Από το ύφος της απάντησης που έδωσε στον Κυριάκο Μητσοτάκη ο Αλέξης Τσίπρας, επειδή ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «ενδιαφέρον μυθιστόρημα» το βιβλίο του, «Ιθάκη», το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνει κανείς είναι πως ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει βάλει πλώρη για τη διεκδίκηση του Νόμπελ Λογοτεχνίας και γι’ αυτό δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του όταν κάποιοι επιχειρούν να τον λοιδορήσουν. Αντιμετωπίζει το συγγραφικό του πόνημα ως ιστορικής σημασίας πολιτικό ντοκουμέντο και δεν μπορεί ο κάθε «τυχάρπαστος» Μητσοτάκης, τον οποίο με πονηρό τρόπο επιχειρεί να συνδέσει και με τον Κ. Βαξεβάνη, να το «απαξιώνει» με «εξυπνακισμούς».
Προσωπικά, πιστεύω ότι ο Αλ. Τσίπρας δεν αλλάζει, όσες μεταμορφώσεις και αν επιχειρεί να κάνει για να καλοπιάσει το εκλογικό σώμα που του γύρισε την πλάτη τα προηγούμενα χρόνια. Ας δούμε προσεκτικά πώς απάντησε στον Κ. Μητσοτάκη. Ξεκίνησε γράφοντας: «Ο κύριος Μητσοτάκης χαρακτήρισε το αδημοσίευτο βιβλίο μου, με τον τίτλο “Ιθάκη”, “ενδιαφέρον μυθιστόρημα” και δήλωσε ότι δεν πρόκειται να το διαβάσει, αλλά αφήνει την αποδόμησή του σε άλλους». Αν αναρωτιέστε ποιοι είναι «οι άλλοι», η απάντηση είναι ο Κώστας Βαξεβάνης, ο οποίος εδώ και μέρες τον «εξευτελίζει» επικοινωνιακά, σχολιάζοντας με δηκτικό τρόπο τα θεάρεστα απομνημονεύματά του.
Στην ίδια απάντηση, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίζεται -μεταξύ άλλων- ότι ο πρωθυπουργός έχει τη στήριξη της «κλεπτοκρατίας», εννοώντας προφανώς τα επιχειρηματικά και εφοπλιστικά συμφέροντα ή τους «νταβατζήδες» των ΜΜΕ. Μα, μέσα από το βιβλίο του, ο ίδιος είναι που επιχειρεί να τους παραδώσει δικαιωμένους και αθώους στα μάτια της κοινής γνώμης, γράφοντας ότι στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες δεν έπρεπε να τους εξευτελίσουμε ή να επιδείξουμε επιθετική συμπεριφορά απέναντί τους. Με αυτό το παράδειγμα, αλλά και κάποια επιπλέον, που έχουν ως αφετηρία τα δημοσιευμένα αποσπάσματα από το βιβλίο του, βλέπουμε έναν Αλ. Τσίπρα να επιχειρεί όχι μόνο ένα προσωπικό rebranding, αλλά ένα γενικευμένο «ξέπλυμα» όλων εκείνων που ο ίδιος λέρωσε, ρίχνοντας εναντίον τους λάσπη όσο ήταν πρωθυπουργός και κυβερνούσε με αυτούς που σήμερα στιγματίζει ως «γραφικές καρικατούρες».
«Γελοίο κατάλοιπο» η προσφώνηση «σύντροφος», σύντροφε;
Η είδηση στην αναφορά που φέρεται να κάνει στο βιβλίο του ο Αλ. Τσίπρας, προκειμένου να προσδώσει στοιχεία «κωμικότητας» στους Π. Λαφαζάνη, Ν. Βαλαβάνη και Κ. Ήσυχο επειδή αποκαλούσαν «σύντροφο» τον τότε πρωθυπουργό της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, είναι αλλού και όχι στο εάν συνέβη κάτι τέτοιο στο πλαίσιο των επαφών που έγιναν ή δεν έγιναν μαζί του στη Μόσχα.
