Κανονικές ασκήσεις ισορροπίας και λεπτών χειρισμών καταγράφονται και βρίσκονται σε εξέλιξη στο εσωτερικό όλων των κομμάτων, σε μια φάση κατά την οποία μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας παίρνουν διαρκώς αποστάσεις από το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Σε ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, αλλά σε μικρότερο βαθμό και στη ΝΔ, η οποία ως παράταξη παρουσιάζει εξαιρετικά ανθεκτικά χαρακτηριστικά (με δεδομένο πως ήταν το κόμμα που έμεινε όρθιο στη μεταμνημονιακή περίοδο), συνιστά πλέον μέγα ζητούμενο η ενιαία εικόνα προς τα έξω.
Κι αυτό καθώς οι εσωκομματικές προστριβές, που γίνονται πλέον δημόσια σχεδόν σε καθημερινή βάση, αναδεικνύουν -αν μη τι άλλο- τα ζητήματα εσωτερικής συνοχής. Αποκαλύπτοντας βέβαια, παράλληλα, και τους πολλούς πρωταγωνιστές εντός των κομματικών σχηματισμών και τις φιλοδοξίες αυτών να διεκδικήσουν ηγετικό ρόλο προσεχώς στο προσκήνιο της πολιτικής.
«Γαλάζια στρατόπεδα»
Η ΝΔ, παρά το γεγονός ότι εμφανίζει την εικόνα πως δεν αντιμετωπίζει προβλήματα ενότητας σε αυτήν τη φάση, καθώς οι τόνοι ουδέποτε ξέφυγαν, έχει τα δικά της «στρατόπεδα», χωριζόμενη σε προεδρικούς του Μαξίμου, δενδιακούς, καραμανλικούς και σαμαρικούς, ενώ -κάπου εμβόλιμα- αρχίζει να εμφανίζεται και ο Κυριάκος Πιερρακάκης ως «βενιαμίν» αλλά πολλά υποσχόμενος. Μια κατάσταση που δικαιολογείται από το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλείνει σε λίγους μήνες τα 10 χρόνια από την ημέρα που ανέλαβε το τιμόνι της ΝΔ (εξελέγη πρόεδρος στις 10 Ιανουαρίου 2016). Μιλάμε για μεγάλο διάστημα που έχει βάλει στον πάγο τις φιλοδοξίες άλλων στελεχών, οι οποίοι θα ήθελαν κι αυτοί να διοικήσουν το κόμμα και να κυβερνήσουν.
Εις εξ αυτών (ποιος άλλος;) ο Νίκος Δένδιας, καθώς εμφανίζεται με διαφορά σε όλες τις δημοσκοπήσεις ως ο δημοφιλέστερος υπουργός της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, με διεθνές κύρος και ισχυρή αποδοχή στους κόλπους της ΝΔ, ενώ έχει κερδίσει την εκτίμηση αρκετών συναδέλφων του και από άλλες πτέρυγες του Κοινοβουλίου. Πίσω από τον Νίκο Δένδια είναι έτοιμα να στοιχηθούν όλα τα αποκομμένα «γαλάζια» στελέχη. Ο μόνος λόγος που δεν το κάνουν ήδη είναι επειδή ο υπουργός Άμυνας δεν έχει εκφράσει ανοιχτά κάποια πρόθεση να ανοίξει θέμα ηγεσίας. Θεωρείται εκπρόσωπος της πατριωτικής Κεντροδεξιάς, έχοντας αφήσει ισχυρό αποτύπωμα σε όλα τα υπουργεία από τα οποία έχει περάσει.
