Η σύγχρονη µεταναστευτική πολιτική δεν είναι πεδίο συναισθηµατισµών. Είναι πεδίο ευθύνης. Καιη ευθύνη αυτή µεταφράζεται σε καθαρές γραµµές, σαφείς κανόνες και συνέπεια στην εφαρµογή. Η Ελλάδα σήµερα προχωρά µε σταθερά βήµατα στην οικοδόµηση ενός λειτουργικού, αξιόπιστου και
ρεαλιστικού µεταναστευτικού πλαισίου.
Ενός πλαισίου που δεν πειραµατίζεται, αλλά στηρίζεται στην εµπειρία, αξιολογεί τα αποτελέσµατα, διορθώνει αδυναµίες και ενισχύει τη θεσµική συνοχή. Το νέο νοµοσχέδιο του υπουργείου Μετανάστευσης έρχεται να ενισχύσει αυτή την κατεύθυνση. ∆εν επαναλαµβάνει τα λάθη του παρελθόντος ούτε επαναδιατυπώνει ευχές. Θέτει σαφείς κανόνες, ελέγχει τις διαδικασίες και επιβάλλει την τάξη σε ένα πεδίο που αντιµετώπιζε διάφορες παθογένειες. Βασικός στόχος είναι η καθαρή διάκριση ανάµεσα στη νόµιµη και την παράνοµη µετανάστευση. Η πρώτη οργανώνεται µε βάση τις ανάγκες της εθνικής οικονοµίας και τις δυνατότητες του κράτους. Η δεύτερη δεν γίνεται αποδεκτή. ∆εν µπορεί να υπάρχει ανοχή σε φαινόµενα αυθαιρεσίας, εκµετάλλευσης και υπονόµευσηςτης δηµόσιας τάξης. Οι κανόνες είναι ίδιοι για όλους – και η εφαρµογή τους είναι προϋπόθεση για τη νοµιµότητα και την κοινωνική σταθερότητα.
Η µεταναστευτική πολιτική είναι και ζήτηµα διακυβέρνησης. Αν λειτουργεί µε σχέδιο και πειθαρχία, υπηρετεί το δηµόσιο συµφέρον. Αν αφεθεί στην τύχη ή σε λογικές εξυπηρετήσεων, παράγει κρίσεις. Γι’ αυτό ενισχύουµε τους µηχανισµούς ελέγχου, επιταχύνουµε τις διαδικασίες ασύλου, περιορίζουµε τις καταχρήσεις και διασφαλίζουµε ότι το κράτος δεν αιφνιδιάζεται, αλλά προνοεί.
Η κοινωνική συνοχή δεν είναι διαπραγµατεύσιµη. Οι πολίτες απαιτούν σταθερότητα, τάξη και προβλεψιµότητα. Η ένταξη όσων διαµένουν νόµιµα στη χώρα πρέπει να γίνεται µε όρους που δεν πιέζουν τις αντοχές του συστήµατος και δεν διαταράσσουν την καθηµερινότητα. Το κράτος έχει καθήκον να προστατεύει τη δηµόσια ασφάλεια, τη λειτουργία των θεσµών και την ισορροπία των τοπικών κοινωνιών.
Η Ελλάδα υπήρξε χώρα εισόδου και συνάντησης. Οµως σήµερα είναι πάνω απ’ όλα κράτος µε σύνορα που ελέγχονται και µε πολιτικές που δεν εξαντλούνται σε προσχήµατα. ∆εν µπορούµε να επιτρέψουµε η µετανάστευση να εξελιχθεί σε ανεξέλεγκτο µηχανισµό πίεσης. Η χώρα οφείλει να αποφασίζει ποιον δέχεται, υπό ποιες προϋποθέσεις και µε ποιον σκοπό.
Η µεταναστευτική πολιτική δεν είναι ένα παρεµπίπτον ζήτηµα. Είναι στρατηγική υπόθεση για το µέλλον της κοινωνίας, της οικονοµίας και της εθνικής ασφάλειας. Χρειάζεται πυγµή, πλάνο και αποφασιστικότητα. Αυτό ακριβώς επιδιώκουµε µε το παρόν νοµοσχέδιο: να περάσουµε από τη διαχείριση στην κυριαρχία του κράτους επί του φαινοµένου.
Η Ελλάδα δεν ζητά εξαιρέσεις. Ζητά συνέπεια. Και συµµετέχει ενεργά στη διαµόρφωση µιας ενιαίας ευρωπαϊκής πολιτικής, µε έµφαση στον έλεγχο των ροών, στην επιστροφή όσων δεν δικαιούνται παραµονή και στη συνεργασία µε τρίτες χώρες µε όρους αµοιβαιότητας.
Η χώρα µας έχει ξεκάθαρη στρατηγική και δεν πορεύεται µε αυτοσχεδιασµούς. Το νοµοσχέδιο αυτό αποτελεί βήµα προς µια οργανωµένη, σύγχρονη και αξιόπιστη µεταναστευτική πολιτική που υπηρετεί
το συµφέρον της κοινωνίας.
*Υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου.
Κυριακάτικη Απογευματινή
