Από την εποχή των μνημονίων με τους «αγανακτισμένους», στη συνέχεια με τους αρνητές της πανδημίας και των εμβολίων και εσχάτως με όσους ασπάστηκαν τις θεωρίες συνωμοσίας στο δυστύχημα των Τεμπών, διαπιστώνουμε ότι τον τόνο της φασαρίας και του ξεσηκωμού τον δίνει ένα ετερόκλητο πλήθος, το οποίο όμως αποτελεί σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος με κοινά σημεία αναφοράς και ταύτισης το μίσος για τον κοινοβουλευτισμό, τη Δικαιοσύνη, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τη χαρά να βλέπει «αίμα στην αρένα». Κρεμάλες στο Σύνταγμα, βρισίδια και ροχάλες στους τάχα μου «συστημικούς» παράγοντες αυτής της χώρας.
Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία μετά βίας μπήκε στη Βουλή στις προηγούμενες εθνικές εκλογές στέλνοντας καρδούλες και φιλάκια, ξέρει πολύ καλά ότι η «αγαπησιάρικη» στρατηγική που ακολούθησε την τελευταία φορά δεν είναι η συνταγή της επιτυχίας για να αυξήσει τα ποσοστά της. Και επειδή δεν είναι χαζή, πουλάει αντισυστημική τρέλα με καψόνια σε ταξίαρχους της ΕΛ.ΑΣ., δικαστικούς και πολιτικούς της αντιπάλους, διότι ξέρει πως θα βρει αγοραστές στον χώρο στον οποίο απευθύνεται. Δηλαδή, όλους εκείνους τους συμπολίτες μας, που τους «φτιάχνει» όποιος «μπινελικώνει» περισσότερο, που τα λέει «τσεκουράτα και γενναία», που καταγγέλλει το «βρώμικο σύστημα» της Βουλής και πάει λέγοντας.
Συνεπώς, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας συνειδητά κάνει ό,τι κάνει, για να κερδίσει πόντους στον συγκεκριμένο χώρο, όπου -ας μη γελιόμαστε- υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι της εκλογικής πίτας. Με πρόχειρους υπολογισμούς ένα 20%-25% του εκλογικού σώματος συγκεντρώνει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Εάν η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν το προσποριστεί εγκαίρως, τότε θα δώσει ζωτικό χώρο σε άλλους παίκτες. Από τον Κυριάκο Βελόπουλο και την Αφροδίτη Λατινοπούλου έως τη Μαρία Καρυστιανού. Και αν σκάσει μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές και καμιά νέα πολιτική κίνηση με αρχηγό τον Ηλία Κασιδιάρη, εκεί να δείτε αντισυστημικό «ξεκατίνιασμα» που έχει να πέσει.
«Ποιος αλήθεια θα φανταζόταν Έλληνα πρόεδρο του Eurogroup πριν από μια δεκαετία;»
«Η ΝΔ από την ίδρυσή της ήταν και παραμένει κόμμα λαϊκό, κόμμα δημοκρατικό, κόμμα πατριωτικό. Και αυτό το αποδεικνύει διαχρονικά με το έργο και την προσφορά της στον ελληνικό λαό». Τα παραπάνω τόνισε ο γενικός γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος κατά την εισηγητική του ομιλία στη συνεδρίαση της ΚΟ του κόμματος, στην οποία μετά τις ομιλίες του πρωθυπουργού και προέδρου της ΝΔ, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Κωστή Χατζηδάκη και του υφυπουργού Οικονομικών κ. Θάνου Πετραλιά, ζήτησαν και έλαβαν τον λόγο 19 βουλευτές.
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος σημείωσε: «Ως είθισται, η Κοινοβουλευτική μας Ομάδα συνεδριάζει πριν από την έναρξη της συζητήσεως του Προϋπολογισμού του ερχόμενου έτους. Μια στιγμή, κατά την οποία η ΝΔ -ευρισκόμενη στην εξουσία ήδη άνω των έξι ετών- έχει επιτύχει τεράστια βήματα στην πορεία ανασυγκρότησης της χώρας, γεγονός που αναγνωρίζεται και επαινείται από τους εταίρους μας στην ΕΕ αλλά και τους διεθνείς θεσμούς της αγοράς.
