Προ ημερών στη Θεσσαλονίκη, κάποιοι εκπρόσωποι συνδικαλιστικών παρατάξεων της ΑΔΕΔΥ οργάνωσαν μια εκδήλωση με θέμα «Μια προοδευτική εναλλακτική πολιτική απέναντι στη συντηρητική αντιμεταρρύθμιση της ΝΔ».
Κάθισα και παρακολούθησα τις παρεμβάσεις που έγιναν και κατέληξα στο συμπέρασμα πως η όλη εκδήλωση είχε προσχηματικό υπόβαθρο και λειτούργησε ως «φερετζές», ώστε να καθίσουν στο ίδιο πάνελ πολιτικά στελέχη από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέας Αριστεράς, ακόμη και του Κινήματος Δημοκρατίας του Στ. Κασσελάκη. Διότι η μόνη έγνοια τους ήταν πώς θα συνεννοηθούν οι προοδευτικές δυνάμεις απέναντι στην κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας στις επόμενες εθνικές εκλογές. Κεντρικοί ομιλητές ήταν οι Χ. Καστανίδης, Ε. Αχτσιόγλου, Χ. Γιαννούλης, Ι. Καμτσίδου, ενώ παρεμβάσεις έγιναν από τον πρώην πρόεδρο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος και μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, Δ. Μπράτη, και τον πρώην πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και στέλεχος της Εκτελεστικής Γραμματείας του Κινήματος Δημοκρατίας, Γ. Αδαμίδη.
Η αλήθεια είναι πως μέσα από τη συγκεκριμένη εκδήλωση επιβεβαιώθηκε το ρητό πως «Οι αριστερο-προοδευτικοί συνωμοτούν μεγαλοφώνως και μαρτυράνε δίχως ξύλο». Επίσης, πως άλλα λένε στον έξω κόσμο, όταν θέλουν να τον ποδηγετήσουν και να τον μετατρέψουν σε «αντιπολιτευτικό εργαλείο» εναντίον της κυβέρνησης, και άλλα «παραδέχονται» στις ιδιωτικές τους μαζώξεις, που τις «βιντεοσκοπούν» με την ελπίδα πως δεν θα τις παρακολουθήσει κανένας άλλος πλην των μυημένων οπαδών τους.
Και θα σας εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ: Σε αυτή την εκδήλωση πήρε τον λόγο ο «πράσινος» συνδικαλιστής και πρώην πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Δ. Μπράτης, ο οποίος ομολόγησε ενώπιον των υπόλοιπων συντρόφων πως ήταν μέγα σφάλμα να αναδείξουμε σε μείζονος σημασίας θέμα την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, σημειώνοντας ότι η επίμαχη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης με υπουργό Παιδείας την Νίκη Κεραμέως «δεν ήταν τιμωρητική».
Συγκεκριμένα, ο κ. Μπράτης ανέφερε: «Πείθουμε κανέναν στην κοινωνία, όταν λέμε να κάνουμε ένα μέτωπο για την αξιολόγηση; Το λέω γιατί είναι ένα ζήτημα που έρχεται και ξανάρχεται στην επικαιρότητα, που φοβούμαστε να έχουμε καθαρές θέσεις. Εγώ θα το πω, για να προκαλέσω και τώρα εδώ. Η αξιολόγηση της Κεραμέως στην εκπαίδευση δεν έχει καμία απολύτως επίπτωση στον εκπαιδευτικό. Καμία. Όποιος βγει ακατάλληλος, αυτό που προβλέπει ο νόμος είναι επιμόρφωση. Όταν ήμουν πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας, μια τέτοια αξιολόγηση προτείναμε. Δεν είναι τιμωρητική, δεν οδηγεί σε απολύσεις, δεν περιορίζει τον μισθό και τον βαθμό, άρα γιατί τόσο μεγάλη ένταση για ένα θέμα που δεν υπάρχει και εξαντλήσαμε σε αυτό όλη μας την ένταση;».
