Ολιστικού χαρακτήρα μεταρρύθμιση σχεδιάζει η κυβέρνηση υπό τη δραματική διαπίστωση ότι η διαθεσιμότητα και η επάρκεια του νερού αναμένεται να δοκιμαστούν το επόμενο διάστημα, εξαιτίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής αλλά και της χρόνιας κακοδιαχείρισης των υδάτινων πόρων.
Τα δεδομένα οδηγούν στην αναγκαιότητα δραστικών πρωτοβουλιών, με την κυβέρνηση να ανοίγει άμεσα το θέμα της αντιμετώπισης της λειψυδρίας. Ενδεικτική των κινήσεων της κυβέρνησης είναι η πρόσφατη δήλωση του αντιπροέδρου της πως η χώρα χρειάζεται άμεσα να αποκτήσει και να εφαρμόσει ένα εθνικό σχέδιο διαχείρισης των υδάτων.
Σε αυτό το πλαίσιο τις επόμενες ημέρες θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη στο Μέγαρο Μποδοσάκη με τον αντιπρόεδρο Κωστή Χατζηδάκη και τους αρμόδιους υπουργούς, καθώς ο κ. Χατζηδάκης συντονίζει τη συνεργασία των συναρμόδιων υπουργείων και φορέων (Εσωτερικών, Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Υποδομών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ κ.λπ.) για την κατάρτιση του εθνικού σχεδίου, το οποίο θα παρουσιαστεί από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Τα βασικά θέματα στα οποία θα πρέπει να απαντήσει το εθνικό σχέδιο για τη διαχείριση των υδάτων είναι, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, τα εξής:
1. Ποιες θα είναι οι δομές διαχείρισης των υδάτων.
2. Ποια έργα πρέπει να υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια (φράγματα, εκσυγχρονισμός δικτύων κ.λπ.).
3. Σχέδια διαχείρισης υδάτων: Επικαιροποίηση περιφερειακών σχεδίων και κατάρτιση σχεδίων (όπου δεν υπάρχουν).
Τα στοιχεία που προκύπτουν από έρευνα του World Resources Institute αλλά και από έκθεση της Deloitte για τη διαχείριση των υδάτων, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης, εμπνέουν ανησυχία, καθώς η Ελλάδα κατατάσσεται στη 19η θέση παγκοσμίως ως προς τον κίνδυνο εμφάνισης λειψυδρίας και στη βαθμίδα εξαιρετικά υψηλού ρίσκου. Σε αυτό το πλαίσιο, οι βασικές αρχές της μεταρρύθμισης που θα προωθήσει η κυβέρνηση εστιάζουν στην εύρεση χρηματοδότησης και την υλοποίηση έργων ύδρευσης και άρδευσης, που αποτελούν τα πρώτα αναγκαία βήματα.
Οι περιοχές της ελληνικής επικράτειας που αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο είναι η Ανατολική Κρήτη, νησιά του Νοτίου Αιγαίου, η Ανατολική Πελοπόννησος, η Ανατολική Στερεά καθώς και διάσπαρτες περιοχές στη χώρα λόγω χρόνιων προβλημάτων ορθής διαχείρισης του νερού (π.χ. Κέρκυρα, Ζάκυνθος).
Εξαιρετικής σημασίας είναι το γεγονός ότι την τελευταία δεκαετία καταγράφεται υπερδιπλασιασμός (+139%) στη χρήση νερού για ύδρευση (απόληψη) εξαιτίας μεταξύ άλλων της αυξημένης τουριστικής κίνησης. Μεγάλο πρόβλημα υπάρχει με τα δίκτυα διανομής που έχουν απώλειες της τάξης του 50%. Ακόμη, το 80% των υδατικών πόρων κατευθύνεται στην κάλυψη αρδευτικών αναγκών, τομέας στον οποίο η χώρα μας δαπανά τον μεγαλύτερο όγκο νερού ανά εκτάριο αρδευόμενης γης στην ΕΕ.
Επιπλέον, αντιμετωπίζεται μείωση διαθεσιμότητας των επιφανειακών πόρων και αύξηση της χρήσης γεωτρήσεων με αποτέλεσμα την υφαλμύριση των υδάτων.
Τέλος, παρά τις αυξημένες βροχοπτώσεις των τελευταίων μηνών τα αποθέματα νερού στους ταμιευτήρες των υδροηλεκτρικών της ΔΕΗ βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Εφημερίδα Απογευματινή
