Σε μείζον οικονομικό και πολιτικό θέμα εξελίσσεται αυτό των μέσων ενημέρωσης για την Κουμουνδούρου. Οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι τουλάχιστον τρεις μήνες, ενώ τα χρέη προς ταμεία και προμηθευτές συσσωρεύονται, αναγκάζοντας στελέχη να προειδοποιούν τον Σωκράτη Φάμελλο «ή τα μέσα ή το κόμμα» – εννοώντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει χρήματα στο τέλος για την καθημερινή του λειτουργία ή για να κάνει εκλογές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτουμε (παραθέτουμε τα ποσά στρογγυλοποιημένα) η κρατική επιδότηση ανέρχεται σε 6.500.000 ευρώ τον χρόνο. Τα χρέη ανέρχονται γύρω στα 5.000.000 ευρώ, εκ των οποίων τα 2.000.000 είναι ρυθμισμένα. Για φέτος για τα μέσα ενημέρωσης έχουν προγραμματιστεί να δοθούν 1.200.000 ευρώ, έχουν δοθεί ήδη -σύμφωνα πάντα με τις κομματικές πηγές- 650.000 ευρώ και τις προσεχείς μέρες θα δοθούν άλλες 150.000 ευρώ ώστε να πληρωθεί ένα μέρος από τα έναντι, ενώ ήδη ο προϋπολογισμός για τα μέσα αυξήθηκε από το 25% στο 30% της κρατικής επιχορήγησης. Για το κλείσιμο των μέσων εκτιμάται ότι θα χρειαστεί μίνιμουμ 1.000.000 ευρώ για χρέη και αποζημιώσεις στους εργαζόμενους.
Και η νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η προηγούμενη, φοβάται το πολιτικό κόστος και αποκλείει δημοσίως το κλείσιμο των κομματικών μέσων. Στο παρασκήνιο όμως συζητάει δύο λύσεις:
Πρώτον, να λάβει ένα δάνειο από τράπεζα ύψους 4.000.000 ευρώ, βάζοντας ως εγγύηση τόσο το κτίριο της Κουμουνδούρου όσο και τη συχνότητα του ραδιοφώνου «Στο Κόκκινο». Όσοι τραπεζίτες προσεγγίστηκαν -και παρά τη σκανδαλώδη τακτική έναντι των χρεών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ- εμφανίζονται από απρόθυμοι έως αρνητικοί, συνυπολογίζοντας μεταξύ άλλων και τις (πολιτικές) επιθέσεις που δέχονται από την Κουμουνδούρου.
Δεύτερον, να βρεθεί στρατηγικός επενδυτής για τον «Κόκκινο», που αυτή τη στιγμή αποτελεί και το «φιλέτο» των κομματικών μέσων λόγω της αξίας της συχνότητας που διαθέτει, με όρο όμως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να έχει το μάνατζμεντ και ένα πολύ μεγάλο μέρος του προγράμματος που θα εκπέμπεται. Όποιος επενδυτής όμως προσεγγίζεται και βλέπει το ύψος των χρεών, διαμηνύει πως θα συζητούσε μόνο για την αγορά της συχνότητας. Η ηγεσία της Κουμουνδούρου, όμως, δεν συζητά πώληση της συχνότητας, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα επιμείνει μέχρι το τέλος καθώς το επόμενο διάστημα το αδιέξοδο θα μεγαλώνει.
Οι εργαζόμενοι, και πολύ σωστά, διεκδικούν από την πλευρά τους τα δεδουλευμένα και τη λειτουργία των μέσων, με πλήρη στήριξη από τις συνδικαλιστικές τους ενώσεις. Κατηγορούμενοι υπογείως από ηγετικά στελέχη, όπως γινόταν και επί προεδρίας Στέφανου Κασσελάκη, πως και ανοιχτά να είναι τα μέσα δεν κινούνται στην πολιτική ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση το θέμα αποκλείεται να μην τεθεί στο επικείμενο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (12-15 Ιουνίου), ένα Συνέδριο υπαρξιακό για το μέλλον του συγκεκριμένου χώρου.