»Ύψιστη τιμητική απόδειξη της εμπιστοσύνης των εταίρων μας στο έργο που έχει παραχθεί και στις θετικές προοπτικές της χώρας είναι και η επιλογή του Έλληνα υπουργού Εθνικής Οικονομίας, του Κυριάκου Πιερρακάκη, στη θέση του προέδρου του Eurogroup. Ποιος αλήθεια θα το φανταζόταν αυτό πριν από μια δεκαετία; Εμείς, οι σχεδόν αποσυνάγωγοι, εξαιτίας της ανευθυνότητας των λαϊκιστών που άρπαξαν με ψευδείς υποσχέσεις τα ηνία της εξουσίας, να φθάσουμε σήμερα να έχουμε τον υπουργό Οικονομικών μας επικεφαλής της οικονομικής πολιτικής της Ευρώπης».
Βουλευτές-τρολ στην επικίνδυνη φαρσοκωμωδία της Εξεταστικής
Ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται η συζήτηση στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ θα μπορούσε να αξιολογηθεί με όρους ψυχαγωγίας. Δηλαδή ως φαρσοκωμωδία. Όμως, προκύπτει κάτι χειρότερο μέσα από αυτή την… πλάκα, όπου οι βουλευτές ανακριτές συμπεριφέρονται ως τρολ του διαδικτύου, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στο τέρας του λαϊκισμού μέσα από χαζοχαρούμενους εξυπνακισμούς, ενίοτε εκφοβιστικές ερωτήσεις και προβοκατόρικα σχόλια, ώστε να εξάπτουν τη φαντασία των τηλεθεατών του καναλιού της Βουλής.
Κοινώς, άπαντες πυροβολούν τα πόδια τους, ρίχνοντας με τη στάση τους νερό στον μύλο της «απαξίωσης» της πολιτικής, της «αμφισβήτησης» της δικαιοσύνης, αλλά και της δυσφήμησης των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Επίσης, κάτι εξόχως σοβαρό και συνάμα ανατριχιαστικό, είναι πως με ευθύνη των βουλευτών έχει καταστρατηγηθεί το τεκμήριο της αθωότητας για όσους πάνε και καταθέτουν ως μάρτυρες, ενώ έχουν ποινικοποιηθεί και οι κοινωνικές συναναστροφές τους, ώστε τα όποια ατομικά τους λάθη ή ενδεχόμενη παραβατική τους συμπεριφορά, που ακόμη δεν έχει τελεσιδικήσει, να «χρεωθούν» σε τρίτους στη βάση της απόδοσης «συλλογικής ευθύνης».
Το λαϊκιστικό μπούμερανγκ
Δεν ξέρω εάν ο Νίκος Ανδρουλάκης γνώριζε ότι έρχονται… κακά μαντάτα για τους δικούς του κουμπάρους στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕ και γι’ αυτό έπαιξε το χαρτί του προληπτικού αντιπερισπασμού πριν από μια εβδομάδα, συνδέοντας την οικογένεια του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους Ξυλούρηδες, αλλά σε επικοινωνιακό επίπεδο τα έκανε μαντάρα. Εκ του αποτελέσματος αυτό προκύπτει.
Από την άλλη όμως, εισπράττει και τα επίχειρα μιας λαϊκιστικής στρατηγικής, διότι όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να χρεώνεται μια κουμπαριά του πατέρα του πριν από 20 χρόνια με ένα μέλος της οικογένειας Ξυλούρη, έτσι και ο ίδιος δεν είναι «ένοχος», επειδή κάποιος δικός του κουμπάρος ή κουμπάρα ή βαφτιστήρι μπορεί να έκανε «βρομοδουλειές».
Εφημερίδα Απογευματινή
