Σαν σήμερα πριν από επτά χρόνια, άφωνο το πανελλήνιο παρακολουθούσε μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ελληνική ιστορία: τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν 104 ανθρώπινες ζωές. Ήταν μια τραγωδία που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της ανικανότητας μιας αριστερής διακυβέρνησης, η οποία έφερε, με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τη συμφορά εκείνη, τη βασική ευθύνη για την απώλεια τόσων ψυχών. Τη βαριά ευθύνη της κυβέρνησης εκείνης του ΣΥΡΙΖΑ -που ήταν και ένας από τους λόγους που έναν χρόνο μετά καταδικάστηκε από τον ελληνικό λαό- τη μεγεθύνει και η παλαιότερη αμετροέπεια του Αλέξη Τσίπρα, που με αφορμή τις φοβερές πυρκαγιές της περιόδου της διακυβέρνησης Καραμανλή κατήγγελλε με θράσος την υποτιθέμενη ανικανότητά της. Ανικανότητα την οποία ως κυβερνήτης την ανέδειξε με τον πιο οδυνηρό τρόπο.
Παρ’ όλ’ αυτά και ενόψει του θέρους εκείνης της εποχής και του φαινομένου των πυρκαγιών, που σημειώνονται τακτικά πλέον, είχε κληθεί στη Βουλή η αριστερή κυβέρνηση να απαντήσει σε σειρά ερωτημάτων ως προς την προετοιμασία της τόσο αναφορικά με τον προγραμματισμό έργων πρόληψης όσο και σε υλικοτεχνική υποδομή. Πλην όμως εκείνη η θλιβερή κυβέρνηση είχε κωφεύσει στις προειδοποιήσεις εκείνες. Με αποτέλεσμα να συμβεί η τραγωδία στο Μάτι.
Όταν είχε πάρει φωτιά έναν χρόνο νωρίτερα η Πορτογαλία και είχαν σημειωθεί μεγάλες καταστροφές, με συνολικά 100 νεκρούς, η αρμόδια υπουργός Εσωτερικών, αφού επαίνεσε τις υπηρεσίες διότι είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους και ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό, στη συνέχεια υπέβαλε την παραίτησή της για λόγους πολιτικής ευθιξίας. «Δεν διαθέτω, είχε πει στη δήλωσή της, τις προϋποθέσεις ούτε πολιτικά αλλά ούτε και σε προσωπικό επίπεδο να παραμείνω στη θέση μου…»!
Βεβαίως δεν περιμέναμε να γίνει κάτι ανάλογο στη χώρα μας, ειδικά από αριστερούς οι οποίοι είχαν επιβεβαιώσει τα χρόνια εκείνα την κοινωνική αναλγησία τους…
Εφημερίδα Απογευματινή
