Ο αείμνηστος Γιώργος Τράγκας, με τον οποίο ο Π. Καμμένος είχε διαχρονική φιλία, συχνά-πυκνά αντάλλασσε μαζί του προωθημένες πληροφορίες, στα όρια της συνωμοσιολογικής προσέγγισης των πραγμάτων. Άνετα οι δύο αυτοί άνδρες, που την περίοδο του αντιμνημονιακού αγώνα, συνεννοήθηκαν για να ιδρυθεί το κόμμα των ΑΝΕΛ, θα αποτελούσαν πηγή έμπνευσης για τα αστυνομικά μυθιστορήματα του Τζον Λε Καρέ.
Τώρα επειδή θα αναρωτιέστε τι σχέση έχει η αναφορά μας στον Π. Καμμένο και τον αείμνηστο Γ. Τράγκα, ο οποίος πριν φύγει από τη ζωή ίδρυσε δικό του κόμμα για να καλύψει το κενό των ΑΝΕΛ, η απάντηση βρίσκεται σε «κάποιες» αποκαλύψεις που είχε κάνει στο παρελθόν ο γνωστός δημοσιογράφος εναντίον του Α. Τσίπρα. Τις διαρροές τότε πήγε να τις χρεωθεί ο Π. Καμμένος, για τον οποίο ο Γ. τράγκας άφηνε να εννοηθεί πως είναι σκληρός παίκτης και «κυκλοφορεί» με βαλιτσάκι «made in Israel».
Η ιστορία που είχε αποκαλύψει ο Γ. Τράγκας ήταν ότι ο Α. Τσίπρας ως πρωθυπουργός «έκανε κρυφές διακοπές στις Μαλδίβες και επειδή στην περιοχή έγινε πραξικόπημα έσπευσαν να τον περιμαζέψουν και να τον προστατεύσουν τα ελληνικά ΟΥΚ».
Επειδή όμως ο αείμνηστος Γ. Τράγκας, δυστυχώς, δεν ζει ώστε να μας ενημερώσει «ποιος παρακολουθούσε ποιον στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ» το όλο θέμα αποκτά νέα διάσταση, καθώς από τα στοιχεία της δικογραφίας για την «Κκητική μαφία» προκύπτει ότι ο φερόμενος ως επικεφαλής της εγκληματικής οργάνωσης συζητά με τον Π. Καμμένο ένα θέμα που αφορά την παρακολούθησή του με κοριούς και ψείρες σε κουρτίνες και λαμπατέρ από την κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε. Δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν και όλες αυτές τις «συνωμοσιολογικές κουταμάρες» δεν πρέπει να τις πάρουμε στα σοβαρά, εν τούτοις έχει σημασία να τις αναδείξουμε επειδή ακριβώς είναι «γεννήματα» των ίδιων των εμπνευστών τους. Γιατί τόσο ο Α. Τσίπρας όσο και ο Π. Καμμένος εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό για να κερδίσουν την εξουσία, ντοπάροντάς τον με θεωρίες συνωμοσίας και ιστορίες για αγρίους.
Διαφάνεια και Δικαιοσύνη στον ΟΠΕΚΕΠΕ
Στη βούληση της κυβέρνησης να οδηγήσει τον ΟΠΕΚΕΠΕ σε μία επόμενη μέρα διαφάνειας και δικαιοσύνης αναφέρθηκε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστας Τσιάρας, μιλώντας σε εκδήλωση στην Ξάνθη. «Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι να μεταφέρει τον ΟΠΕΚΕΠΕ σε μία επόμενη μέρα διαφάνειας, μία επόμενη μέρα δικαιοσύνης σε ό,τι αφορά την κατανομή των ευρωπαϊκών πόρων, αλλά και μία επόμενη μέρα σε σχέση με τη διαχείριση των ευρωπαϊκών πόρων» ανέφερε και πρόσθεσε: «Το τελευταίο χρονικό διάστημα, μέσα από έρευνες που γίνονται συστηματικά με τη συνεισφορά της Οικονομικής Αστυνομίας, της ΑΑΔΕ και άλλων παραγόντων, βρισκόμαστε μπροστά σε συγκεκριμένες εξελίξεις. Η δρομολόγηση της υπαγωγής του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ δημιουργεί μία συνθήκη εντελώς διαφορετικής λειτουργίας του συγκεκριμένου οργανισμού, που θα κλείσει, θα λύσει και θα απαντήσει σε όλες τις πολλές και μεγάλες παθογένειες που έρχονται από το παρελθόν».
