Ένας νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας ανακοινώθηκε. Ακόμη πιο σκληρός από τους προηγούμενους, με μια δομική όμως διαφορά. Είναι συντεταγμένος με κλιμακούμενες ποινές στην περίπτωση υποτροπής στο ίδιο αδίκημα. Οι κύριες αιτίες των ατυχημάτων στους δρόμους δεν δημιουργούν κάποια έκπληξη ως προς τον προσδιορισμό τους. Είναι η παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη ή του STOP, η κατάχρηση αλκοόλ, η χρήση κινητού, η υπερβολική ταχύτητα και φυσικά η μη χρήση κράνους από τους επιβαίνοντες στις μηχανές.
Ο νέος ΚΟΚ ξεκινά με παιδευτικού τύπου διοικητικά πρόστιμα και εύλογους χρόνους αφαίρεσης άδειας κυκλοφορίας του οχήματος και των πινακίδων και κλιμακώνεται σε περίπτωση υποτροπής στο ίδιο αδίκημα, φτάνοντας -εφόσον μάλιστα πρόκειται περί δυστυχήματος- σε ποινές φυλάκισης της τάξεως των 10-20 χρόνων ή και σε ισόβια.
Η πολιτεία με όλο και πιο αυστηρούς νόμους, με πυκνούς αστυνομικούς ελέγχους ειδικά στις πόλεις, όπου πλέον επικεντρώνεται το πρόβλημα, και εξαγγελίες επιχειρεί να λύσει έναν ακόμη «γόρδιο δεσμό». Θα μπορούσε να πει κανείς ότι από την πλευρά της γίνεται ό,τι είναι δυνατόν. Υπάρχει όμως η παγίδα του «νόμου του Δράκοντα». Να είναι τόσο αυστηρές οι ποινές που να μην μπορούν εύκολα να επιβληθούν. Εξού και ο κλιμακωτός χαρακτήρας για να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη.
Παρ’ όλα αυτά, αν και τα όρια ανοχής πέφτουν και οι ποινές αυστηροποιούνται, οι δρόμοι της πόλης συνεχίζουν να θυμίζουν θρίλερ επιβίωσης στην καθημερινότητα. Και μπορεί στους εθνικούς αυτοκινητόδρομους τα μεγάλα έργα να έδωσαν λύσεις και ασφάλεια, αλλά εντός των μεγάλων πόλεων και φυσικά στο Λεκανοπέδιο μόνον η ατομική ευθύνη μπορεί να δώσει τελικές λύσεις. Ωστόσο, αυτή όχι μόνον δεν ενισχύεται, αλλά απουσιάζει όλο και πιο πολύ. Ο νέος ΚΟΚ θα πρέπει να συνοδευτεί από συνεχείς επικοινωνιακές καμπάνιες για να αποκτηθεί κουλτούρα οδήγησης από τους πολίτες. Διαφορετικά, τα μέτρα δεν θα αποδώσουν ποτέ σύμφωνα με τις προσδοκίες…
Εφημερίδα Απογευματινή
