Η δημοσίευση (μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία) των πρακτικών της περίφημης σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών τον Ιούλιο του 2015, υπό τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, αποκάλυψε ότι η συζήτηση που τις τελευταίες μέρες έλαβε χώρα για το πού βρίσκονταν τα πρακτικά αυτά και αν υπήρχε και ηχητικό ντοκουμέντο ήταν άνευ ουσίας. Κι αυτό διότι οι συζητήσεις που έγιναν, όπως περιγράφονται στα πρακτικά αυτά, αποτελούσαν ανιαρές και άνευ ουσιαστικού περιεχομένου προσεγγίσεις, καθώς τη σύσκεψη την είχε προκαλέσει ο τότε αριστερός πρωθυπουργός προκειμένου να επιμερίσει και σε άλλους τις δικές του ευθύνες για όσα αλλοπρόσαλλα έκανε. Γι’ αυτό άλλωστε είχε ζητήσει τις προάλλες τη δημοσιοποίηση των πρακτικών αυτών.
Στην πραγματικότητα, αυτό που επιδίωξε με τη σύσκεψη εκείνη ήταν να εκμαιεύσει τη συναίνεση των υπόλοιπων πολιτικών αρχηγών που δεν ήθελαν να μπει η χώρα σε περιπέτειες μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να μπορέσει να δικαιολογήσει την «κωλοτούμπα» που έκανε, ακυρώνοντας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Δηλαδή ότι η μεταστροφή του αυτή είχε τη σύμφωνη γνώμη όλου του πολιτικού κόσμου. Πολιτικοί αριβισμοί επιπόλαιων ανδρών.
Μπορεί οι λοιποί πολιτικοί αρχηγοί να ήταν ευθύς εξαρχής αντίθετοι με τις αρχικές προθέσεις του κ. Τσίπρα, που στην ουσία επιχείρησε «να παίξει τον παπατζή» στην Ευρώπη, με τα γνωστά τελικώς αποτελέσματα. Εντούτοις, κατά τη σύσκεψη εκείνη φέρθηκαν με το γάντι στον επικίνδυνο τότε πρωθυπουργό, στο όνομα μιας ομοψυχίας την οποία εκλιπαρούσε και ο ακροδεξιός κυβερνητικός συνέταιρος του Αλέξη Τσίπρα.
Ήταν μια εποχή που με προεξάρχον το κυβερνών κόμμα και εξαιτίας των συνθηκών που αυτό είχε δημιουργήσει με τις επιπολαιότητες των επικεφαλής του, όλο το πολιτικό σύστημα ήταν παραζαλισμένο. Τα πρακτικά εκείνα και το περιεχόμενό τους δείχνουν συνολική αμηχανία απέναντι σε ορατό κίνδυνο για τη χώρα. Αμηχανία ένεκα διαχρονικών ευθυνών που δημιούργησαν τους κινδύνους.
Εφημερίδα Απογευματινή
