Σκληρή κριτική ασκεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην κυβέρνηση με αφορμή τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη Βουλή πριν την ψηφοφορία για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής σχετικά με την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ο πρώην υπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κάνει λόγο για «πολλαπλό ευτελισμό των θεσμών», υποστηρίζοντας ότι η κυβερνητική πλειοψηφία «επέλεξε την κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής».
Ο κ. Βενιζέλος καταγγέλλει πως η Νέα Δημοκρατία απαγόρευσε στους βουλευτές της να μετάσχουν αυτοπροσώπως και κατά συνείδηση στη μυστική ψηφοφορία, επιλέγοντας αντ’ αυτού την επιστολική ψήφο, πρακτική που –όπως σημειώνει– προβλέπεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, αλλοίωσε τη θεσμική υπόσταση του ρόλου των βουλευτών και παραβίασε το άρθρο 70Α του Κανονισμού της Βουλής.
Ακύρωση της διαδικασίας λόγω έλλειψης νόμιμης πλειοψηφίας
Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εξηγεί ότι η ψηφοφορία δεν πληρούσε τις συνταγματικές προϋποθέσεις, αφού συμμετείχαν μόνο 83 βουλευτές, αριθμός κατώτερος της απαιτούμενης απόλυτης πλειοψηφίας των 151. Παρά ταύτα, το αποτέλεσμα παρουσιάστηκε ως απόρριψη των προτάσεων, γεγονός που –όπως λέει– καθιστά τη διαδικασία άκυρη.
Επιπλέον, ο κ. Βενιζέλος σημειώνει ότι ο πρόεδρος της Βουλής επέλεξε να απουσιάζει από τη διαδικασία, ενώ ο προεδρεύων αρνήθηκε να θέσει σε ψηφοφορία την ένσταση της αντιπολίτευσης για την αναβολή, παραβιάζοντας τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Καταγγέλλει μάλιστα «παιδαριώδη αιτιολογία» για την ύπαρξη δήθεν απαρτίας, καθώς η αντιπολίτευση αποχώρησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Σύγκριση με προηγούμενες περιπτώσεις – Ζητήματα πολιτικής συνοχής
Ο κ. Βενιζέλος υπενθυμίζει ότι σε προηγούμενες υποθέσεις (όπως Βατοπέδι και Παυλίδης), η ΝΔ είχε αποχωρήσει από τη διαδικασία, χωρίς να παραβιάσει το Σύνταγμα ή τον Κανονισμό. Αντίθετα, όπως τονίζει, η σημερινή κυβέρνηση προσπάθησε να διαμορφώσει τεχνητά συνθήκες λήψης απόφασης, φοβούμενη τις διαρροές από την κοινοβουλευτική της ομάδα.
Κατά τον ίδιο, η στάση αυτή δεν αποτελεί απλώς μια διαδικαστική εκτροπή αλλά «κρίση εσωτερικής εμπιστοσύνης και αυτοπεποίθησης» που εκδηλώνεται ως «κρίση νομιμοποίησης». Προειδοποιεί δε ότι η αμφισβήτηση του φυσικού δικαστή και η παραβίαση του δικαιώματος συνείδησης των βουλευτών σε παρόμοιες διαδικασίες συνιστούν θεσμικό ολίσθημα με σοβαρές συνέπειες.