Όσον αφορά τον διαγραφέντα Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος αυτή την περίοδο ζυγίζει τις πιθανότητες επιτυχίας που θα έχει, αν κάνει νέο κόμμα, διατηρεί ακόμη κάποια επιρροή, στη «γαλάζια» ΚΟ, αλλά κυρίως στο τμήμα εκείνο των δεξιών ψηφοφόρων που -μετά τις ευρωεκλογές- δείχνουν να έχουν εγκαταλείψει τη ΝΔ. Σε κάθε περίπτωση, ο Μεσσήνιος πολιτικός διατηρεί αντίκρισμα στην κοινωνία, ειδικά στο δεξιό κοινό που δεν συγχώρησε ποτέ στη ΝΔ τον νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά και σε άλλα ακροατήρια, που δεν βλέπουν με καλό μάτι κάποιες στρατηγικές επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Στο επίκεντρο των όποιων ζυμώσεων στο κυβερνών κόμμα φιγουράρει αναμφίβολα ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ο οποίος επηρεάζει ακόμα αρκετό κόσμο στο κυβερνών κόμμα και, καθώς λέγεται, μπορεί να τον στρέψει σε συγκεκριμένες εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις, αν θεωρήσει ότι διαφαίνεται μεγάλη κρίση στη χώρα. Ένας ακόμα υπουργός με μεγάλη δημοφιλία, που εμφανίζεται να χτίζει από τώρα ηγετικό προφίλ για… όταν έρθει η ώρα του καθώς είναι πολύ μικρός ακόμη στην ηλικία, είναι ο Κυριάκος Πιερρακάκης, ο οποίος έχει επιδείξει καλά αποτελέσματα από τα υπουργεία που πέρασε και με σημαντικά ερείσματα στον χώρο του Κέντρου.
Εξ ευωνύμων
Την ίδια στιγμή, όσον αφορά την αξιωματική αντιπολίτευση, ο Νίκος Ανδρουλάκης δείχνει να μην μπορεί να κερδίσει δημοσκοπικά οφέλη απ’ όσα υποσχέθηκε στους πολίτες από το βήμα της ΔΕΘ, δίνοντας δικαίωμα αμφισβήτησης της ικανότητάς του να θέσει το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά διεκδίκησης της διακυβέρνησης. Το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη τριχοτομείται σε ανδρουλακικούς με αναφορές στο παλιό ΠΑΣΟΚ, σημιτικούς της Άννας Διαμαντοπούλου, και τον Παύλο Γερουλάνο, που είναι πιο κοντά στην παράδοση του Γιώργου Παπανδρέου και του αριστερού τμήματος των Αμερικανών Δημοκρατικών. Προφανώς και στο παιχνίδι είναι ο δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, αλλά με τις δηλώσεις και τις κινήσεις που κάνει φέρεται να είναι περισσότερο με το ένα πόδι στο κόμμα Τσίπρα.
Αναταράξεις στην Κεντροαριστερά προκαλούνται και με τις κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ανακατεύει την τράπουλα πριν καν ανακοινώσει επίσημα τη δημιουργία νέου κόμματος, καθώς έχει φέρει στα πρόθυρα νέας διάσπασης τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη Νέα Αριστερά. Συγκεκριμένα, το κόμμα του Σωκράτη Φάμελλου έχει ήδη χωριστεί σε τσιπρικούς, που είναι και η πλειοψηφία, και σε αντιτσιπρικούς, με τον Πολάκη σε ρόλο μοναχικού καβαλάρη.
Αντιστοίχως και η Νέα Αριστερά παρουσιάζεται διχασμένη, ολοκληρώνοντας την όλη εικόνα του πολιτικού φάσματος. Ο Αλέξης Χαρίτσης, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, η Έφη Αχτσιόγλου, ο Νάσος Ηλιόπουλος, η Θεανώ Φωτίου, η Μερόπη Τζούφη, ο Χουσεΐν Ζεϊμπέκ και ο Φερχάτ Οζγκιούρ βλέπουν με θετικό μάτι τη συνεργασία με το κόμμα Τσίπρα, ενώ ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Πέτη Πέρκα τάσσονται κατά της συμπόρευσης με τον πρώην πρωθυπουργό.
Εφημερίδα Απογευματινή
