Το γεγονός ότι ο Κ. Μητσοτάκης «ζει και βασιλεύει» ακόμη, κατέχοντας δεσπόζουσα θέση στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στον τρόπο με τον οποίο επιχειρούν να τον πολεμήσουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι μαζί με διάφορους «φωνακλάδες» συνδικαλιστές, που εμφανίζονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως τάχα μου προστάτες των «εργαζομένων». Γιατί, με το να κάνουν πολλές φορές το άσπρο μαύρο ή την τρίχα τριχιά, πλειοδοτώντας σε υπερβολές και εξωπραγματικές αφηγήσεις, δεν αντιμάχονται τον Κ. Μητσοτάκη, αλλά πυροβολούν τα ίδια τους τα πόδια. Με τις κουταμάρες τους, αντί να ρίξουν τον Κ. Μητσοτάκη, πέφτουν οι ίδιοι σε καθεστώς ανυποληψίας και αναξιοπιστίας.
Το Σαββατοκύριακο έτυχε να παρακολουθήσω μια συνέντευξη που έδωσε στο Mega και την καλή συνάδελφο Νατάσα Γιάμαλη ένας «ημισυνταξιούχος» συνδικαλιστής της ΓΣΕΕ, που φέρει την ιδιότητα και του προέδρου της Ένωσης Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας. Αναφέρομαι στον κ. Α. Ραυτόπουλο, ο οποίος -αν δεν κάνω λάθος- είναι «επαγγελματίας συνδικαλιστής» πάνω από 40 χρόνια. Δηλαδή κλασικός εργατοπατέρας, με όλα τα απαλλακτικά προνόμια που προβλέπει η ιδιότητά του αυτή, και όχι κανένας μάχιμος εργαζόμενος, που είναι… απίκο στη δουλειά του κάθε μέρα. Δηλαδή στις αστικές συγκοινωνίες, όπου προσελήφθη στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ως τεχνικός.
Βέβαια, το πρόβλημα με την αξιοπιστία του κ. Ραυτόπουλου, που σίγουρα θα είναι και πολυθεσίτης σε διάφορα διοικητικά πόστα του κράτους με την ιδιότητα του «ισόβιου συνδικαλιστή», είναι πως, όταν βγαίνει στα κανάλια, μπαίνει στον πειρασμό να κάνει παραπλανητική σπέκουλα επάνω στο υπαρκτό πρόβλημα της ακρίβειας. Ισχυρίζεται πως με 70 ή και παραπάνω ευρώ αγόρασε από σουπερμάρκετ κάποια προϊόντα που, εάν τα τσεκάρεις ένα προς ένα, όπως ο ίδιος τα παρουσίασε, ζήτημα είναι αν κοστίζουν 45 ευρώ.
Αλλά ακόμη και αν έχει δίκιο, γιατί μπορεί να έχει ακριβά γούστα στις αγορές του, εφόσον εμφανίζεται ως εκπρόσωπος της Ένωσης Εργαζομένων Καταναλωτών, για ποιο λόγο στις συνεντεύξεις που δίνει δεν προβάλλει και τη σχετική απόδειξη; Επίσης γιατί δεν καταγγέλλει επωνύμως τις εταιρείες που αισχροκερδούν; Κοτζάμ πρόεδρος «Εργαζομένων Καταναλωτών» είναι. Αντί να το παίζει αερολόγος σχολιαστής, για ποιο λόγο δεν οργανώνει μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα σουπερμάρκετ που θεωρεί πως «έχουν ακριβές τιμές», ώστε να μην ξαναπατήσει το πόδι του ο κόσμος; Δηλαδή, δεν γίνεται να ακούμε για πρόστιμα που επιβάλλει η κυβέρνηση της ΝΔ σε αλυσίδες σουπερμάρκετ και ο «ημισυνταξιούχος» συνδικαλιστής της ΓΣΕΕ να μην ενημερώνει τον κόσμο σε ποια σουπερμάρκετ δεν πρέπει να πηγαίνει επειδή έχουν ακριβές τιμές…
!Δεν είναι με τον άνθρωπο. Είναι με τον θάνατο. Γι’ αυτό έχουν πέσει επάνω σε έναν χαροκαμένο πατέρα σαν τα κοράκια αυτές τις ημέρες, ενθαρρύνοντάς τον να δώσει αγώνα μέχρι θανάτου. Στον θάνατο του πατέρα ποντάρουν. Όχι στην ευόδωση του αιτήματός του. Δεν πείθουν ότι συμπαραστέκονται αληθινά και εμπράκτως. Θα ήταν οι ίδιοι στη θέση του, εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, και θα του ζητούσαν να μη θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του.
