Στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2030» του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ο Νίκος Δένδιας παρουσίασε σήμερα το μεγαλύτερο στεγαστικό πρόγραμμα στην ιστορία της χώρας, με στόχο να προσφέρει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και στις οικογένειές τους. Κάθε στέλεχος που μετατίθεται θα λαμβάνει «ένα κλειδί στο χέρι», δηλαδή έτοιμη κατοικία, με έμφαση σε Θράκη και νησιά Ανατολικού Αιγαίου.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει συνολικά 17.484 κατοικίες, εκ των οποίων 10.454 νέες και 7.030 ανακαινισμένες, με εφαρμογή σε τρεις φάσεις έως το 2040.
Φάσεις κατασκευής νέων κατοικιών
Α’ Φάση (έως 2030): 5.100 κατοικίες σε Έβρο και νησιά Αιγαίου, εκ των οποίων 1.059 θα παραδοθούν έως το 2026.
Β’ Φάση (2031–2035): 2.623 κατοικίες σε Αιγαίο, Κρήτη, Θράκη και 50% της Αττικής.
Γ’ Φάση (έως 2040): 2.731 κατοικίες στην υπόλοιπη επικράτεια.
Ανακαίνιση υφιστάμενων κατοικιών
Α’ Φάση (έως 2030): 2.520 κατοικίες σε Θράκη, νησιά Αιγαίου και 50% Κρήτης.
Β’ Φάση (2031–2035): 2.527 κατοικίες σε Μακεδονία, Αττική και 50% Κρήτης.
Γ’ Φάση (2036–2040): 1.983 κατοικίες στην υπόλοιπη χώρα.
Το πρόγραμμα διορθώνει χρόνιες παθογένειες, όπως η ανορθολογική χωροθέτηση, με έμφαση σε περιοχές όπου υπηρετεί μεγάλος αριθμός στρατιωτικών εκτός τόπου επιθυμίας.
Χρηματοδότηση και διαφάνεια
Το 85% της χρηματοδότησης προέρχεται από ίδιους πόρους του ΥΠΕΘΑ, ενώ το υπόλοιπο καλύπτεται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής. Το πρόγραμμα εφαρμόζεται με διακλαδικότητα και διαφάνεια, μέσω νέου κανονισμού στέγασης και λειτουργίας.
Ολιστική στήριξη της στρατιωτικής οικογένειας
Το Στεγαστικό Πρόγραμμα επεκτείνεται πέρα από τις κατοικίες, με κοινωνικές υποδομές για την υποστήριξη στρατιωτικών οικογενειών:
6 νέοι βρεφονηπιακοί σταθμοί για 252 παιδιά,
ανακατασκευή 6 παιδικών σταθμών για 250 επιπλέον παιδιά,
3 συγκροτήματα υποστηριζόμενης διαβίωσης για απόστρατους με ιατροφαρμακευτική υποστήριξη,
4 φοιτητικές εστίες για 120 Δόκιμους Αξιωματικούς.
Παράλληλα, ιδρύεται Ενιαία Διακλαδική Διοίκηση Κέντρων Εφοδιασμού Μονάδων, που μειώνει το κόστος ζωής για τις οικογένειες των στρατιωτικών κατά 20%–23%.
