Ήταν 29 Μαΐου -που θεωρείται για τον Ελληνισμό και αποφράδα ημέρα λόγω της Άλωσης της Πόλης- του 2017, όταν έφευγε από τη ζωή ο τελευταίος «άνδρας μεγάλου πολιτικού αναστήματος», με την έννοια που οι Άγγλοι αποδίδουν στη λέξη «statesman». Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ήταν ο πολιτικός που, όπως ομολογούσαν πολλοί συνομιλητές του, μπορούσες να βγεις πολιτικά σοφότερος από μία συζήτηση μαζί του.
Γεννημένος στις 18 Οκτωβρίου 1918 στη συνοικία Χαλέπα των Χανίων Κρήτης, ήταν ο δευτερότοκος γιος του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη και καταγόταν από οικογένεια με μακρά πολιτική παράδοση. Ο παππούς του, Κωστής Μητσοτάκης (1845-1898), ήταν επ’ αδελφή γαμπρός του Ελευθερίου Βενιζέλου και υπήρξε ιδρυτής του «Κόμματος των Ξυπόλυτων», το οποίο αργότερα παρέλαβε από αυτόν ο Ελευθέριος Βενιζέλος και το μετονόμασε σε «Κόμμα των Φιλελευθέρων». Το 1953 παντρεύτηκε τη Μαρίκα Γιαννούκου, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: την Ντόρα, την Αλεξάνδρα, την Κατερίνα και τον Κυριάκο.
Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, κατατάχθηκε στον ελληνικό στρατό και πολέμησε στη Μακεδονία εναντίον των Γερμανών με τον βαθμό του έφεδρου ανθυπολοχαγού. Κατά δε τη γερμανική κατοχή ήταν ένα από τα ηγετικά στελέχη της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης, συμμετέχοντας έτσι ενεργά στην Αντίσταση. Για την αντιστασιακή δράση του, όχι μόνο φυλακίστηκε, αλλά είχε καταδικαστεί και δύο φορές σε θάνατο.
Πρώτη φορά βουλευτής εξελέγη στα Χανιά το 1946 (31 Μαρτίου) με το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Τότε ήταν που είχε ταχθεί υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας.
Με το ίδιο κόμμα εκλέγεται πρώτος βουλευτής Χανίων το 1950 και σε ηλικία μόλις 32 ετών, το 1951, του ανατέθηκε από τον Σοφοκλή Βενιζέλο το χαρτοφυλάκιο του υφυπουργού Οικονομικών, ενώ στον ανασχηματισμό που έγινε την ίδια χρονιά μερικούς μήνες μετά του ανατέθηκαν τα υπουργεία Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων.
Σύλληψη
Το βράδυ του πραξικοπήματος των συνταγματαρχών, την 21η Απριλίου 1967, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συνελήφθη μεταξύ των πρώτων και μετεφέρθη με άλλους πολιτικούς ηγέτες στο Κέντρο Τεθωρακισμένων στο Γουδί. Ήταν ο πρώτος που πρότεινε τον σχηματισμό κυβερνήσεως εθνικής ενότητας υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για την ομαλή μετάβαση της χώρας στη δημοκρατία.
Με αρχηγό τον Μητσοτάκη η ΝΔ τον Ιούνιο του 1989 εκλέγεται πρώτο κόμμα με ποσοστό 44,2%. Παρ’ όλα αυτά, δεν συγκεντρώνει αυτοδυναμία. Τότε αποφασίζει την ιστορική συμφωνία με την Αριστερά για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης, προκειμένου να επιτευχθεί η συνεργασία αυτή, δέχθηκε να μην είναι πρωθυπουργός και πρότεινε στη θέση του τον Τζαννή Τζαννετάκη. Στην κυβέρνηση εκείνη μετείχε για πρώτη φορά, έπειτα από συμφωνία των Μητσοτάκη, Κύρκου και Φλωράκη στη Γλυφάδα, και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Κατά τη θητεία εκείνης της Βουλής αποφασίστηκε και η παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο.
Το μακεδονικό ζήτημα, με την προσπάθεια των Σκοπίων να σφετερισθούν μία ονομασία που παρέπεμπε ευθέως στην περιοχή της ελληνικής Μακεδονίας, αποτέλεσε και την αφορμή της ρήξης του πρωθυπουργού με τον υπουργό του των Εξωτερικών, Αντώνη Σαμαρά. Στη συνέχεια προκλήθηκε η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, καθώς ήραν την εμπιστοσύνη τους προς αυτήν οι βουλευτές Στέφανος Στεφανόπουλος και Γιώργος Συμπιλίδης.
Διορατικός πολιτικός, διείδε χρόνια πριν ότι θα καταλήξουμε στην «αγκαλιά» του ΔΝΤ. Και όλοι παραδέχονται ότι υπήρξε πολλές φορές όντως «μπροστά από την εποχή του».
Εφημερίδα Απογευματινή
