Σε µία περίοδο διεθνούς αβεβαιότητας, µε την Ευρώπη να αναζητά νέες ισορροπίες και τις γεωπολιτικές εντάσεις να επαναχαράσσουν σύνορα και συµµαχίες, η Ελλάδα καταφέρνει κάτι σπάνιο: να προβάλλει ως νησίδα σταθερότητας, αξιοπιστίας και οικονοµικής ανθεκτικότητας.
Ίσως κάποιους τους βολεύει να ισχυριστούν πως αυτό συνέβη τυχαία. Οµως στην πραγµατικότητα είναι απο τέλεσµα πολιτικών επιλογών, όχι συ µπτώσεων. Είναι η απόδειξη ότι η σοβα ρότητα, η µεθοδικότητα και η θεσµική συνέχεια αποδίδουν.
Όταν η Ελλάδα ανακτά την επεν δυτική βαθµίδα πρώτη φορά έπειτα από 15 χρόνια δεν πρόκειται απλώς για µια θετική έκθεση αξιολόγησης. Πρόκειται δίδει θεσµική υπόσταση, επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα είναι πλέον ένας αξιόπι στος εταίρος. Ενα σοβαρό κράτος! για µια εθνική επανένταξη στη σφαίρα των ανεπτυγµένων οικονοµιών, µια ρητή αναγνώριση ότι η χώρα πέρασε από την κρίση στην αξιοπιστία, από την καχυποψία στην εµπιστοσύνη.
Η κυβέρνηση δεν επέλεξε τον εύκολο δρόµο των εντυπώσεων. ∆εν κυβέρνησε µε λόγια και υποσχέσεις, αλλά µε πράξεις. ∆εν έταξε τα πάντα σε όλους. ∆εν υπέκυψε στον πειρασµό του λαϊκισµού.
Και σήµερα, ο Ελληνας πο λίτης απολαµβάνει ένα κράτος µε θετι κό ρυθµό ανάπτυξης, µείωση ανεργίας, συγκρατηµένο πληθωρισµό, κοινωνι κές ενισχύσεις που δεν αποτελούν ελε ηµοσύνη, αλλά µερίδιο στην πρόοδο. Και κάθε διεθνής αναγνώριση της χώρας µάς προσφέρει πολύ περισσότε ρα από οικονοµικό όφελος… Μας απο Η αντιπολίτευση βέβαια επιχειρεί να πείσει ότι η πρόοδος είναι «λογιστι κή», ότι δεν «ακουµπά» την κοινωνία. Μα τίποτα δεν θα µπορούσε να είναι πιο αφελές, ή πιο επικίνδυνο.
Γιατί στον αντίποδα της σταθερότητας δεν υπάρχει ουδετερότητα. Υπάρχει οπισθοδρόµηση. Υπάρχει απορρύθµιση. Και η Ιστορία, δυστυχώς, το έχει αποδείξει στη χώρα µας πολλές φορές… Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει κοινωνική πολιτική χωρίς σταθερά δη µόσια οικονοµικά. ∆εν υπάρχει κράτος πρόνοιας χωρίς φερέγγυα αγορά. ∆εν υπάρχει Εθνικό Σύστηµα Υγείας χωρίς προϋπολογισµό που να µπορεί να το στηρίξει. Κι αυτά δεν χτίζονται µε ποµ φόλυγες και φληναφήµατα.
Η Ελλάδα που διαπραγµατεύεται, που δεν επαιτεί• που εξάγει τεχνογνω σία• που προσελκύει στρατηγικές επενδύσεις που δεν είναι η «ειδική περί πτωση» της Ευρώπης, αλλά µέρος της λύσης. Αυτή είναι η νέα πραγµατικότητα που κάποιοι δυσκολεύονται να δεχτούν. ∆εν ισχυριζόµαστε ότι όλα έχουν λυθεί. Οµως δεν µπορούµε να παρα βλέψουµε ότι µέσα σε µια πενταετία η χώρα γύρισε σελίδα. Και αυτή η αλλαγή δεν είναι µόνο οικονοµική. Είναι αλλαγή παραδείγµατος. Είναι αλλαγή κουλτού ρας διακυβέρνησης. Και δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουµε.
Κυριακάτικη Απογευματινή / Κατερίνα Παπακώστα