Ποιοι εμποδίζουν την κατάθεση κοινής πρότασης για Προανακριτική
Κατ΄ αρχάς ο Αλέξης Χαρίτσης έχει δίκιο. Για τον Μητσοτάκη δεν προκύπτουν -και με βάση τα έως τώρα δεν διαθέτει- ποινικές ευθύνες για την τραγωδία των Τεμπών. Οι πολιτικές του ευθύνες, ιδίως με το επιτελικό κράτος, είναι δεδομένες όπως και για τη μη απόδοση δικαιοσύνης έως τώρα. Ποινικές ευθύνες όμως δεν συνάγονται από πουθενά. Η δε απόρριψη μιας τέτοιας πρότασης για Προανακριτική, όπως σωστά σημειώνει ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, «πυροτεχνήματα εντυπωσιασμού εξυπηρετούν το σχέδιο της κυβέρνησης και του κ. Μητσοτάκη. Η ΝΔ έχει την πλειοψηφία στη Βουλή. Η απόρριψη μιας πρότασης ως “αδήλως αβάσιμης” θα είναι καταστροφική. Γιατί θα αθωώνει προκαταβολικά τον πρωθυπουργό».
Είναι όμως πράγματι η διαφορετική εκτίμηση για την παραπομπή ή όχι του πρωθυπουργού ο πραγματικός λόγος αποτυχίας της κατάθεσης κοινής πρότασης για Προανακριτική για την τραγωδία των Τεμπών από ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά;
Ας μην κοροϊδευόμαστε: όχι, δεν είναι!
Ο πραγματικός λόγος είναι ότι υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Αριστερά που θεωρούν την κοινή πρόταση για Προανακριτική ως πρόκριμα για συγκρότηση κοινής Κοινοβουλευτικής Ομάδας και πρόκριμα για τη δημιουργία εκλογικού κόμματος. Στην Κουμουνδούρου η ομάδα Παύλου Πολάκη και Νίκου Παππά φέρεται να απειλεί με «πόλεμο» ενόψει και του Συνεδρίου αν η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν παραπέμπει και τον Μητσοτάκη – ενημερώθηκε σχετικά αρμοδίως ο Αλ. Χαρίτσης. Στη Νέα Αριστερά είναι η… πλειοψηφία, που δεν την εκφράζει ο… Χαρίτσης!
Η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής, πάντως, ποτέ δεν ωφέλησε την Αριστερά. Και όποιος δεν το πιστεύει ας ανατρέξει στο 1989-90!
Μικρά Μεγάλα
Ο Αντώνης Σαμαράς, πάντως, αν δημιουργήσει τελικά κόμμα, δεν πρόκειται να πάρει βουλευτές από τη Νέα Δημοκρατία. Όσοι θέλουν να πάνε μαζί του στο νέο κόμμα θα πρέπει να παραδώσουν τις έδρες τους ή να ενταχθούν στο νέο κόμμα όταν προκηρυχθούν οι εκλογές. Υπάρχουν «γαλάζιοι» βουλευτές που θα το πράξουν; Αναλόγως και του κλίματος την εποχή εκείνη.
——–
Ενδιαφέρον ο πολιτικός χρόνος που επανεμφανίζονται ως ομιλητές σε παρουσίαση βιβλίου οι Αντώνης Σαμαράς και ο Κώστας Καραμανλής: Στις 16 Ιουνίου, στην παρουσίαση του βιβλίου του Σταύρου Λυγερού για την Ουκρανία. Να δούμε και πόσοι «γαλάζιοι» βουλευτές θα παραστούν στην εκδήλωση. Στο πάνελ θα βρίσκεται και ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Αλέκος Παπαδόπουλος.
———
Μήπως να το ξαναδούν στο Μαξίμου; Για την ευθύνη όσων συμβαίνουν στον ΟΠΕΚΕΠΕ και στους υπουργούς; Δεν μπορεί όλοι απλώς να… προέδρευαν!
———
Παρεμπιπτόντως, πόσο ορθό είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να μην απαντά στα τηλεφωνήματα πολιτικών αρχηγών όπως ο Δημήτρης Κουτσούμπας και ο Αλέξης Χαρίτσης;
———
Ο Θόδωρος Μαργαρίτης δεν είναι ο μόνος που διαφωνεί για τη στάση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ στο Παλαιστινιακό, απλώς το έπραξε δημοσίως. Υπάρχουν και άλλοι, υπεράνω υποψίας, και πολύ κοντά στον… πρόεδρο!
———
Δεν πάει καλά η συμμετοχή των μελών του ΣΥΡΙΖΑ στις προσυνεδριακές διαδικασίες. Καθόλου καλά. Τόσο που ο Σωκράτης Φάμελλος αναγκάστηκε να κάνει δημόσια έκκληση!
———
Το 96,84% των μελών, λέει η ανακοίνωση, ψήφισε τον Κασσελάκη για πρόεδρο του Κινήματος Δημοκρατίας. Πόσοι ήταν αυτοί, ρε παιδιά; Τόση… λαοθάλασσα που το κρατάμε μυστικό;
Εφημερίδα Απογευματινή
