Μέχρι πότε θα αντέξει το πολιτικό σύστημα της χώρας με την παρούσα του μορφή;
Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι σήμερα το κομματικό σκηνικό είναι κινούμενη άμμος, πνέει τα λοίσθια και δεν διαθέτει παρά ελάχιστα ηγετικά πρόσωπα ως σταθερές. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα κατορθώσει να φτάσει με τη σημερινή του μορφή. Ιδίως στον χώρο της κεντροαριστεράς, για παράδειγμα, ουδείς μπορεί να αποκλείσει ανασυνθέσεις, συγκρότηση εκλογικού μετώπου ή και ίδρυση νέου κόμματος.
Στις προσεχείς εκλογές, όποτε και αν γίνουν, η πιθανότερη εξέλιξη είναι η συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας. Κυβέρνηση, δηλαδή, που πολύ δύσκολα μπορεί να κρατήσει τετραετία. Πολύ περισσότερο που η τετραετία δεν θα είναι «καθαρή»: Εμπεριέχει τις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές το 2028 και, κυρίως, τις Ευρωεκλογές του 2029. Ευρωεκλογές στις οποίες πάντα επικρατεί η χαλαρή ψήφος, με αποτέλεσμα να τίθενται οι βάσεις για τις αλλαγές που επωάζονται στο κομματικό σύστημα.
Δύσκολα μια κυβέρνηση συνεργασίας θα μπορέσει να αντέξει το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, ενώ αν δεχθούμε πως θα έχει ως κορμό τη Νέα Δημοκρατία και πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα έχει ένα ακόμα ζητούμενο: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως σωστά έγραψε στη στήλη του το Σάββατο, στον «Πρωινό Καφέ» στο Secret των «Παραπολιτικών», θα διεκδικήσει μια θέση στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, όπως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή έναν άλλο διεθνή ρόλο.
Η Νέα Δημοκρατία, εφόσον τα πράγματα οδηγηθούν εκεί, θα έχει και μια ακόμα εξέλιξη: η κομματική επετηρίδα μπορεί να μην μείνει παγιωμένη όπως διαμορφώνεται σήμερα, με τον Νίκο Δένδια φαβορί και τους Κωστή Χατζηδάκη και Κυριάκο Πιερρακάκη – και Άδωνι Γεωργιάδη, μην τον ξεχνούμε, ως αουτσάιντερ. Πολύ περισσότερο καθώς είναι άλλο το εσωτερικό τοπίο αν ο πρωθυπουργός παραδώσει την ηγεσία του κόμματος ως νικητής και διαφορετικό ως ηττημένος. Σε κάθε δε, περίπτωση το εσωκομματικό πεδίο του κυβερνώντος κόμματος θα είναι διαφορετικό το 2029 ακόμα και αν τίποτε δεν έχει αλλάξει. Αξίζει δε, να σημειωθεί πως ακόμα και αν η Νέα Δημοκρατία πετύχει το «θαύμα» και συγκροτήσει ύστερα από δεύτερες ή και… τρίτες (!) εκλογικές αναμετρήσεις αυτοδύναμη κυβέρνηση και πάλι το σκηνικό με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα είναι το ίδιο στις Ευρωεκλογές.
Εξελίξεις θα υπάρχουν σε κάθε περίπτωση και στον χώρο της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Αν, για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ δεν αναδειχθεί δεύτερο κόμμα ή εάν το ποσοστό που θα συγκεντρώσει δεν υπερβαίνει το 15% -πράγμα δύσκολο- πολύ δύσκολα δεν θα τεθεί θέμα ηγεσίας ή δεν θα διασπαστεί.
Υπάρχει βέβαια και μια ακόμα ισχυρή συνιστώσα: θα κατέβει επικεφαλής κόμματος στις Ευρωεκλογές ο Αλέξης Τσίπρας ή θα περιμένει την επόμενη μέρα των εκλογών, οπότε και ο χώρος του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται, όπως τουλάχιστον διαφαίνεται σήμερα, περιθωριοποιημένος;
Επιχειρείται «ροκάνισμα» του Φάμελλου – Πώς θα αντιδράσει;
Θα υπάρχει θέμα ηγεσίας στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που προγραμματίστηκε να πραγματοποιηθεί 12 με 15 Ιουνίου;
Η δημοσκόπηση πτώση αλλά και το ηγετικό προφίλ που εμφανίζει ο Σωκράτης Φάμελλος δεν χωρά αμφιβολία πως δημιουργεί ερωτήματα στην Κουμουνδούρου.
