Έτσι ήταν ο Παρθενώνας όταν δημιουργήθηκε! Παρουσιάστηκε βίντεο από το εσωτερικό του ιστορικού μνημείου των Αθηνών με τη μορφή τρισδιάστατης αναπαράστασης και σε ένα εικοσιτετράωρο έχει κάνει τον γύρο του κόσμου. Υπεύθυνος γι’ αυτό είναι ο φιλέλληνας ακαδημαϊκός-αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Χουάν ντε Λάρα.
Χρησιμοποιώντας πρωτογενείς πηγές, αστρονομικά δεδομένα και προηγμένες τεχνολογίες CGI, κατόρθωσε να αποδώσει με ακρίβεια, όπως υποστηρίζει, την «πρωτογενή εικόνα του Παρθενώνα. To βίντεο τον παρουσιάζει όπως ήταν στην ακμή του, το 432 π.Χ και δημιουργήθηκε με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Αποσκοπούσαμε στο να δημιουργήσουμε ψηφιακά και με ακρίβεια τον αρχαίο ελληνικό τόπο προσκυνήματος», δήλωσε χαρακτηριστικά. Όπως γνωστοποιήθηκε, προκειμένου να πετύχει όσο το δυνατόν πιο ακριβή 3D απεικόνιση, χρησιμοποίησε την «ψηφιακή μηχανή» Unreal Engine II, με την οποία «χτίζονται» πολλά βιντεοπαιχνίδια.
«Αν τα ερείπια του Παρθενώνα φαίνονται μεγαλοπρεπή 2.500 χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του, φανταστείτε πώς ήταν ο ναός στην ακμή του», αναφέρει χαρακτηριστικά το (έγκριτο) «Popular Science». Αξίζει ειδική μνεία στον φωτισμό του μνημείου, που εντυπωσιάζει ιδιαίτερα: είχε ήδη ανατείλει ο 18ος αιώνας, όταν ο Γάλλος αρχιτέκτονας Κατρεμέρ ντε Κουνσί υπέθεσε ότι το φως έμπαινε από ανοίγματα στη στέγη. Από την πλευρά του, ο Βρετανός αρχιτέκτονας, Τζέιμς Φέργκιουσον, μεταγενέστερα, μίλησε για ύπαρξη παραθύρων ψηλά. Η τωρινή, λοιπόν, μελέτη του ντε Λάρα τούς δικαιώνει -εν μέρει- αμφότερους: τόσο τα ανοίγματα στη στέγη όσο και οι εσωτερικές δεξαμενές νερού, συνδυασμένα με τα ημιδιαφανή ταβάνια και τα λαμπερά υλικά συνέθεταν ένα περίπλοκο μεν, πανέμορφο δε σύστημα φωτισμού που αναδείκνυε στο 100% ιδίως το άγαλμα της Αθηνάς.
Για την ιστορία, η νέα αυτή «ανάγνωση» του Παρθενώνα, σύμφωνα και με αμερικανικά έντυπα, όπως οι «Los Angeles Times» όχι μόνο αναδεικνύει την αρχιτεκτονική, καλλιτεχνική και ευρύτερα πολιτιστική αξία του, αλλά προσφέρει και εκπαιδευτικό εργαλείο για μικρούς και μεγάλους: Μέσω της τεχνολογίας, το παγκόσμιο αυτό σύμβολο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού ζωντανεύει και πάλι, επιτρέποντάς μας να το «ζήσουμε» σαν να ήμασταν και εμείς εκεί, τότε, μαζί με τον Ικτίνο και τον Καλλικράτη, όταν τον ολοκλήρωναν…
Εφημερίδα Απογευματινή
