Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε σε πιο προσωπικό και ανθρώπινο τόνο σε συνέντευξή του στην Αθηναΐδα Νέγκα στο Action24, ανοίγοντας ένα διαφορετικό, πιο ζεστό και οικογενειακό «μέτωπο» συζήτησης.
Όπως ανέφερε, έχει κληρονομήσει τον συναισθηματισμό της μητέρας του, παρότι δεν τον εκδηλώνει συχνά, ενώ τόνισε πως θεωρεί απαραίτητη την ψυχραιμία που χαρακτήριζε τον Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Παραδέχθηκε ότι τις περισσότερες φορές που αντέδρασε παρορμητικά το μετάνιωσε, γι’ αυτό και πλέον σκέφτεται διπλά πριν αφήσει το συναίσθημα να καθοδηγήσει τις αποφάσεις του. Όπως εξήγησε, αν ο ίδιος δεν λειτουργεί με ψυχραιμία, δεν μπορεί να τη μεταδώσει ούτε στους συνεργάτες του.
Στο ίδιο πλαίσιο, η συζήτηση κινήθηκε και σε πιο χριστουγεννιάτικους, οικογενειακούς τόνους, με τον πρωθυπουργό να αναφέρεται και στις προσωπικές του αναμνήσεις και βιώματα από την οικογένειά του.
Για αγρότες
Μίλησε για αντίφαση των αγροτών, που έχουν βγει και κλείνουν τους δρόμους, αλλά δεν είναι ανοιχτοί σε διάλογο. Επίσης, σχολίασε πως δεν είναι η πλειονότητα των αγροτών στα μπλόκα. Τόνισε ότι «η κυβέρνηση πρέπει να ασχοληθεί με αυτούς, που αντιμετωπίζουν πραγματικά προβλήματα». Στηλίτευσε με μειδίαμα το αγροτικό αφήγημα, που αναφέρει ότι η Τροχαία είναι που καθυστερεί τους ταξιδιώτες, αναφωνώντας «δηλαδή θα τρελαθούμε τελείως», ενώ τόνισε ότι «όσο ταλαιπωρούνται οι πολίτες, χάνουν το δίκιο τους, ειδικά από τη στιγμή που αρνούνται να προσέλθουν σε διάλογο».
Η κυβέρνηση, τόνισε επιπλέον, πραγματοποιεί μεταρρύθμιση μόνη της, αφού όσοι φώναζαν για τον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν στήριξαν την απόφαση που λήφθηκαν.
Δείτε την συνέντευξη:
Κυριάκος Μητσοτάκης: Οι μπλε φάκελοι
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε ότι δεν είναι βέβαιο πως η πολιτική που εφαρμόζεται έχει αντιστοιχία με την πραγματικότητα. Άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε επικοινωνία με πολίτες και για τα μπλόκα, τονίζοντας ότι «ό,τι μπορεί να λαμβάνει η κυβέρνηση ίσως είναι πιο άσχημο σε σχέση με αυτό που παρουσιάζεται. Η επικοινωνία με τους πολίτες κρίνεται απαραίτητη για τον πρωθυπουργό. Κυρίως για να αναγνωρίζει αν ό,τι αναγράφεται στους μπλε φακέλους, που δίνει στους υπουργούς τους, υλοποιείται. Μίλησε για αντίφαση των αγροτών, που έχουν βγει και κλείνουν τους δρόμους, αλλά δεν είναι ανοιχτοί σε διάλογο. Επίσης, σχολίασε πως δεν είναι η πλειονότητα των αγροτών στα μπλόκα.
Ελπίζω να δούμε κάποια στιγμή μια γυναίκα πρωθυπουργό
Ανά πάσα χρονική στιγμή η χώρα έχει έναν Πρωθυπουργό -κάποια στιγμή ελπίζω να έχει και μία Πρωθυπουργό, να δούμε κάποια στιγμή και την πρώτη γυναίκα Πρωθυπουργό- και αυτό νομίζω ότι βάζει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση: να αναλογίζεται κανείς τη σημασία του αξιώματος, την ευθύνη την οποία αναλαμβάνει και το γεγονός ότι ανά πάσα στιγμή αναμετριέται με τις προσδοκίες εκατομμυρίων πολιτών, ασχέτως αν αυτοί σε έχουν ή δεν σε έχουν ψηφίσει.
Έχω υποστεί συστηματική δολοφονία χαρακτήρα, εγώ και η οικογένειά μου
Καταρχάς ακούω αυτή την κριτική. Μπορώ να σας πω ότι, τουλάχιστον για τον εαυτό μου, δεν την συμμερίζομαι. Και για να επανέλθω στην οικογένεια, η οικογένεια είναι αυτή η οποία με κρατάει γειωμένο και η οποία μπορεί να μου λέει και πολλές φορές σκληρές αλήθειες κατάμουτρα, τις οποίες να μπορώ να ακούω με άνεση, γιατί ξέρω ότι δεν μπορώ ποτέ να αμφισβητήσω τα κίνητρα, ανιδιοτελή κίνητρα αγάπης και πραγματικού νοιαξίματος.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, όμως, ότι η εξουσία -και όντας 6,5 χρόνια Πρωθυπουργός είναι κάτι το οποίο φροντίζω να το υπενθυμίζω στον εαυτό μου κάθε μέρα- έχει αυτή την τάση να σε αποξενώνει από τα προβλήματα του κόσμου.
