Η μέθεξη στην «Προσωπική Αρχαιολογία» του Δημήτρη Παπαϊωάννου κάτω από το αιώνιο φως της Ακρόπολης, στο Ηρώδειο, χαρακτηρίστηκε από δύο στοιχεία: αφενός από αυτό της μαγείας, αφετέρου της καθολικότητας. Το κατάμεστο ρωμαϊκό ωδείο καταχειροκρότησε τον ίδιο και σύσσωμους τους συντελεστές του νέου του πρότζεκτ – ένα οπτικοακουστικό αριστούργημα που σηματοδοτεί την έναρξη των εορτασμών για τη συμπλήρωση των 40 χρόνων από την ίδρυση του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, όπου εξάλλου ήταν αφιερωμένη η παράσταση.
Η φιλανθρωπική εκδήλωση της «This that keeps on – a personal archaeology» που ο διεθνούς βεληνεκούς δημιουργός έστησε ειδικά για το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και μόνο για το βράδυ της 3ης του Οκτώβρη ενθουσίασε το φιλοθέαμον κοινό. Ως είθισται, εκείνος εμφανίστηκε στο φινάλε για υπόκλιση μαζί με τους πολυάριθμους συντελεστές του θεάματός (του). Και αποθεώθηκε.
Επιστρατεύοντας, όπως επισημαίνει, «εικόνες και σώματα-χίμαιρες από τις τέσσερις δεκαετίες έργου, ανασυνθέτοντας θραύσματα από αγαπημένα πρότζεκτ, ενσωματώνοντας συγχρόνως νέες ιδέες στη δραματουργία» του, είναι σαν να αναγέννησε το παρελθόν. Προσδίδοντάς του νέα πνοή, δίπλα σε κινούμενες εικόνες και γλυπτικές εγκαταστάσεις. Προσφέροντας την προσωπική του αφήγηση, εκ του αποτελέσματος εξαιρετικά επιδραστική, για το πώς «διαβάζει» κανείς την τέχνη σήμερα. Τριάντα χορευτές και ηθοποιοί ζωντάνεψαν τα υβριδικά του πλάσματα, πραγματευόμενοι τη μνήμη, την ανασκαφή, την ευθραυστότητα, τον ερωτισμό, τη συνένωση, την καταγωγή.
Προπάντων, την αδιαμεσολάβητη χαρά της ζωής. Με εικονικό φόντο τις Κυκλάδες, η ολοκαίνουργια δημιουργία του, σχεδιασμένη ως διάλογος ανάμεσα στο αρχαίο και το σύγχρονο, βασίζεται στην πειθαρχία στη φόρμα, στο ύφος του και κυρίως στα εκφραστικά του μέσα.
Tip: Επίκειται «Μεταμόρφωση», κατά τον τίτλο επίσης της παράστασης του Παπαϊωάννου, στο Μουσείο, με σκοπό να αφήσει «ανεξίτηλο σημάδι στην τοπική και διεθνή κοινότητα», όπως ενημερωνόμαστε.
Εφημερίδα Απογευματινή
