Αύγουστος 1952. H Mέριλιν Μονρόε φορούσε λευκά γάντια, ταγέρ και μπερέ, για να μη χαλάει το χτένισμα. Το 1950 ο Φρανκ Σινάτρα ταξίδευε με γραβάτα, ανοιχτόχρωμο κοστούμι, και την εφημερίδα του. Ο Πολ Νιούμαν φωτογραφιζόταν στο αεροδρόμιο με κοστούμι, γραβάτα και κασκόλ. Το 1954 η Ελίζαμπεθ Τέιλορ και η Γκρέις Κέλι δεν αποχωρίζονταν τις ψηλοτάκουνες γόβες τους, σετ κοσμημάτων και φορέματα ιστορικών οίκων. Το 1955 η Τζούντι Γκάρλαντ πετούσε με ασπρόμαυρα ρούχα και αξεσουάρ, η Τζούλι Άντριους με γούνινο πανωφόρι, ενώ η Σοφία Λόρεν πόζαρε το 1961 στη σκάλα αεροσκάφους με εμπριμέ ταγέρ, ασορτί καπέλο και μια ανθοδέσμη στην αγκαλιά.
Οι ωραιότερες εμφανίσεις; Η Μπριζίτ Μπαρντό με άνιμαλ-πριντ παλτό, μαύρες μπότες, μαύρο μπερέ, μαύρη εσάρπα και η Τζέιν Μπίρκιν με το καλάθι της στο London Heathrow.
Από τότε πολλά άλλαξαν στον τρόπο που πετάμε. Τα καλάθια έγιναν ασημένια, φουτουριστικά σακίδια, οι γραβάτες καταργήθηκαν, οι γόβες αντικαταστάθηκαν από αθλητικά και πλαστικές παντόφλες. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του παρελθόντος δεν αφήνουν περιθώρια για δεύτερη ανάγνωση.
Εσείς ταξιδεύετε ή απλώς επιβιώνετε; Από τη χρυσή εποχή της αεροπορίας φτάσαμε στο TikTok, το Get Ready With Me (GRWM) ή ετοιμαστείτε μαζί μου στη διάρκεια της πτήσης και στις εξομολογήσεις στο κινητό με φόντο την έξοδο κινδύνου. Κάποτε πετούσαμε με στιλ. Τώρα απλώς προσπαθούμε να βρούμε θέση κοντά σε μια πρίζα για να είμαστε διαρκώς καλωδιωμένοι.
Όχι, το αεροδρόμιο δεν είναι πλέον πασαρέλα. Υπήρχε μια εποχή, όπως ζωντανεύει σε νοσταλγικά ντοκιμαντέρ, που το ταξίδι με το αεροπλάνο αποτελούσε εμπειρία. Στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, οι άνθρωποι δεν ταξίδευαν απλώς. Έκαναν μια δήλωση ζωής. Γυναίκες με γάντια, ταγέρ, 24ωρο μακιγιάζ και χειραποσκευή που δε χωρούσε παρά μόνο κραγιόν και πούδρα και άνδρες με αέρα Φρεντ Αστέρ.
Τότε, οι αποσκευές ήταν δερμάτινες, στιβαρές, με ανάγλυφα αρχικά. Το πλήρωμα θύμιζε editorial περιοδικού. Δεν θα ξεχάσω την εποχή που ο Γιάννης Τσεκλένης σχεδίαζε τις στολές των αεροσυνοδών της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Ήταν τότε που τα καθίσματα είχαν χώρο για τα πόδια μας αλλά και για το φόρεμα Dior. Η εποχή με γεύματα τριών πιάτων και κοκτέιλ σε κρυστάλλινα ποτήρια. Η αναμονή για την απογείωση γινόταν σε lounge και όχι σε survival mode.
