Ένα κομψοτέχνημα της ελληνιστικής κοσμηματοποιίας απέκτησε νόμιμα το Μουσείο Getty. Πρόκειται για χρυσό δαχτυλίδι του 150 π.Χ., το οποίο ήρθε στο προσκήνιο από τον κορυφαίο οίκο δημοπρασιών Sotheby’s στο Λονδίνο το μακρινό 1937 και σε λιγότερο από έναν χρόνο βγήκε εκ νέου στο σφυρί από έμπορο από τη Λουκέρνη. Στη συνέχεια πέρασε από δύο διαφορετικές ιδιωτικές συλλογές, έως ότου πωληθεί τον περασμένο Ιούλιο στον Christie’s στο Λονδίνο για 132.260 δολάρια.
Η σχέση του Μουσείου Getty με την αρχαία ελληνική τέχνη είναι μακρά, πολύπτυχη και αμφιλεγόμενη, παρότι, όπως έχει αναλύσει πρόσφατα η «Απογευματινή», στην παρούσα τουλάχιστον φάση το μουσείο αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση του πολιτισμού μας. Η πρώτη κρίση στις σχέσεις με την Ελλάδα ξέσπασε τη δεκαετία του 1990, όταν ήρθαν στο φως σοβαρότατες ενδείξεις για αμφίβολη προέλευση αρχαιοελληνικών εκθεμάτων του. Οι ελληνικές Αρχές των καιρών σε συνεργασία με τις ιταλικές καθώς και με την Ιντερπόλ ξεκίνησαν πολυετείς έρευνες που αποκάλυψαν εκτεταμένα κυκλώματα αρχαιοκαπηλίας. Η τότε επιμελήτρια αρχαιοτήτων του μουσείου, Μάριον Τρου, βρέθηκε στο επίκεντρο των ερευνών κατηγορούμενη για συνέργεια σε παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων.
Οι διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για επαναπατρισμό ελληνικών αρχαιοτήτων ξεκίνησαν επισήμως το 2005, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή ζήτησε την επιστροφή τεσσάρων σημαντικών αντικειμένων που θεωρούνταν προϊόντα παράνομης εξαγωγής. Έπειτα από «ηχηρές» διαπραγματεύσεις το μουσείο ετεροχρονισμένα -το 2007- συμφώνησε να επιστρέψει δύο από αυτές: το χρυσό στεφάνι της Μακεδονίας και το μαρμάρινο άγαλμα Κόρης. Έτσι, έγινε νέα αρχή στη σχέση του περίφημου μουσείου με την Ελλάδα, η οποία πλέον έχει εξελιχθεί σε πιο ώριμη και θεσμική συνεργασία…
Εφημερίδα Απογευματινή
