Αισιοδοξία επικρατεί στην Αθήνα για την πορεία των ελληνολιβυκών επαφών και τη δυνατότητα ουσιαστικής προόδου σε δύο καίρια ζητήματα –το Μεταναστευτικό και τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών (ΑΟΖ)–, στον απόηχο του πρόσφατου επεισοδίου στη Βεγγάζη που προκάλεσε την ακύρωση της συνάντησης της ευρωπαϊκής αντιπροσωπείας, με τη συμμετοχή του Θάνου Πλεύρη. Διπλωματικές πηγές μάλιστα εκτιμούν ότι η αντίδραση του ισχυρού άνδρα της Ανατολικής Λιβύης, Χαλίφα Χαφτάρ, δεν στόχευε ειδικά προς τις συμμετέχουσες χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Μάλτα), αλλά αποτελούσε ένα έμμεσο μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Παρά την ένταση, οι δίαυλοι επικοινωνίας παραμένουν ανοιχτοί. Όπως υπενθυμίζουν διπλωματικές πηγές, μόλις την περασμένη Κυριακή ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, συναντήθηκε χωρίς προβλήματα με τον στρατάρχη Χαφτάρ, ενώ σε μία κίνηση καλής θέλησης, ο υιός του, Μπελκάσεμ Χαφτάρ, επικεφαλής του Οργανισμού Ανασυγκρότησης και Ανοικοδόμησης, κάλεσε στο σπίτι του τον Έλληνα Γενικό Πρόξενο στη Βεγγάζη, Αλέξανδρο Καλογνωμή.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο Μπελκάσεμ Χαφτάρ φέρεται να χαρακτήρισε το επεισόδιο της Τρίτης ως «απλό ζήτημα πρωτοκόλλου», υπογραμμίζοντας την εκτίμησή του για την επίσκεψη του Γιώργου Γεραπετρίτη και αποδεχόμενος πρόσκληση να επισκεφθεί την Αθήνα. Επιπλέον, συμφωνήθηκε η διοργάνωση επιχειρηματικής αποστολής στη Βεγγάζη μετά τον Αύγουστο, υπό την αιγίδα του ελληνικού ΥΠΕΞ.
Η διατήρηση της επικοινωνίας με τη Βεγγάζη εκτιμάται ως κομβικής σημασίας για δύο κρίσιμα ζητήματα: τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών και την πιθανή επανεκκίνηση της διαδικασίας οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών (ΑΟΖ). Στο Μέγαρο Μαξίμου αναγνωρίζεται ότι η στάση του στρατηγού Χαφτάρ, όσο και αν χαρακτηρίζεται από στιγμές τακτικής σκλήρυνσης, προσφέρει περιθώρια συνεννόησης και, κυρίως, πραγματιστικής συνεργασίας.
Σημειώνεται ότι την επόμενη εβδομάδα, εκτός απροόπτου, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, αναμένεται να μεταβεί στην Τρίπολη για επαφές με τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια διατήρησης της ισορροπίας ανάμεσα στις δύο λιβυκές πλευρές, χωρίς να διαταραχθούν οι εύθραυστες περιφερειακές ισορροπίες.
Η Αθήνα διαβλέπει ότι ο Χαφτάρ επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει την επιρροή του εργαλειοποιώντας το Μεταναστευτικό. Επιζητεί αφενός, τη διεθνή αναγνώριση και αφετέρου, σημαντικά χρηματοδοτικά ανταλλάγματα από τις Βρυξέλλες, ως προϋπόθεση για την εμπλοκή του στην αντιμετώπιση του ζητήματος. Στην ελληνική διπλωματία, πάντως, κυριαρχεί η άποψη ότι οι δίαυλοι πρέπει να μείνουν ανοιχτοί. Η σταθερή παρουσία και των δύο πλευρών του λιβυκού φάσματος στο τραπέζι του διαλόγου θεωρείται κρίσιμος πυλώνας για τη διατήρηση της περιφερειακής ασφάλειας – και για την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων.
Εφημερίδα Απογευματινή
