισθολογικά χάσματα σε ονομαστικούς όρους, παρόλο που αυτά τα χάσματα μπορεί να αντικατοπτρίζουν βαθύτερες δομικές ανισότητες, όταν εξετάζεται η σχετική κατανομή εισοδήματος.
Αναλυτικά, και παρότι η αρχή της «ίσης αμοιβής για ίση εργασία» θεσμοθετήθηκε το 1957 με τη Συνθήκη τη Ρώμης, το χάσμα αμοιβών μεταξύ των δύο φύλων παραμένει πεισματικά ευρύ, με μικρές μόνο βελτιώσεις να έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια. Έτσι, το μέσο μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων στην ΕΕ ήταν το 2023, στο 12% και διατηρείται σημαντικά υψηλό σε Λετονία (19%), Αυστρία (18,3%), Τσεχία (18%), Ουγγαρία (17,8%) και Γερμανία (17,6%). Στην Ελλάδα, το χάσμα μειώθηκε μεν στο 13,6%, είναι όμως ακόμη υψηλότερα από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, ενώ μόνο το Λουξεμβούργο έχει κλείσει το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων. Άλλες χώρες με μικρότερες μισθολογικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων το 2023 είναι: το Βέλγιο (0,7%), η Ιταλία (2,2%), η Ρουμανία (3,8%), η Μάλτα (5,1%), η Σλοβενία (3,8%).
Αρχική αμοιβή
Μεταξύ των βασικών προβλέψεων της Οδηγίας, ιδιαίτερη σημασία έχει η υποχρέωση των εργοδοτών να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την αρχική αμοιβή ή το εύρος της στους υποψηφίους, χωρίς να ζητούν το μισθολογικό ιστορικό τους. Παράλληλα, οι εργοδότες υποχρεούνται να εφαρμόζουν αντικειμενικά και ουδέτερα ως προς το φύλο κριτήρια για τον καθορισμό των αμοιβών και της μισθολογικής εξέλιξης.
Επιπλέον, οι εργαζόμενοι αποκτούν το δικαίωμα να πληροφορούνται για τα επίπεδα αμοιβών συναδέλφων που εκτελούν όμοια ή ίσης αξίας εργασία, με σκοπό τη διασφάλιση της διαφάνειας και της δίκαιης μεταχείρισης. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στην υποχρέωση μεγάλων επιχειρήσεων να υποβάλλουν στατιστικά στοιχεία για το μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών, σε ετήσια ή τριετή βάση, ανάλογα με το μέγεθός τους.
Εφημερίδα Απογευματινή