Το πώς ξεπερνάς αυτή την απόσταση και πρέπει να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου κάθε μέρα ότι είμαστε εδώ πρωτίστως για να λύνουμε προβλήματα και να κάνουμε τις ζωές των ανθρώπων καλύτερες, αυτό και αν θέλει πειθαρχία. Και είναι μια διαρκή υπενθύμιση του λόγου για τον οποίο επιτελούμε αυτή την αποστολή -χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό γιατί δεν αναφέρομαι μόνο στον εαυτό μου αλλά σε ολόκληρη την κυβέρνηση της οποίας έχω την τιμή να προΐσταμαι.
Και, σίγουρα, νομίζω ότι οποιαδήποτε ένδειξη ότι οποιοσδήποτε μπορεί να αξιοποιεί τα προνόμια της εξουσίας για να διάγει έναν βίο ο οποίος να μην συνάδει με αυτό το οποίο περιμένουν οι πολίτες από τους πολιτικούς, είναι κάτι το οποίο πάντα βαράει «καμπανάκια». Θέλει μια διαρκή υπενθύμιση ότι στους σημερινούς καιρούς μπορεί να μην μπορούμε να λύνουμε όλα τα προβλήματα, και δεν μπορούμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα, αλλά πρέπει να προσπαθούμε διαρκώς.
Ξέρουμε επίσης, πολύ καλά, ότι πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε πιο σκληρή κριτική -και αυτό απολύτως λογικό. Πολύ πιο δύσκολα θα ακούσεις την καλή κουβέντα, πολύ πιο εύκολα θα ακούσεις κριτική.
Όσο η κριτική είναι καλοπροαίρετη, με την έννοια ότι έχει στοιχεία προτάσεων, τόσο πρέπει να είναι καλοδεχούμενη. Κάνω, όμως, τη διάκριση μεταξύ αυτής της κριτικής, η οποία σίγουρα υπάρχει, και μιας συστηματικής δολοφονίας χαρακτήρα, που την έχω υποστεί, θα έλεγα ίσως την έχω υποστεί περισσότερο από πολλούς άλλους, και εγώ και η οικογένειά μου.
Αυτή δεν μπορώ να τη δεχτώ. Και νομίζω ότι κάποια στιγμή φτάνει η ώρα που λες «ως εδώ» με αυτού του είδους τις επιθέσεις. Εκεί οφείλεις να αμυνθείς και να υπερασπιστείς και τη δική σου τιμή και κυρίως να προστατεύσεις την οικογένεια σου.
Υπάρχει πάντα μια τάση ωραιοποίησης της πραγματικότητας από τους συνεργάτες
Νομίζω ότι υπάρχει πάντα μια τάση ωραιοποίησης της πραγματικότητας από τους συνεργάτες. Και πρέπει πολλές φορές να πιέζω, να ρωτώ: «Μα είναι πραγματικά έτσι»; Πήραμε μια απόφαση, υλοποιούμε μια πολιτική, έχει όμως εφαρμοστεί έτσι όπως την έχουμε σχεδιάσει ή τελικά αυτός ο οποίος εισπράττει τα οφέλη της πολιτικής δεν τα βλέπει έτσι όπως εμείς θέλουμε να τα βλέπουμε;
Να δώσω ένα παράδειγμα από την τρέχουσα επικαιρότητα. Μερικές φορές μπορεί να είναι άλλη η εικόνα που έχουμε για την ταλαιπωρία των πολιτών από τα μπλόκα των αγροτών και άλλο αυτό το οποίο συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Και όταν ρωτάμε και μιλάμε με τους ανθρώπους, οι οποίοι μπορεί να είναι εγκλωβισμένοι στον δρόμο, να μας παρουσιάζουν μια εικόνα πολύ πιο άσχημη, πολύ μεγαλύτερης ταλαιπωρίας, από αυτό το οποίο κάποιοι ενδεχομένως να θέλουν να μας λένε. Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα του πώς η πληροφορία πάντα μπορεί να φτάνει φιλτραρισμένη και όχι απολύτως ακριβής τελικά στα δικά μου τα αυτιά.
Θέλει μια διαρκή προσπάθεια και πειθαρχία να μπορείς να αμφισβητείς αυτά τα οποία σου λένε. Νομίζω ότι και οι συνεργάτες μου και οι Υπουργοί ξέρουν ότι, επειδή προσπαθώ να γνωρίζω τους φακέλους και τα θέματα σε αρκετά μεγάλη λεπτομέρεια, θα φροντίσω να τους κάνω εκείνες τις ερωτήσεις ώστε να σιγουρευτώ ότι αυτά τα οποία ακούω πράγματι είναι έτσι όπως μου τα λένε.
