Παλαιό ενδοστρατοπεδικό άσμα, τις καλές εποχές που κάναμε στον στρατό έως και 36 μήνες και στην επιστράτευση νομίζαμε ότι θα μας κρατήσουν μέχρι να απελευθερώσουμε τα Βαρώσια, έλεγε τα εξής: «Φαντάρε, πού πας; Πλύν’ την καραβάνα σου και έλα να φας». Δεν λέω… ωραίο πράγμα να υπηρετείς την πατρίδα (ακόμη κι αν εκείνη δεν σε υπηρετεί όπως πρέπει, διότι κάποιοι άλλοι αποφασίζουν γι’ αυτό). Εν πάση περιπτώσει, «εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης», αν και στα χρόνια μας έχει μετατραπεί σε «αμύνεσθαι περί… πάρτης».
Παλαιότερα έλεγαν ότι ο στρατός σε κάνει άνδρα. Μην πάει το μυαλό σας (το διεστραμμένο) αλλού. Εννοούσαν ότι ο στρατός σε κάνει πιο ώριμο να βγεις στην κοινωνία, μια και σε μάθαινε στην πειθαρχία και κυρίως ισοπέδωνε τις τάξεις. Φαντάσου λ.χ. να είσαι στο Ναυτικό, εσύ να έχεις βγάλει πανεπιστήμιο, και ένα «πιλάφι», όπως λένε τους υπαξιωματικούς μονιμάδες που έχουν αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο της ζωής, να σε διατάσσει να πλύνεις την «Καλλιόπη». Ωραία πράγματα που σε ισιώνουν, σε προσγειώνουν. Γι’ αυτό άλλωστε λέγανε ότι εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει ο στρατός. Πάμε παρακάτω…
Καθώς έτσι έχουν τα πράγματα, δύσκολα μπορεί να αποφύγει κανείς τη θητεία. Όσο ψηλά κι αν βρίσκεται κανείς, ιδιαίτερα μάλιστα αν οι φιλοδοξίες του μπορεί να ανατραπούν από το κουσούρι ότι δεν υπηρέτησε την πατρίδα. Θα μου πείτε, οι φιλόδοξοι και μάλιστα στο πεδίο της πολιτικής μπορεί να θέλουν να την υπηρετήσουν κατ’ άλλο τρόπο. Εμάς μας ρώτησαν όμως; Όχι. Γι’ αυτό, καλό είναι να κάνουν τη θητεία τους και μετά τους λέμε αν θέλουμε να υπηρετήσουν κι εμάς.
Επιπροσθέτως, για όλους ισότητας, δηλαδή να εξισωθούμε κι εμείς με το γυναικείο φύλο -το αυθεντικό, γιατί το άλλο μάς έχει πάρει φαλάγγι- θα πρέπει να υπηρετούν τη θητεία τους και οι γυναίκες. Γιατί δηλαδή είναι ικανές ως οδηγοί να μας ρίχνουν μούντζες, όταν έχουμε εμείς προτεραιότητα, παραδείγματος χάριν, και να μην είναι ικανές να κρατήσουν π.χ. ένα Μ1. Αρκεί να μην το παίρνουν σπίτι τους και ο καλός τους πει τον δεσπότη Παναγιώτη, που λένε οι παλαιότεροι, οι έχοντες γνώσιν της θηλυκής εκδικητικότητας.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάνουμε στο τέλος και της σημερινής εκπομπής, που λένε και οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί. Οπότε συνοψίζοντες καταλήγουμε στα εξής ασφαλή συμπεράσματα: Πρώτον θα πρέπει στο εξής το χακί, το σκούρο μπλε ή το ραφ να το ράβουν οι Brooks Brothers ώστε να ερεθίζεται ο ναρκισσισμός των ανδρών και να σπεύδουν να υπηρετήσουν. Δεύτερον, έχουμε δει γυναίκες πρωθυπουργούς, Προέδρους Δημοκρατίας, γιατί να μη δούμε και μία στρατηγό; Με δωδεκάποντα ε, όχι με άρβυλα!
