To ισχυρό χαρτί που αναζητούσε το Μέγαρο Μαξίμου για να στηρίξει το βασικό υπόβαθρο του κεντρικού μηνύματος πως δηλαδή, η χώρα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και ισχυρή κυβέρνηση και πως η ΝΔ μπορεί να την εγγυηθεί, ήρθε τελικά από… το Παρίσι. Εκεί δηλαδή, όπου η πολυετής πολιτική αστάθεια έχει οδηγήσει τη Γαλλία κυριολεκτικά ένα βήμα πριν από το ΔΝΤ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Θεσσαλονίκη έκανε μια πρώτη αναφορά στη δεινή κατάσταση της γαλλικής οικονομίας, την ώρα που και άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες άλλοτε ισχυρές, όπως η γερμανική, διέρχονται σοβαρή κρίση, θέλοντας κατ’ αρχάς να κάνει ευθεία αντιπαραβολή με τις θετικές ελληνικές αποδόσεις δίνοντας στίγμα για τη συνέχεια. Και αυτό καθώς στα κυβερνητικά επιτελεία γνωρίζουν πως από μόνο του το «καλάθι» της ΔΕΘ και οι κοινωνικές παροχές υπέρ της μεσαίας τάξης, δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά το όχι καλό κλίμα για την κυβέρνηση. Και πώς απαιτείται μια συνολική πολιτική πρόταση για το σήμερα και το αύριο με αναφορές στη χρεοκοπία και τις κρίσεις που ταλαιπώρησαν την ελληνική κοινωνία από το 2010 έως και το 2019. Καταγράφεται άλλωστε, και μια ομολογουμένως συμβατή συνάφεια ανάμεσα στο κατακερματισμένο γαλλικό πολιτικό σύστημα με την εγχώρια εικόνα όπως αυτή που αποτυπώνουν οι δημοσκοπήσεις από το κέντρο και προς τα αριστερά της ΝΔ με την ανυπαρξία ενός πολιτικού σχήματος ως εναλλακτική και κυρίως, αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης. Με άλλα λόγια, και σε ελεύθερη απόδοση, το μήνυμα του πρωθυπουργού προς τους πολίτες, το οποίο θα δούμε να επαναλαμβάνεται πολλαπλώς, είναι «προσοχή μη την πάθουμε και εμείς όπως οι Γάλλοι και μπει η Ελλάδα σε νέες μεγάλες περιπέτειες».
«Προσοχή μην γίνουμε Γαλλία και μπούμε σε περιπέτειες»
«Στη Γαλλία, υπάρχει μια βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση. Οι δύο κρίσεις αυτές είναι αλληλένδετες: από τη μία ένα κατακερματισμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο δεν μπορεί να καταλήξει σε καμία συναίνεση, και από την άλλη μία οικονομία η οποία παράγει όχι πλεονάσματα, αλλά μεγάλα ελλείμματα, τα οποία και υποχρεούται να τιθασεύσει μέσα από σκληρά μέτρα λιτότητας.
Σε αντίστοιχες θέσεις βρίσκονται και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, χώρες οι οποίες βρίσκονται σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος», ήταν η αποστροφή του κ. Μητσοτάκη κατά την παρουσίαση των έργων στη Θεσσαλονίκη για να προχωρήσει στη συνέχεια σε μια πρώτη σύγκριση με την τρέχουσα ελληνική πραγματικότητα. «Σε αυτή, λοιπόν, τη συγκυρία, η Ελλάδα βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να μπορεί να παράγει όχι απλά πρωτογενή, αλλά και πραγματικά πλεονάσματα, τα οποία μας δίνουν τη δημοσιονομική δυνατότητα να μη συζητούμε για αυξήσεις αλλά για μειώσεις φόρων και να μη συζητούμε για περικοπές δαπανών αλλά για αυξήσεις δαπανών», συμπλήρωσε ο πρωθυπουργός.
Κερδίζει έδαφος η αλλαγή του εκλογικού νόμου. Στόχος να γίνει πιο εύκολη η αυτοδυναμία και να ανέβει το όριο εισόδου στη Βουλή
Το προς αποφυγήν παράδειγμα της Γαλλίας, σε δεύτερο χρόνο, σημαίνει όμως και κάτι ακόμη όσον αφορά τις εγχώριες πολιτικές εξελίξεις. Πως τα σενάρια αλλαγής του εκλογικού νόμου κερδίζουν έδαφος στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου όσο κι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης -κατά πληροφορίες- εμμένει στην απόφαση να πάμε σε εκλογές με το υπάρχον σύστημα.
Ο Μητσοτάκης με ισχυρό χαρτί το κυβερνητικό και οικονομικό χάος στο Παρίσι στέλνει μήνυμα σταθερότητας με εγγυητή τη ΝΔ
Σε αυτό το κλίμα ο Κωστής Χατζηδάκης υποστήριξε ότι δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης η αλλαγή του νόμου: «Δεν υπάρχει τέτοια σκέψη. Φαντάζομαι θα ερωτηθεί ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ και θα το ξεκαθαρίσει και ο ίδιος», σημείωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης (Πρώτο πρόγραμμα). Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτά τα σενάρια, να πέσει δηλαδή το όριο της αυτοδυναμίας κοντά στο 32% και πιθανότατα να αυξηθεί το όριο εσόδου στη Βουλή από το 3% στο 5% για τα μικρά κόμματα, θα παραμένουν και μάλιστα στην κορυφή της επικαιρότητας το προσεχές διάστημα. Και με το δεδομένο ότι η Ελλάδα μετά την εμπειρία της χρεοκοπίας, των μνημονίων και των διαρκών κρίσεων, δεν αντέχει να μπει στη δίνη μιας πολιτικής αστάθειας αντίστοιχης με αυτής που βλέπουμε να εξελίσσεται στη Γαλλία. Καθώς πέραν των αναπόφευκτων οικονομικών συνεπειών, πιθανότατα θα έχει και γεωπολιτικές διαστάσεις, πολύ περισσότερο όταν η Τουρκία εμφανίζεται να ξεδιπλώνει το σύνολο της αναθεωρητικής ατζέντας αμφισβητώντας ευθέως ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ενώ η ΝΑ Μεσόγειος συνολικά, παραμένει σε καθεστώς εύφλεκτων ισορροπιών. Τούτων δοθέντων, το επιχείρημα όσων στα επιτελικά γραφεία εισηγούνται την αλλαγή του εκλογικού νόμου, αποκτά μεγαλύτερο βάθος σε αυτή τη γεωπολιτική και οικονομική συγκυρία που ενισχύεται ακόμη περισσότερο με την επίκληση του αρκετά επικίνδυνου για την πολιτική σταθερότητα, κατακερματισμού των συσχετισμών δυνάμεων στο πολιτικό σύστημα.
Εφημερίδα Απογευματινή