Θέμα ηγεσίας, ωστόσο, δεν πρόκειται να τεθεί. Πρώτον, για ουσιαστικούς λόγους –ο Φάμελλος θα έχει μόλις επτά μήνες πρόεδρος, αλλά και ο μόνος που μπορεί να κρατήσει το άλλοτε κραταιό κόμμα ενωμένο. Δεύτερον, για τυπικούς λόγους – το Συνέδριο δεν είναι εκλογικό και δεν εκλέγει πρόεδρο: Για να τεθεί θέμα ηγεσίας θα πρέπει είτε να γίνει πρόταση μομφής εναντίον του, όπως έγινε με τον Κασσελάκη -και να υπερψηφιστεί- ή ο ίδιος ο πρόεδρος να υποβάλλει την παραίτησή του. Ούτε το πρώτο μπορεί να γίνει ούτε το δεύτερο.
Η βασική ομάδα στελεχών που βρίσκεται απέναντι στον Φάμελλο και που αργά πλην σταθερά αναδεικνύεται ως εσωκομματική αντιπολίτευση οι Παύλος Πολάκης, Νίκος Παππάς και Χρήστος Σπίρτζης, δεν μπορεί να τον ανατρέψει, δείχνει όμως πως μπορεί να τον «ροκανίσει»! Δεν είναι τυχαίο που στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής ο Τρύφωνας Αλεξιάδης, που φέρεται να έχει αναφορά στον Παύλο Πολάκη, έθεσε θέμα θέσπισης αναπληρωτή προέδρου!
Η πρόταση δεν γίνεται αποδεκτή από την πλειοψηφία, που φέρεται να διαθέτει ανέτως τον συσχετισμό δυνάμεων όχι μόνο να απορρίψει την πρόταση αν τεθεί επισήμως, αλλά και να στείλει σαφέστατα μηνύματα από το Συνέδριο στη μειοψηφία. Σε κάθε περίπτωση, υιοθέτηση μιας τέτοιας πρότασης δεν μπορεί παρά να αποτελεί τη χαριστική βολή στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ!
—————————–
Δέκα πολιτικά πρόσωπα περιλαμβάνει η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για Προκαταρκτική: Δύο πρώην υπουργών, των Κ. Αχ. Καραμανλή και Χρ. Σπίρτζη, αλλά και όλων των πρώην υφυπουργών Μεταφορών: Γ. Κεφαλογιάννη, Μ. Παπαδόπουλου, Γ. Καραγιάννη επί Καραμανλή, Δ. Καμμένου, Ν. Μαυραγάνη, Π. Σγουρίδη, Μ. Χρυσοβελώνη, Θ. Μωραΐτη επί Σπίρτζη.
—————————–
Η κατηγορία αφορά το κακούργημα διατάραξης ασφάλειας συγκοινωνιών, όπως έχει ζητήσει για στελέχη του υπουργείου ο εφέτης ανακριτής. Κακούργημα που επισείει την ποινή ακόμα και ισόβιας κάθειρξης όταν έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση πολλών θανάτων.
Όπως το ΠΑΣΟΚ, πάντως, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά ως προς την πρόταση που εξετάζουν να καταθέσουν, δεν συμπεριλαμβάνουν πρόταση για παραπομπή του πρωθυπουργού, όπως έχουν συμφωνήσει να πράξουν Ζωή Κωνσταντοπούλου και Στέφανος Κασσελάκης. Πλεύση Ελευθερίας και Κίνημα Δημοκρατίας, πάντως, δεν διαθέτουν τον αριθμό των βουλευτών που απαιτείται προκειμένου να καταθέσουν πρόταση για Προκαταρκτική.
——————————-
Η σφοδρή επίθεση του Αντώνη Σαμαρά στον πρωθυπουργό για την εξωτερική πολιτική μπορεί να βρίσκει ευήκοα ώτα στο δεξιό ακροατήριο, αλλά δεν σηματοδοτεί την ίδρυση κόμματος από τον πρώην πρωθυπουργό. Ο Μεσσήνιος πολιτικός έχει ως στόχο να αλλάξει ηγεσία εν πλω η ΝΔ, ώστε, μεταξύ άλλων, να είναι ξανά και ο ίδιος στα ψηφοδέλτια.
——————————
Οι κοινές εκδηλώσεις στελεχών ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς και ανένταχτων στελεχών, με τη συμμετοχή στελεχών και του ΠΑΣΟΚ, θορυβούν τη Χαριλάου Τρικούπη. Η τακτική της ηγεσίας ή να το «καπελώσει» ή να εκφυλίσει. Μάλλον δύσκολο.
Εφημερίδα Απογευματινή