Και τώρα; Τώρα περιμένετε 40 λεπτά στη σειρά, για να περάσετε από το check-in, δίπλα σε έναν άνδρα με σακίδιο-σκηνή και σαγιονάρες. Οι αποσκευές είναι τροχήλατοι κύβοι με θήκη για power bank. Καθυστερήσεις, αγωνία για το επιπλέον βάρος και αν η χειραποσκευή θα χωρέσει στο ντουλάπι του αεροσκάφους, μια εμπειρία που απέχει από τη χρυσή εποχή που υπάρχει σαν φαντασίωση. Και κάπου εκεί, στην πύλη που μόλις άνοιξε, ανάμεσα σε οικογένειες που κοιμούνται σε βαλίτσες-μαξιλάρια στο πάτωμα και εμμονικούς ήχους ειδοποιήσεων, μία influencer βγάζει βίντεο με θέμα “what’s in my airport bag”.
Είχαμε μεγάλη αγωνία… Γιατί ναι, το αεροπορικό ταξίδι σήμερα δεν είναι λιγότερο θεατρικό, απλώς το κοινό άλλαξε. Κάθε πτήση προσφέρεται για την ανανέωση περιεχομένου στα social media. Πετάω άρα υπάρχω, φωτογραφίζομαι, αποθεώνομαι, βρίζω, μαλώνω, ξεσπάω, μεθάω, τα σπάω, είμαι σούπερ ήρωας, τραγουδάω, κοιμάμαι, τρώω, είμαι στην business ή την πρώτη θέση, βάζω κρέμα στο πρόσωπο, ενυδατώνομαι, στήνω καβγά σε στιλ reality show, σε λάιβ αναμετάδοση για περισσότερα likes.
Σας θυμίζει κάτι; Μας θυμίζει ακριβώς ότι το αεροπορικό ταξίδι δεν σταμάτησε ποτέ να είναι περφόρμανς. Μόνο που αντί για jet-setters, τώρα έχουμε δημιουργούς περιεχομένου. Το ταξίδι, ευτυχώς, δεν έχασε τη γοητεία του. Απλώς άλλαξε ο τρόπος που ταξιδεύουμε. Δεν χρειάζεται να φοράτε γάντια, αρκεί ένα καλό ζευγάρι ακουστικά για να περιορίζεται ο θόρυβος. Δεν υπάρχουν πια lounges με πιάνο με ουρά, αλλά ποιος νοιάζεται όταν μπορείς να φιλτράρεις το ρόφημα σου σε story με λεζάντα “Επόμενη στάση: παράδεισος”.
Πειράζει αν ορισμένοι επιμένουμε να αναβιώνουμε το χαμένο glamour; Με μικρές κινήσεις. Μία ολομέταξη μάσκα ματιών για τον ύπνο. Ένα αρωματικό roller για τις πτήσεις, ένα βελούδινο πουγκί που χωράει τα απολύτως απαραίτητα, μια κασμιρένια εσάρπα.
Απολαμβάνουμε το τώρα. Πετάμε δίπλα σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, όλων των στιλ. Παρατηρούμε. Γελάμε. Δοκιμάζουμε ρουτίνες ομορφιάς στα 35.000 πόδια, με μάσκα προσώπου και θερμαινόμενο μαξιλάρι για τον αυχένα. Αντιστεκόμαστε στο prosecco γιατί προέχει η ενυδάτωση με μεταλλικό νερό. Δεν περιμένουμε πλέον την τελειότητα αλλά την επόμενη ατάκα του πιλότου στο μικρόφωνο, αυτήν που ίσως γίνει viral.
Κάποτε το στιλ σας ήταν η boarding pass. Τώρα είναι το feed σας. Και τελικά, είτε κρατάτε ένα ποτήρι σαμπάνιας, είτε ένα παγωμένο matcha latte, ένα είναι σίγουρο: Πετάτε. Ζείτε. Η αεροπλοΐα άλλαξε, κι εμείς αλλάξαμε. Ατμομηχανή, κλιματισμός, μικροκύματα, μίνι φούστες, smartphones, κάθε θαύμα κάποια στιγμή γίνεται κοινότοπο. Δεν χρειάζεται να φοράτε γάντια για να έχετε στιλ. Αρκεί να ξέρετε πότε να βάλετε το κινητό σε λειτουργία πτήσης.
Κυριακάτικη Απογευματινή