Στη συνέχεια, ο κ. Μπράτης υπαινίχθηκε πως η κατάργηση του επιθεωρητή στα σχολεία ναι μεν απελευθέρωσε τους εκπαιδευτικούς, ωστόσο οδήγησε και σε ασυδοσία. Και μάλιστα αποκάλυψε πως οι ίδιοι εκπαιδευτικοί ήταν αυτοί που άλλαζαν τμήματα στα παιδιά τους, επειδή θεωρούσαν ακατάλληλους τους συναδέλφους τους να τα διδάξουν. «Όταν αλλάζουμε τμήμα στο παιδί μας, γιατί εκτιμούμε ότι ο δάσκαλος δεν κάνει σωστά τη δουλειά του, δεν μπορεί αυτό ποτέ να είναι ανεξέλεγκτο. Το έχω ζήσει. Να αλλάζει κάποιος εκπαιδευτικός τμήμα στο παιδί του, γιατί δεν του αρέσει ο εκπαιδευτικός που του κάνει μάθημα. Αυτό λοιπόν δεν μπορεί να ισχύει μόνο για εμάς», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αν μη τι άλλο, όλα αυτά που ανέφερε ο κ. Μπράτης, που είναι και μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, συνιστούν δικαίωση για τη Νίκη Κεραμέως, η οποία, όταν προώθησε την επίμαχη ρύθμιση για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, δέχτηκε ανοίκειες επιθέσεις από τις «προοδευτικές δυνάμεις», ενώ κάποιες συνδικαλιστικές παρατάξεις -με τη συμπαράσταση κομμάτων- προσέφυγαν και στη Δικαιοσύνη προκειμένου να κηρυχθεί αντισυνταγματική η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και οργανώθηκαν και δεκάδες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Το παράδειγμα του Αντετοκούνμπο και το ντάντεμα των νέων
Τις προηγούμενες ημέρες και με αφορμή τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού από τη ΔΕΘ για τις φορολογικές ελαφρύνσεις υπέρ των νέων εργαζομένων, ηλικίας από 18 έως 30 ετών, είχαμε επισημάνει πως η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση δεν πρέπει να απαξιωθεί στη λογική ενός μέτρου που δεν συγκινεί ή δεν αφορά κανέναν.
Ο λόγος που ισχυριστήκαμε κάτι τέτοιο ήταν ως μια απάντηση σε όσους προσπαθούσαν να καλλιεργήσουν την εντύπωση πως η σημερινή νεολαία δεν έχει ευκαιρίες να αυξήσει τα εισοδήματά της, άγεται και φέρεται από εργοδότες που δεν δίνουν «νερό στον άγιό τους» και γενικώς προσπαθούσαν να μας πείσουν πως οι νέοι άνθρωποι είναι προτιμότερο να έχουν την κουλτούρα της «επιδοματικής τεμπελιάς» παρά τη «βασανιστική εργατικότητα», για να εξασφαλίζουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εισόδημα –εφόσον το επιθυμούν- για να βελτιώσουν το επίπεδο της ζωής τους.
Λυπάμαι που το γράφω, αλλά οι ηγεσίες κάποιων κομμάτων, που «κανακεύουν» τη νέα γενιά, ενθαρρύνοντάς τη να μην «κοπιάζει» ή να μην «εργάζεται περισσότερο», κάνοντας την τρίχα τριχιά σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματά τους, το μόνο που καταφέρνουν είναι ο κοινωνικός ευνουχισμός τους. Και η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς, που θεωρούν πως οι νέοι δεν είναι σε θέση να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και χρειάζονται προστατευτικό ντάντεμα, είναι η συγκλονιστική αποκάλυψη που έκανε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο όταν ρωτήθηκε πού βρισκόταν το 2009, όταν η Εθνική Ελλάδας στο μπάσκετ «φλέρταρε» με την κατάκτηση ευρωπαϊκών μεταλλίων. «Ήμουν στη Θήβα και εργαζόμουν μαζί με τη μητέρα μου σε ένα πανηγύρι», ήταν το μήνυμά του.
Εφημερίδα Απογευματινή