Εδώ ο Αλ. Τσίπρας κάνει κάτι άλλο: Βάζει ταφόπλακα στην έννοια της «αριστερής συντροφικότητας», θεωρώντας ότι τέτοιου είδους προσφωνήσεις στη σύγχρονη εποχή του «δημοκρατικού καπιταλισμού» συνιστούν «γελοίο κατάλοιπο». Και ως εκ τούτου, μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει η συνεννόηση μεταξύ των «προοδευτικών» ανθρώπων με όρους κομμουνιστικής επικοινωνίας.
Ας δούμε όμως και τι έγινε με τις επισκέψεις Τσίπρα στη Μόσχα, που σήμερα αποτελούν εκ νέου πεδίο αντιπαράθεσης με τους πρώην υπουργούς και υφυπουργούς του, οι οποίοι βγαίνουν και διαψεύδουν ότι συμπεριφέρονταν ως «γραφικές καρικατούρες» απέναντι στη ρωσική ηγεσία, όπως σημειώνει ο ίδιος. Δεν ξέρω σε ποια ακριβώς ραντεβού ή συναντήσεις αναφέρεται ο Αλ. Τσίπρας στο βιβλίο του, κάνοντας μνεία στην «κωμική συντροφικότητα» του Π. Λαφαζάνη, της Ν. Βαλαβάνη και του Κ. Ήσυχου, αλλά σίγουρα και οι τρεις πρώην κυβερνητικοί αξιωματούχοι από το 2014 έως το 2105 μετέβησαν μαζί του στη Ρωσία. Ο Κ. Ήσυχος τον είχε συνοδεύσει πριν γίνει πρωθυπουργός, ενώ οι Π. Λαφαζάνης και Ν. Βαλαβάνη ήταν μαζί του στο επίσημο ταξίδι που είχε κάνει την άνοιξη του 2015 στο Κρεμλίνο. Ο Α. Τσίπρας από το 2014 έως το 2018 επισκέφτηκε τρεις φορές τη Ρωσία.
Ήσυχα, κύριε Ήσυχε, υπάρχουν ντοκουμέντα
Σε ό,τι αφορά τον Κ. Ήσυχο, που και αυτός διαψεύδει τον Αλ. Τσίπρα ότι βρέθηκε μαζί του σε συνάντηση με τον Ρώσο πρωθυπουργό Μεντβέντεφ, θα περίμενε κανείς να παραδεχτεί πως και ο ίδιος είχε συνοδεύσει στη Μόσχα τον πρώην πρωθυπουργό μαζί με τη Ν. Βαλαβάνη, τον Ν. Παππά και τον Γ. Δραγασάκη τον Μάιο του 2014. Επειδή όμως εκείνη την εποχή οι… συριζαίοι δρούσαν συνωμοτικά, καθώς νόμιζαν ότι τους παρακολουθούν οι πάντες (κάτι που ομολογεί και ο Αλ. Τσίπρας όταν αποκαλύπτει στο βιβλίο του πως την ημέρα του δημοψηφίσματος ζήτησε να αφήσουν εκτός αιθούσης τα κινητά τους τηλέφωνα), δεν αποκλείεται να έγινε και κάποιο μυστικό ραντεβού με τον Μεντβέντεφ, όταν ο Κ. Ήσυχος τον είχε συνοδεύσει στη Μόσχα, προτού ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση.
Σας παραθέτω σχετική φωτογραφία από πλάνα του 2014 στην εκπομπή της Π. Τσαπανίδου, μετέπειτα εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, όπου συνομιλεί με την επίσης μετέπειτα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ δημοσιογράφο Α. Καββαδία για την επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα στη Μόσχα, έχοντας δίπλα του τον Κ. Ήσυχο και τη Ν. Βαλαβάνη. Πάντως ο κ. Ήσυχος θα είναι περισσότερο χρήσιμος εάν ο Αλ. Τσίπρας στο νέο του βιβλίο κάνει αναφορές για τις αποστολές που διοργάνωνε στη Βενεζουέλα με τον Ν. Παππά ή τον «σκανδαλιάρη» πρέσβη της συγκεκριμένης χώρας στην Αθήνα. Εκεί θα δούμε ποιος ήταν ήσυχος και ποιος ανήσυχος.
Εφημερίδα Απογευματινή
