Ο Ευάγγελος Βενιζέλος τον περασμένο Οκτώβριο ισχυριζόταν ότι η χώρα έχει καταστεί «μη διακυβερνήσιμη», επιστρατεύοντας διάφορες σοφιστείες και ρητορικά τεχνάσματα, προκειμένου να καταστήσει αληθοφανές το αφήγημά του. Πάντα από τη σκοπιά του εκφραστή της μεταπολιτικής σχολής, που ίπταται των υφιστάμενων κομματικών σχηματισμών. Εάν το κάνουμε εικόνα, είναι κάτι ανάμεσα στη θεϊκή μορφή του Παντοκράτορα που συναντάμε στις αγιογραφίες του εσωτερικού θόλου των εκκλησιών με τη γνωστή επιγραφή « Εγώ ειμί το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ» και στα έξυπνα drones της σύγχρονης εποχής, που πλέον είναι πολύ πιο μπροστά από τις παραδοσιακές μορφές πολέμου.
Και δεν φταίμε εμείς που σχηματίζουμε μια τέτοια εντύπωση για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, καθώς δείχνει ότι και ο ίδιος μια τέτοια εικόνα θέλει να χτίσει για τον εαυτό του. Δικαιολογώντας την επίμαχη δήλωσή του περί «διακυβερνησιμότητας», κατέφυγε στην… εκλαϊκευμένη εξήγηση των υψηλών νοημάτων της παρέμβασής του, λέγοντας: «Στην πραγματικότητα, το δίλημμα είναι: υπνοβασία ή αφύπνιση; Αν είναι να επιλέξουμε την κατάσταση της υπνοβασίας, μπορούμε να επιλέξουμε και τον υπνοβάτη που θα ηγείται της χώρας». Δηλαδή, τι μας είπε; Πως στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος και στους κοιμισμένους ο υπνοβάτης.
Πέρασε ο Οκτώβριος και ήρθε ο Νοέμβριος, οπότε εμφανίστηκε ως ομιλητής στη Θεσσαλονίκη σε ένα διεθνές συμπόσιο, όπου ως άλλος Δημήτρης Αβραμόπουλος, έθεσε εαυτόν στη διάθεση των γεγονότων, προπαγανδίζοντας με επιδέξιο τρόπο σενάρια οικουμενικής συνεννόησης ή κυβερνήσεων ειδικού σκοπού, στο όνομα πάντα της σωτηρίας της χώρας. Το μήνυμα που έστειλε ήταν ότι θα είναι «αν χρειαστεί, και στη διάθεση της Νέας Δημοκρατίας και όλων των μεγάλων ιστορικών παρατάξεων, για να διασφαλίσουμε τη συναίνεση την εθνική που απαιτείται και τη συναίνεση τη ρυθμιστική που απαιτείται, για να προχωρήσει η χώρα προς ένα μέλλον εξαιρετικά αβέβαιο και αχαρτογράφητο».
Καλλιτεχνικός διαγωνισμός για τον πιο «προοδευτικό» κεντροαριστερό
Τα κόμματα της αποκαλούμενης «προοδευτικής αντιπολίτευσης» θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η πολιτική δεν είναι καλλιτεχνικό φεστιβάλ, όπως αυτά που διοργανώνει η ΚΝΕ, για να εμφανίζονται οι αρχηγοί των κομμάτων τους ως ανταγωνιστικοί ερμηνευτές ενώπιον του κοινού της Κεντροαριστεράς για το ποιος θα «εκτελέσει καλύτερα» από τον άλλον το άσμα «Πήρα την πρωτοβουλία, για να γράψω ιστορία».
Το τριπάκι αυτό, το οποίο ξεκίνησε -για ευνόητους λόγους- ο Σ. Φάμελλος, που πλέον «δεν έχει στον ήλιο μοίρα», το ακολούθησε στη συνέχεια και ο Αλ. Χαρίτσης για να σώσει τη Νέα Αριστερά την κακομοίρα και εισήλθε και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρουλάκης, ο οποίος χθες ανακοίνωσε ότι απευθύνει κάλεσμα στα δημοκρατικά κόμματα της αντιπολίτευσης να συνεννοηθούν ως προς την κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος. Άπαντες, μέσα στον αβάσταχτο μικρομεγαλισμό τους, προσπαθούν να εντυπωσιάσουν την κοινωνική βάση της Κεντροαριστεράς, ανακοινώνοντας βαρύγδουπες κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, με το βλέμμα όμως στραμμένο όχι στην κοινωνία, αλλά στην επικοινωνία.
!Με αφορμή τις εκλογές για τον ΔΣΑ, εκείνος που επίσης διέψευσε τις προσδοκίες στο πρόσωπό του όλες τις προηγούμενες ημέρες ήταν και ο κ. Θανάσης Καμπαγιάννης. Σε ό,τι αφορά τον κ. Α. Κουτσόλαμπρο, που πέρασε στον δεύτερο γύρο απέναντι στον Δ. Αναστασόπουλο, εκείνος που έδωσε μάχη υπέρ της υποψηφιότητάς του ήταν ο πρώην υπουργός της ΝΔ, Π. Παναγιωτόπουλος.
Τρίτος και καταϊδρωμένος ο εκλεκτός Ανδρουλάκη στον ΔΣΑ
Οι εκλογές για τον Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας αποτελούσαν πολιτικό στοίχημα για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρουλάκη, γιατί ήθελε -μέσα από τις αρχαιρεσίες ενός μεγάλου επιστημονικού συλλόγου- να μετατρέψει το μήνυμα της κάλπης σε αποδοκιμασία της κυβέρνησης. Και αυτό σχεδίαζε να κάνει, εάν στον δεύτερο γύρο των εκλογών έβγαινε πρώτος ο εκλεκτός του υποψήφιος, κ. Μιχάλης Καλατζόπουλος, η σύζυγος του οποίου ήταν μέχρι πρότινος και διευθύντρια του πολιτικού του γραφείου.
Τελικά χθες το βράδυ, αντί να ανοίγουν σαμπάνιες στη Χαριλάου Τρικούπη κατέβασαν μαύρες πλερέζες, καθώς ο Μιχάλης Καλατζόπουλος όχι μόνο δεν πέρασε στον δεύτερο γύρο των εκλογών του ΔΣΑ, αλλά ήρθε τρίτος και καταϊδρωμένος, κάτι που σόκαρε τους πάντες στο ΠΑΣΟΚ. Και φυσικά, για να δικαιολογήσουν το πόρισμα της κάλπης, ψάχνουν να βρουν τι πήγε στραβά και ποιοι παράγοντες συνέβαλαν στο να μην έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Από διάφορες πηγές με τις οποίες προσπάθησα να επικοινωνήσω, κατάλαβα ότι ο λόγος που ο Μ. Καλατζόπουλος δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την πρόκρισή του στην επόμενη εκλογική φάση είναι επειδή δύο γνωστοί και επιδραστικοί δικηγόροι που ανήκουν στον κεντροαριστερό χώρο, οι Δ. Βερβεσός και Θ. Μαντάς, δεν μπόρεσαν ή δεν ήθελαν να τα δώσουν «όλα για όλα» υπέρ της υποψηφιότητας του Μ. Καλατζόπουλου.
Εφημερίδα Απογευματινή
