Η κατάσταση στο εσωτερικό της κυβέρνησης με αιχμή την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ μοιάζει να είναι βγαλμένη από την προφητική ταινία «Μπραζιλέρο», του Σωτήρη Γκορίτσα, με πρωταγωνιστή τον γνωστό ηθοποιό Στέλιο Μάινα. Αν και η ταινία βγήκε στις αίθουσες των κινηματογράφων το 2001, εντούτοις 24 χρόνια μετά παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, μόνο που στη θέση του Βασίλη Αρβανιτάκη, του ήρωα της ιστορίας, που έπαιρνε τις ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις και τις σπαταλούσε για να αγοράζει ποδοσφαιριστές από τη Βραζιλία, βρίσκονται τα «εξυπνοπούλια» του ΟΠΕΚΕΠΕ, κυρίως «αγροτοπατέρες». Και μετά ήρθαν οι Eυρωπαίοι ελεγκτές να ζητήσουν λογαριασμό, στέλνοντας τη λυπητερή στη χώρα μας.
Βέβαια, η μεγαλύτερη υποκρισία και στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι να βλέπεις τον πολιτικό κόσμο να «πέφτει από τα σύννεφα» και να στηλιτεύει με αγανακτισμένη αθωότητα τέτοιου είδους πρακτικές. Ξαφνικά, έβαλαν «φωτιά στα τόπια» γίδες, πρόβατα και βοσκοτόπια. Λες και σε αυτή τη χώρα δεν γνωριζόμαστε ή κάνουμε πως δεν ξέρουμε τι συμβαίνει. Το κομματικό παραγοντιλίκι, «εργατοπατέρων» και «αγροτοπατέρων», είναι πολλές φορές ο φερετζές για τις μεγάλες κομπίνες τους, την εξασφάλιση της ατομικής και οικογενειακής ευημερίας τους διά της επιδραστικής σχέσης τους με την εκάστοτε εξουσία.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η διαβόητη και δοξαστική υμνολογία του Ανδρέα Παπανδρέου για τους «εργατοπατέρες», ότι δηλαδή «o συνδικαλισμός είναι ένα από τα βάθρα της δημοκρατίας», το μόνο που πέτυχε ήταν να προκαλέσει γεννήσεις «τρωκτικών» στη θεσμική λειτουργία του κράτους. Γέμισε ο τόπος από τεμπέληδες ανθρώπους, οι οποίοι μετέτρεψαν τη συνδικαλιστική τους ιδιότητα σε εκφοβιστικό νταβατζιλίκι. Τη δεκαετία του 1990 και του 2000 δεν υπήρχε περίπτωση να εκλεγεί κάποιος βουλευτής στην Αττική, εάν δεν είχε δίπλα του ως κομματάρχη κάποιον συνδικαλιστή από τον χώρο της ΓΣΕΕ ή της ΑΔΕΔΥ.
Αν μπορούσαν να μιλήσουν οι καρέκλες
Νομίζω πως εάν κάποιοι πρέπει να απαντήσουν στον Αλ. Τσίπρα για το τι συνέβη το 2015 στην περίφημη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών την επομένη του δημοψηφίσματος, αυτοί είναι ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Π. Παυλόπουλος και ο τότε αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Ευ. Μεϊμαράκης, τον οποίο ο «αθώος» Αλ. Τσίπρας τον εξαπάτησε κανονικότατα, καθώς τον διαβεβαίωνε ότι αν η ΝΔ βάλει πλάτη, για να ψηφιστεί το μνημόνιο της Αριστεράς, όπως και συνέβη, δεν σκοπεύει να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές.
Αντί να τους ευγνωμονεί, όχι μόνο τη ΝΔ αλλά και το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, που έβαλαν πλάτη, έχει το θράσος να ζητάει και τα ρέστα. Έπρεπε τότε να τον αφήσουν μόνο του. Να πέσει η κυβέρνησή του και να ψάχνει ρούβλια με τον Λαφαζάνη από τη Ρωσία.
Εν τω μεταξύ, ο Κ. Μητσοτάκης έχει κατηγορηθεί ότι έχει στήσει ένα καθεστώς που παρακολουθεί τους πάντες, μέσω της ΕΛ.ΑΣ, της ΕΥΠ και της Δικαιοσύνης, και για τον ΟΠΕΚΕΠΕ -που υπήρξαν νόμιμες επισυνδέσεις- δεν γνώριζε απολύτως τίποτα.
Ο Αλέξης γυρνάει, γδικιωμό ζητάει
Ο πρώην πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας συνεχίζει τον χαβά του. Με κουτοπόνηρες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υποστηρίζει ότι -τάχα μου- κάποιοι φοβούνται να λάμψει η αλήθεια και γι’ αυτό αρνούνται να δώσουν στη δημοσιότητα τα πρακτικά από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών την επομένη του δημοψηφίσματος τον Ιούλιο του 2015. Ταυτόχρονα, με αφορμή τις εξελίξεις στον ΟΠΕΚΕΠΕ, πασχίζει με νύχια και με δόντια να ρεφάρει και να πάρει τη ρεβάνς σε επίπεδο δικαίωσης από τη ΝΔ, στέλνοντας μήνυμα στον ελληνικό λαό ότι δώσατε ψήφο εμπιστοσύνης στη συνέχιση της «κλεπτοκρατίας», που μας οδήγησε το 2009 στη «χρεοκοπία».
«Κάποιους δεν τους βολεύει η αλήθεια για το 2015. Τους βολεύει η προπαγάνδα. Λες και δεν χρεοκόπησε το 2009, αλλά το 2015. Είναι οι ίδιοι που σήμερα συνεχίζουν την ίδια ακριβώς πολιτική με τις ίδιες ακριβώς μεθόδους που μας οδήγησαν τότε στη χρεοκοπία. Το βαθύ κράτος που υποτίθεται ότι θα πολεμούσαν είναι οι ίδιοι. Είναι η παρέα τους. Είναι οι πρακτικές τους. Οι πρακτικές που οικοδόμησαν ένα καθεστώς κλεπτοκρατίας», έγραψε στο Fb και πρόσθεσε: «Αυτοί που το ’15 χρησιμοποίησαν το σύνθημα να μείνουμε Ευρώπη, είναι οι ίδιοι που διαρκώς μας απομακρύνουν από την Ευρώπη. Και πριν το 2009 και σήμερα. Είναι αυτοί που έχουν μετατρέψει τη σχέση της χώρας μας με την Ευρώπη σε σχέση με τις εισαγγελικές της αρχές. Φοβούνται την αλήθεια για το ’15. Γιατί η αλήθεια δεν είναι εμπόδιο μόνο για τη διαιώνιση του αφηγήματός τους για το χθες, αλλά κυρίως εμπόδιο για τη διαιώνιση της εξουσίας τους σήμερα και αύριο».
Εφημερίδα Απογευματινή