Η προσωπική μου άποψη γύρω από τη συνομιλία του Π. Καμμένου με τον φερόμενο ως πρωταγωνιστή της «κρητικής μαφίας», που του τηλεφωνούσε με σκοπό να μεσολαβήσει στον Ν. Τραμπ για να γίνει Μητροπολίτης στη Μεγαλόνησο ένας αρχιμανδρίτης ονόματι Μελχισεδέκ, είναι ότι ο ένας πουλούσε παραμύθια στον άλλον και όλοι μαζί αισθάνονταν ευχαριστημένοι πως τάχα μου κάτι έκαναν.
Ο Γιαννόπουλος, ο Κατσιφάρας και ο Αρμάνι
Πολλές φορές οι διαβολικές συμπτώσεις που καταγράφονται είναι αν μη τι άλλο αξιομνημόνευτες. Προχθές το ΠΑΣΟΚ γλέντησε στο Ζάππειο μετά ζεϊμπέκικης μουσικής την επέτειο ιδρύσεώς του, δηλαδή την 3η του Σεπτέμβρη. Στις ένδοξες εποχές του «σοσιαλισμού» δύο ήταν οι αγαπημένοι υπουργοί των δημοσιογράφων, έχοντας καταγραφεί ως «αρχοντοκιμπάρηδες» τύποι, «ακομπλεξάριστοι», λαϊκοί μέχρι καλτ συμπεριφοράς. Και αναφέρομαι στους Ευάγγελο Γιαννόπουλο και Γιώργο Κατσιφάρα. Ο μεν πρώτος «απενοχοποίησε» τα σκυλάδικα, χαρακτηρίζοντάς τα πολιτιστικά κέντρα, ο δε δεύτερος όμως, εκτός από την ιστορική ατάκα του «εάν δεν υπήρχε ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν θα μας ήξερε ούτε ο κηπουρός της πολυκατοικίας μας», πέρασε στα κοσμικά περιοδικά της δεκαετίας του 1980 και του 1990 ως εκφραστής-διαφημιστής των ρούχων του Τζόρτζιο Αρμάνι. Από τα κοστούμια του μέχρι τις φλοτάν γραβάτες του. Και πώς τα φέρνει έτσι η ζωή… Ο γνωστός Ιταλός σχεδιαστής μόδας Τ. Αρμάνι απεβίωσε χθες 4 Σεπτεμβρίου. Ακριβώς την ίδια ημερομηνία άφηνε την τελευταία του πνοή και ο Ε. Γιαννόπουλος, 4 Σεπτεμβρίου του 2003.
Η ζούγκλα των προπηλακισμών
Εάν αύριο το πρωί μαζευτούν δέκα σκληροπυρηνικοί συνδικαλιστές της ΝΔ και επιχειρήσουν να μπουκάρουν στα γραφεία του ΚΚΕ ή να κάνουν ντου «διαμαρτυρίας» στην Κουμουνδούρου ή τη Χ. Τρικούπη, θα παρέμβουν τα ΜΑΤ ή όχι; Ο λόγος που μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο είναι επειδή το κομματικό ιερατείο της ΝΔ μπορεί να μη θεωρεί σοβαρές τις προτάσεις των συγκεκριμένων κομμάτων για την Υγεία, την Παιδεία ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο και προκειμένου να τις πολεμήσει στέλνει δέκα τραμπούκους Δεξιούς να προπηλακίσουν τον Δ. Κουτσούμπα, τον Σ. Φάμελλο ή τον Ν. Ανδρουλάκη. Ή τους βάζει απ’ έξω από την αυλή τους να φωνάζουν «είστε μ@λ@κες, ηλίθιοι, επικίνδυνοι και κ.τ.λ». Αυτή η διαμαρτυρία είναι θεμιτή; Και δεν είναι «άλλοθι» ή «δικαιολογία», ώστε να συμπεριφέρονται όπως γουστάρουν κάποιοι «συνδικαλιστές», επειδή τα κόμματά τους δεν κυβερνούν, γιατί εάν πάνε στη λογική πως το δικαίωμα του «προπηλακίζειν» το έχουν όσοι χάνουν τις εκλογές τότε θα γίνουμε ζούγκλα.
Εφημερίδα Απογευματινή
