Κάθε λογικός άνθρωπος, που παρακολουθεί την ειδησεογραφία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αντιλαμβάνεται πως δεν εμπνέουν σιγουριά και εμπιστοσύνη με τα καμώματά τους. Επάνω στο αόριστο αφήγημά τους περί «προοδευτικής διακυβέρνησης» και εκπαραθύρωσης του Κ. Μητσοτάκη από την πρωθυπουργία της χώρας, εκείνο που εισπράττει ο μέσος ψηφοφόρος είναι ένας καταιγισμός ευτράπελων αντιφάσεων, καθώς από τη μία δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, για να ρίξουν τον Κ. Μητσοτάκη, και από την άλλη δίνουν την εντύπωση ότι τελικά το πρόβλημά τους δεν είναι η ΝΔ και ο σημερινός κυβερνήτης της χώρας, αλλά οι επικεφαλής των κομμάτων τους, που δεν ανταποκρίνονται με επάρκεια στις ανάγκες της κοινωνίας.
Πώς γίνεται να χάσει ο Κ. Μητσοτάκης, όταν στον ΣΥΡΙΖΑ ο Π. Πολάκης θέλει να πάρει στο συνέδριο του κόμματος τη ρεβάνς από τον Σ. Φάμελλο; Πώς γίνεται να ηττηθεί η ΝΔ, όταν στο ΠΑΣΟΚ ο Ν. Ανδρουλάκης έχει πίσω του μισή ντουζίνα δελφίνους, που τον υπονομεύουν και περιμένουν τις εθνικές εκλογές, για να τον στείλουν σπίτι του; Πώς γίνεται η Νέα Αριστερά να θέτει ως ύψιστο στόχο την έξωση του Κ. Μητσοτάκη από το Μέγαρο Μαξίμου, όταν ο επικεφαλής του κόμματος, Αλ. Χαρίτσης, είναι «όμηρος» της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του Ευ. Τσακαλώτου και του Γ. Σακελλαρίδη;
Εδώ πλέον δεν έχουμε να κάνουμε με τη συγκρότηση ενός ενιαίου αντιπολιτευτικού μετώπου απέναντι στη ΝΔ και τον Κ. Μητσοτάκη, αλλά με έναν «κλεφτοπόλεμο» στον χώρο των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, που αφορά τη διευθέτηση και τη μοιρασιά της εσωκομματικής εξουσίας και την αμφισβήτηση, εκ των έσω, των ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς. Όταν λοιπόν σε αυτά τα κόμματα ο ένας κοιτάει πώς θα εκπαραθυρώσει τον άλλον από την αρχηγία, τότε λογικό είναι στα μάτια της κοινής γνώμης ο Κ. Μητσοτάκης να φαντάζει ηγέτης μακράς πνοής.
Το σενάριο αιώνιος φοιτητής-«Βασιλάκης Καΐλας» δεν πουλάει πια
Το συγκινητικό αφήγημα για τους αιώνιους φοιτητές είναι πως οι «νέοι» αυτοί δυσκολεύονται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, επειδή είναι αγωνιστές της ζωής και προέχει γι’ αυτούς η βιοπάλη. Από την άλλη, βέβαια, ξέρω εκατοντάδες φοιτητές που παίρνουν το πτυχίο τους εγκαίρως, δουλεύοντας ταυτόχρονα, επειδή ακριβώς δεν έχουν από πίσω ευκατάστατους γονείς, ώστε να τους φροντίζουν και να καλύπτουν τα έξοδά τους, μέχρι να «γεράσουν» στα ΑΕΙ.
Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να μάθω σε ποια κατηγορία ανήκει ο αιώνιος φοιτητής που χειροδίκησε εναντίον της υπαλλήλου του κυλικείου στην Πολυτεχνειούπολη. Ήταν ένας κηφήνας αφισοκολλητής που τα είχε όλα πληρωμένα από τον μπαμπά και τη μαμά ή κανένα φτωχόπαιδο που έδινε τη μάχη του για το δημόσιο χαρακτήρα των ΑΕΙ ή δεν ξέρω τι άλλο; Για να κολλάει όμως αφίσες στα 34 του χρόνια, σίγουρα είναι ή κουτός ή βολεμένος.
!Όταν ο Σ. Φάμελλος τελεί υπό τη δαμόκλειο σπάθη του Π. Πολάκη, λογικό είναι να υιοθετεί αντιπολιτευτικές πρακτικές και επικοινωνιακά κόλπα αντίστοιχα με αυτά του «αψύ Κρητικού». Το θέμα είναι μετά να μην κλαίγεται, επειδή όσους συκοφαντεί ή προσβάλλει αυτοί αντιδρούν και τον καλούν να δώσει εξηγήσεις στη Δικαιοσύνη.
Ο Οδυσσέας δεν παίζει για να χάσει
Επειδή στη Γορτυνία, και συγκεκριμένα στο χωριό Γλανιτσιά -γενέτειρα του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου– καλιγώνουν και τον διάβολο, οφείλω να ομολογήσω πως ήταν απολαυστικό το δούλεμα που έριξε ο βουλευτής Αρκαδίας του ΠΑΣΟΚ στον εκπρόσωπο Τύπου της Χαριλάου Τρικούπη, Κώστα Τσουκαλά, στο πλαίσιο της συνέντευξης που έδωσε στη συνάδελφο Όλγα Τρέμη.
Τι έκανε; Την ώρα που είχε πάρει διαστάσεις η δήλωση του Κ. Τσουκαλά, ότι για το ΠΑΣΟΚ θα είναι επιτυχία αν κατακτήσει τη δεύτερη θέση στις εθνικές εκλογές, ο «πονηρός» Οδυσσέας αντί να τον αποδοκιμάσει για την ηττοπαθή τακτική που επέλεξε, χαμηλώνοντας τον πήχυ των προσδοκιών, το έπαιζε σκληρός μαχητής, δηλώνοντας ότι το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει τις εθνικές εκλογές με αυτοδυναμία. Έτσι, λοιπόν, πλειοδοτώντας σε κομματικό πατριωτισμό με κηρύγματα πίστης υπέρ της νίκης του ΠΑΣΟΚ, κατάφερε να εμφανίσει τον Κ. Τσουκαλά ως «λιποτάκτη» και «ολιγόψυχο», που δεν πιστεύει στον ιερό αγώνα της παράταξης να νικήσει στη μάχη τη ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη.
Σπόντες Άδωνη κατά Δένδια
Με φόντο τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη Νέα Δημοκρατία να κερδίζει εκ νέου την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος και να επιστρέφει σε ποσοστά άνω του 30%, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην εξουδετέρωση των θεωριών συνωμοσίας που είχαν αναπτυχθεί γύρω από την υπόθεση των Τεμπών, είδαμε χθες στη Βουλή και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Ν. Δένδια, να μπαίνει στη μάχη της αντιπαράθεσης με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου για τη συγκεκριμένη υπόθεση.
Κάνω τη σχετική επισήμανση, επειδή όλο το προηγούμενο διάστημα κάποιοι άλλοι υπουργοί, όπως ο Άδ. Γεωργιάδης, έριχναν σπόντες εναντίον του Ν. Δένδια, ότι δεν «πέφτει στη φωτιά» για να υπερασπιστεί την τιμή και την υπόληψη της παράταξης απέναντι στις συκοφαντικές επιθέσεις που δέχεται και προτιμά να «δοξάζεται κρυπτόμενος».
Εφημερίδα Απογευματινή
