Την κλιμάκωση της διπλωματικής κρίσης ΕΕ – Λιβύης για το Μεταναστευτικό επέλεξε η κυβέρνηση της Βεγγάζης, που τελεί υπό τον έλεγχο του στρατηγού Χαφτάρ, καθώς ο πρώην «φίλος» μας εξελίσσεται στον χειρότερο εχθρό, φτάνοντας στο σημείο να διώξει ως ανεπιθύμητους από την Ανατολική Λιβύη τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Θάνος Πλεύρης.
Το παρασκήνιο
Η προκλητική απόφαση, που προφανώς δεν θα επιφέρει την άμεση αποκλιμάκωση των μεταναστευτικών ροών προς την Κρήτη, ελήφθη μετά την άφιξή τους στο Διεθνές Αεροδρόμιο Μπενίνα στη Βεγγάζη, όπου οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ενημερώθηκαν από τους τοπικούς αξιωματούχους ότι τους αναμένει ο Χαφτάρ μαζί με την κυβέρνησή του. Καθώς, όμως, ο ΟΗΕ και η ΕΕ αναγνωρίζουν επισήμως την «κυβέρνηση της Τρίπολης» και όχι την «κυβέρνηση της Βεγγάζης», ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής αποστολής, επίτροπος Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων, Μάγκνους Μπρούνερ, είχε δικαιοδοσία να συναντηθεί μόνο με τον Χαφτάρ με αντικείμενο το Μεταναστευτικό. Εξήγησε, λοιπόν, ότι θα συναντηθεί με τον Χαφτάρ μόνο και εκείνος διεμήνυσε ότι ή θα συναντηθούν με όλη την κυβέρνηση ή με κανέναν. Εκεί προέκυψε το αδιέξοδο και οι αξιωματούχοι της Ανατολικής Λιβύης προέβησαν στις ανακοινώσεις για «personae non gratae», με τους Ευρωπαίους να επιστρέφουν στις χώρες προορισμού τους, χωρίς εντέλει να πραγματοποιηθούν η επίσκεψη και η προγραμματισμένη συνάντηση.
Εμφύλιος
Ο Θάνος Πλεύρης ενημέρωσε χθες τηλεφωνικά τον πρωθυπουργό για όσα συνέβησαν, ενώ σήμερα το μεσημέρι θα γίνει εκτενής αναφορά στην προγραμματισμένη συνάντηση που θα γίνει στο Μέγαρο Μαξίμου. Όσον αφορά την κίνηση του Χαφτάρ, αυτή εμφανίστηκε σε πρώτη φάση ως μέρος του εμφύλιου πολέμου, που επί της ουσίας υπάρχει στη Λιβύη, όμως μια δεύτερη ανάγνωση του θέματος δείχνει ξεκάθαρα ότι η πρωτοφανής αυθάδεια του Λίβυου φυλάρχου δεν είναι προσωπικής εμπνεύσεως, αλλά φαίνεται να είναι σε συνεννόηση με τις ηγεσίες της Τουρκίας και της Ρωσίας. Η εξέλιξη αυτή, πάντως, κάθε άλλο παρά κεραυνός εν αιθρία ήταν, αφού η αλλαγή στάσης του στρατηγού Χαφτάρ έχει γίνει αντιληπτή τους τελευταίους μήνες, καθώς η αναγνώριση του τουρκολιβυκού μνημονίου πιστοποιεί ότι έχει αλλάξει στρατόπεδο και ότι λειτουργεί σε απόλυτη συνεννόηση με την Άγκυρα, ξεχνώντας τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα το 2020, οπότε και θεωρούσε το τουρκολιβυκό μνημόνιο παράνομο. Να σημειωθεί ότι ο ισχυρότερος πολέμαρχος στη Λιβύη εξοπλίζεται κυρίως από τη Ρωσία, με αντάλλαγμα να επιτρέψει στη Μόσχα να χτίσει ένα λιμάνι στη Μεσόγειο, που θα μπορούσε να αποτελέσει ρωσική στρατιωτική βάση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα έχει εδώ και καιρό λάβει ευρωπαϊκή διάσταση, καθώς οι Λίβυοι ηγέτες λειτουργούν «α λα τούρκα», δηλαδή ακολουθούν την τακτική που είχε χρησιμοποιήσει και η Τουρκία, επιτρέποντας σκόπιμα στους λαθρομετανάστες να κάνουν τη δουλειά τους, ώστε στη συνέχεια εκείνοι να ασκούν πιέσεις για να διεκδικήσουν περισσότερα ευρωπαϊκά κονδύλια. Κάτι που τελικά σχεδόν το πέτυχαν, με την ευρωπαϊκή αποστολή να πηγαίνει στη Λιβύη με την υπόσχεση νέας σημαντικής βοήθειας, αλλά με τρεις αδιαπραγμάτευτους όρους. Κατά την πρώτη συνάντηση που έγινε στην Τρίπολη με τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση, ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Θάνος Πλεύρης, μαζί με την αντιπροσωπεία της ΕΕ έστειλαν ένα σαφές μήνυμα ότι θέλουν να βοηθήσουν τη χώρα να «κρατήσει τους παράνομους μετανάστες, να αποτρέψει τις αναχωρήσεις προς την ΕΕ και παράλληλα να επιστρέψουν οι παράνομοι μετανάστες πίσω στην πατρίδα τους». Από πλευράς του, ο πρωθυπουργός της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης, Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπέιμπα, δεσμεύτηκε μετά τη συνάντηση ότι «θα ξεκινήσουμε μια μεγάλη εκστρατεία ασφαλείας με τη βοήθεια φιλικών χωρών για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων». Υποστήριξε ωστόσο ότι «το θέμα της μετανάστευσης ξεπερνά τις δυνατότητες της Λιβύης», χωρίς να επεκταθεί.
Εφημερίδα Απογευματινή