Αριστερά «ξεκατινιάσματα» με την τραγωδία των Τεμπών
Στην τραγωδία των Τεμπών, εκτός του ότι αναπτύσσεται ένας αδυσώπητος ανταγωνισμός μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε επίπεδο εργαλειοποίησης και καπηλείας της υπόθεσης με στόχο τον προσπορισμό εκλογικού οφέλους, βλέπουμε και κάτι ακόμη: να γίνεται το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα σημείο αναφοράς και να εξελίσσεται σε πεδίο διαμάχης μεταξύ κομματικών δυνάμεων και πολυποίκιλων παραγόντων από τον χώρο της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, που -ως γνωστόν- βρίσκεται σε φάση αναζήτησης αποτελεσματικών «ηγετικών» λύσεων μέσα από αλλεπάλληλους τυχοδιωκτικούς πειραματισμούς, προκειμένου να πέσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ή να εξουδετερωθεί ο Κ. Μητσοτάκης στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Το συμπέρασμα που βγάζει ένας λογικός άνθρωπος είναι πως όσοι επιδιώκουν να ρίξουν τον Κ. Μητσοτάκη δίνοντας ρεσιτάλ «οργής» και «αγανάκτησης», με αιχμή την τραγωδία των Τεμπών, την ίδια στιγμή «ξεκατινιάζονται» μεταξύ τους για το ίδιο ακριβώς θέμα. Και κοιτούν πώς ο ένας θα προσβάλει ή θα απαξιώσει τον άλλον για τον τρόπο με τον οποίο το αντιμετωπίζουν.
«Κούνα τον κώλο σου, ρε τραγέλαφε»
Εάν ισχύει η πληροφορία ότι ο Α. Τσίπρας έστειλε μήνυμα στον Κ. Βαξεβάνη πως «εγώ σε έκανα εκδότη», λογικό είναι ο γνωστός δημοσιογράφος να τον «ξεπατώνει» τις τελευταίες ημέρες όπου βρεθεί και όπου σταθεί και με όποιον τρόπο μπορεί. Αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη, ο Κ. Βαξεβάνης έκανε πρωθυπουργό τον Α. Τσίπρα και όχι ο Α. Τσίπρας εκδότη τον Κ. Βαξεβάνη. Στον απόηχο αυτής της κόντρας αλλά πρωτίστως με όσα φέρεται να λέει ο πρώην πρωθυπουργός για τον Κ. Βαξεβάνη, ο τελευταίος έκανε μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που όλοι κατάλαβαν πως απευθυνόταν στον Α. Τσίπρα. «Σήκω ρε τραγέλαφε και πήγαινε να συμπαρασταθείς σε έναν πατέρα που αγωνίζεται και ζητά δικαιοσύνη. Κούνα τον κώλο σου και πήγαινε να δείξεις ότι ανήκεις στο κομμάτι της κοινωνίας που σε τίμησε και δεν είσαι ένας ξελιγωμένος μικροαστός, ένας καιροσκόπος που αναμασάει γενικότητες σαν ψευτοδιανοούμενος τσέπης και γυροφέρνει στα σαλόνια να του πουν μπράβο και να του υποσχεθούν θρόνους. Σήκω».
Εκπρόσωπος ποιων;
Αλήθεια, ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος, έχει τσεκάρει ποτέ εάν κάποιοι συνδικαλιστές που εμφανίζονται ως εκπρόσωποι «καταναλωτικών οργανώσεων» πληρούν τις προδιαγραφές ώστε να εμφανίζονται ως θεσμικοί εταίροι της πολιτείας; Έχει διασταυρώσει το υπουργείο Ανάπτυξης εάν ο θεσμικός τους ρόλος ανταποκρίνεται στη δέουσα κοινωνική συμμετοχή, ώστε τα αξιώματα που απολαμβάνουν να είναι σε πλήρη εναρμόνιση με τα μέλη που εκπροσωπούν; Επειδή στην Ελλάδα πολλές φορές είσαι, ό,τι δηλώσεις ή ό,τι σε δηλώσουν, καλό θα είναι ο κ. Θεοδωρικάκος να μας απαντήσει πόσα πραγματικά μέλη έχει η «Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας».
