Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, αλλά και όλη η οικογένεια Αντετοκούνμπο, αποτελούν ένα από τα σπουδαιότερα success story για την Ελλάδα. Είναι ένα πρότυπο ενσωμάτωσης μεταναστών που όχι μόνον εντάχτηκαν κοινωνικά και εθνικά στη χώρα φιλοξενίας τους, αλλά την έχουν κάνει περήφανη σε όλο τον κόσμο. Παιδιά μεταναστών παίζουν μπάσκετ σε γειτονιές και επίσης δουλεύουν, πάνε σχολεία, και μιλάνε ελληνικά ως μητρική τους γλώσσα, νιώθουν περήφανα για την Ελλάδα όπως και οι γηγενείς Έλληνες. Πολλά έχουν ειπωθεί κατά καιρούς περί ρατσισμού των Ελλήνων. Δεν ισχύουν, αφού στη βάση της κουλτούρας του εθνισμού μας είναι ότι οι μετέχοντες στην ελληνική παιδεία λογίζονται ως Έλληνες και μάλιστα εξ επιλογής που είναι το πλέον σημαντικό.
Υπάρχουν κάποιοι εμμονικοί ή καριερίστες των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της woke κουλτούρας που στη βάση της οικογένειας Αντετοκούνμπο επιχειρούν να θεμελιώσουν επιχειρήματα υπέρ της παράτυπης μετανάστευσης. Όλοι αυτοί οι υπερασπιστές του οργανωμένου εγκλήματος του σύγχρονου δουλεμπορίου και της κερδοσκοπίας φιλάνθρωπων στη βάση της βίζας, συνεχίζουν να επιμένουν στο δικαίωμα της παράνομης μετανάστευσης αντί να ομνύουν στο τέλος της και στην εμπέδωση της νόμιμης μετανάστευσης. Αυτής που σέβεται τον αναξιοπαθούντα άνθρωπο ή οικογένεια που αναζητά μια ασφαλή ζωή και ταυτόχρονα τα εθνικά σύνορα και την οργανωμένη πολιτεία των χωρών υποδοχής.
Η Ελλάδα, σε αντίθεση με σημαντικές ευρωπαϊκές μητροπόλεις, μετά τις περιπέτειες με τις στρατιές των λαθραίων και τις ανεξέλεγκτες, αποθρασυνόμενες από τις Βρυξέλλες και τα δίκτυα τύπου Σόρος ΜΚΟ, έχει βρει την ενέργεια και τη συνοχή σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο από το 2020 και μετά να δημιουργεί ανάσχεση στο σύγχρονο δουλεμπόριο. Οι επόμενοι Αντετοκούνμπο δικαιούνται να φθάσουν στη χώρα μας με νόμιμες βίζες στην τσέπη και με προστατευμένο δικαίωμα στην έμμισθη εργασία και τη ζωή.Και αυτό δεν είναι ρατσισμός.
Εφημερίδα Απογευματινή
