Περίπου το 60 π.Χ. ένα βαρύ ιστιοφόρο, πλέοντας από τις ακτές της Μικράς Ασίας προς την Ιταλία, βυθίζεται ξαφνικά εν μέσω τρικυμίας. Εκεί έμεινε μέχρι το 1900, όταν ανακαλύφθηκε τυχαία από Συμιούς σφουγγαράδες. Στο περίφημο Ναυάγιο των Αντικυθήρων άλλωστε χρωστάμε τον παγκοσμίου φήμης Μηχανισμό των Αντικυθήρων.
Η φετινή χρονιά σηματοδότησε την πέμπτη και τελευταία περίοδο της υποβρύχιας ανασκαφικής έρευνας στο ναυάγιο. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην ανέλκυση των ξύλινων καταλοίπων του κύτους του πλοίου που ανακαλύφθηκαν πέρυσι – εκ των οποίων, τρία τμήματα μαδεριών (σανίδων) από το πέτσωμα του πλοίου και ένας προσαρμοσμένος σε αυτές νομέας (στραβόξυλο).
Το εύρημα αυτό θεωρείται σημαντικό, αφού πρώτη φορά ανελκύεται ένα ολοκληρωμένο τμήμα του πετσώματος του πλοίου, που φέρει λεπτομέρειες για την τεχνική κατασκευής του σκάφους. Επιπλέον, αποκαλύφθηκαν και τεκμηριώθηκαν επιτόπου, μετά την αφαίρεση ενός βράχου, τμήματα αγάλματος γυμνής ανδρικής μορφής, σε κατακερματισμένη κατάσταση, καθώς και πολλά ακόμη θραύσματα. Όσο για τον εντοπισμό διαφόρων χιακών αμφορέων, αποκαλύπτει μια μεγαλύτερη τυπολογική ποικιλία απ’ ό,τι είχε επισημανθεί. Στα κεραμικά ευρήματα προστίθεται και ένα πήλινο ιγδίο (λεκάνη με προχοή), σκεύος πολτοποίησης και ανάμειξης τροφίμων, που προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για τις διατροφικές πρακτικές και την καθημερινή ζωή στο πλοίο.
Εφημερίδα Απογευματινή
