Πρώτα ήρθε ο «Εσταυρωμένος». Ακολούθησε η «Προτομή μιας γυναίκας με φλοράλ (σ.σ. εμπριμέ) καπέλο». Δύο σπάνια αριστουργήματα συζητιούνται συνεχώς τις τελευταίες ημέρες στους κόλπους συλλεκτών και φιλότεχνων. Ο λόγος; Πρόκειται να βγουν στο σφυρί και αναμένεται να πωληθούν για εκατομμύρια. Αφού προηγηθεί, όπως προβλέπεται, «σφαγή» ανάμεσα στους collectors-λάτρεις των εμβληματικών ζωγράφων που τους έφτιαξαν. Ο πρώτος ανακαλύφθηκε στην έπαυλη του Γάλλου ακαδημαϊκού και ζωγράφου του 19ου αιώνα Ουιλιάμ-Αντόλφ Μπουγκερό και προγραμματίζεται να δημοπρατηθεί στις 30 Νοεμβρίου από τον Οίκο Osenat. Ειδικοί, που πιστοποίησαν ότι επρόκειτο για χαμένο Ρούμπενς, θεωρούν ότι λόγω σπανιότητας θα πωληθεί για εκατομμύρια.
Δεν υπεισέρχονται σε περαιτέρω λεπτομέρειες όμως, σε αντίθεση με εξπέρ του Πικάσο: εκτιμώντας ανέκθετο για ογδόντα χρόνια πίνακά του, την «Προτομή», που αναφέρουμε στον πρόλογο, όπου εικονίζεται η Ντόρα Μάαρ, αποφάνθηκαν ότι θα πωληθεί (στις 29 Οκτωβρίου, οπότε έχει δρομολογηθεί η συγκεκριμένη δημοπρασία από τον Οίκο Lucien Paris) για τουλάχιστον οκτώ εκατομμύρια ευρώ. Η Μάαρ υπήρξε ερωμένη του για εννέα χρόνια. Η ιστορία αγάπης τους πήρε διαστάσεις θρύλου και το πρόσωπό της έγινε διάσημο, όπως το απεικόνισε ο Πικάσο, εκτός της «Προτομής», σε δεκάδες έργα του. Με σημαντικότερο -κατά κοινή ομολογία- τον πίνακα «Γυναίκα που κλαίει». Όταν ο Πικάσο γνώρισε τη Φρανσουάζ Ζιλό, εγκατέλειψε τη Μάαρ και εκείνη έπεσε σε κατάθλιψη, από την οποία δεν ανέκαμψε… Το άγνωστο μέχρι τώρα έργο χρονολογείται στο 1943 και παρουσιάστηκε χθες στον οίκο δημοπρασιών Hôtel Drouot στο Παρίσι (σημειωτέον, παρέμενε στην κατοχή της οικογένειας του αρχικού ιδιοκτήτη από το 1944). Αξίζει να προσθέσουμε ότι οι ναζί τον θεωρούσαν εκφυλισμένο, όπως άλλωστε τις περισσότερες δημιουργίες του.
Tip: Ο Πικάσο δημιούργησε περί τα 60 έργα με τη Μάαρ που ουσιαστικά υπήρξε το κορυφαίο μοντέλο και μούσα του.
14.000 ετών και… καπνισμένες οι αρχαιότερες μούμιες του κόσμου
Ανακαλύφθηκαν στην Ασία και η ιστορία τους δημοσιοποιήθηκε τώρα στο κλαδικό περιοδικό «Proceedings of the National Academy of Sciences» οι αρχαιότερες μούμιες του κόσμου. Χρονολογούνται προ 14.000 ετών, ενώ τα μέχρι πρότινος ντοκουμέντα μάς ταξίδευαν έως 7.000 έτη νωρίτερα. Οι συγκεκριμένες είχαν μία ιδιορρυθμία – αν μπορούμε να το θέσουμε έτσι: δεν ήταν καπνίζουσες, κάτι που ενδεχομένως θα γινόταν να διαπιστωθεί από υποτυπώδη υπολείμματα, αλλά καπνισμένες. Κυριολεκτικά. Ερευνητική ομάδα σκάναρε λεπτομερώς, από το 2017 έως το 2025, 54 μούμιες που εντοπίστηκαν σε 11 αρχαιολογικούς χώρους της Κίνας, του Βιετνάμ και της Σουμάτρας, εφαρμόζοντας περίθλαση ακτίνων Χ και φασματοσκοπία υπέρυθρου μετασχηματισμού Fourier ώστε να εντοπιστούν μικροσκοπικές αλλαγές στην οστική δομή και κατέληξε ότι στο 84% των δειγμάτων υφίσταντο ενδείξεις μακροχρόνιας έκθεσης σε καπνό.
Η μερική αποχρωμάτιση και οι εστίες καψίματος σε σημεία με λεπτότερη μυϊκή κάλυψη (αγκώνες, πέλματα) ενίσχυσαν την υπόθεση ότι τα σώματα τοποθετούνταν πάνω από ή δίπλα σε φωτιά χαμηλής έντασης, έως ότου αποξηρανθούν πλήρως. Όπως αποφάνθηκαν, πρόκειται για ταφική πρακτική που υποδεικνύει σεβασμό, μαζί και αγάπη, καθώς και πρόθεση μεταθανάτιας επικοινωνίας με τον νεκρό και υιοθετείται σε Νέα Γουινέα, Μαλαισία, Φιλιππίνες και Ινδονησία.
Εφημερίδα Απογευματινή
