Μια εξαιρετικής σημασίας αρχαιολογική ανακάλυψη ήρθε στο φως στην Ιερουσαλήμ, καθώς αρχαιολόγοι εντόπισαν μνημειώδες φράγμα που θεωρείται η βάση για την κατασκευή της βιβλικής Κολυμβήθρας του Σιλωάμ! Σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, στην περιοχή όπου έγινε η αρχαιολογική έρευνα ο Χριστός άλειψε με πηλό τα μάτια ενός τυφλού άνδρα και τον έστειλε να πλυθεί στην Κολυμβήθρα. Έτσι, ο άνθρωπος πήγε, πλύθηκε και επέστρεψε βλέποντας. Οι αρχαιολόγοι και ιστορικοί αναζητούσαν για αιώνες την ακριβή τοποθεσία της Κολυμβήθρας, η οποία είχε χαθεί μέσα στον χρόνο.
Το 2004 είχαν εντοπιστεί τα πρώτα ευρήματα από ένα μέρος του υδάτινου καναλιού το οποίο κατέληγε στην Κολυμβήθρα, μια μεγαλειώδη δεξαμενή νερού, ωστόσο η ίδια παρέμενε άγνωστο πού βρισκόταν. Τώρα, όμως, οι αρχαιολόγοι ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν ένα μνημειώδες φράγμα που σηματοδοτεί την ακριβή τοποθεσία της Κολυμβήθρας στην καρδιά της αρχαίας πόλης και στο σημείο που αναφέρεται ότι σημειώθηκε το θαύμα του Ιησού Χριστού.
Το μέρος της ανασκαφής όπου βρέθηκε η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ
Μέχρι σήμερα, η Κολυμβήθρα ήταν γνωστή κυρίως μέσα από τις βιβλικές αναφορές. Αλλά αυτή η νέα ανακάλυψη εντοπίζει πιθανότατα το ακριβές σημείο όπου συντελέστηκε το θαύμα – όπως ακριβώς αναφέρουν τα Ευαγγέλια. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν, λοιπόν, στην Ιερουσαλήμ ένα τείχος, το οποίο χρονολογείται πριν από 2.800 χρόνια και κατασκευάστηκε για τη συλλογή νερού επιτρέποντας τον σχηματισμό της περίφημης Κολυμβήθρας.
Ο διευθυντής ανασκαφών της Ισραηλινής Αρχής Αρχαιοτήτων (IAA), Ιταμάρ Μπέρκο, σημείωσε ότι πλέον υπάρχει ένας «απτός» σύνδεσμος με τον τόπο που περιγράφεται στις Γραφές. «Αν μέχρι σήμερα γνωρίζαμε την Κολυμβήθρα του Σιλωάμ μόνο μέσα από τα βιβλικά κείμενα, τώρα βλέπουμε τα πραγματικά της απομεινάρια», τόνισε.
Το συγκεκριμένο τείχος ή φράγμα έχει ύψος πάνω από 11 μέτρα και χρονολογείται στην εποχή του Πρώτου Ναού και των βασιλέων Ιωάς και Αμασία. Οι διαστάσεις του χαρακτηρίζονται «εντυπωσιακές», με πλάτος άνω των 8 μέτρων και μήκος τουλάχιστον 21 μέτρα, ενώ εκτείνεται πέρα από την τρέχουσα περιοχή ανασκαφής. Και όπως επισήμανε ο δρ Ναχσόν Σάντον της αρχαιολογικής αποστολής, το έργο ήταν ζωτικής σημασίας για τη συλλογή και συγκράτηση του νερού της βροχής: «Αν δεν υπήρχε το φράγμα, το νερό θα κατέληγε απευθείας στην κοιλάδα Κέδρον και στη Νεκρά Θάλασσα».
Εφημερίδα Απογευματινή
