Οι ακραίες σε ύφος και αδικαιολόγητες σε ένταση δηλώσεις του Προέδρου της Κύπρου κ. Χριστοδουλίδη σε σχέση με τον ΑΔΜΗΕ και τα οικονομικοτεχνικά του καλωδίου ηλεκτρισμού (GSI) που θα συνδέει την Ελλάδα με την Κύπρο και προοπτικά θα φθάνει στο Ισραήλ ουσιαστικά δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. Ειδικά μετά και τις σχετικές ανακοινώσεις από την πλευρά του ΑΔΜΗΕ για το περιεχόμενο των διαφορετικών εκτιμήσεων. Είναι φανερό από τα ίδια τα οικονομικά δεδομένα ότι ουσιαστικά δεν μιλάμε σε καμία περίπτωση για δομικές διαφωνίες. Αλλά ακόμη και αν εκτιμηθούν ως σημαντικές, η Λευκωσία δεν μπορεί να απευθύνεται προς την Αθήνα με όρους «…δεν εκβιαζόμαστε». Η όλη συζήτηση και οι όποιες διαφωνίες θα μπορούσαν να απασχολήσουν αξιωματούχους ή και αρμόδιους υπουργούς μέχρι να επιλυθούν. Όχι όμως και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Κύπρο και μάλιστα να προκαλέσουν δημόσιες δηλώσεις του.
Δεν χρειάζεται μεγάλη έρευνα για να διαπιστωθεί ότι το πολιτικό σύστημα της Κύπρου πιέζεται από πολύ ισχυρά τοπικά επιχειρηματικά συμφέροντα, που εμπλέκονται στην παραγωγή ρεύματος για το νησί με τη χρήση μαζούτ. Το αποτέλεσμα γνωστό. Η Κύπρος είναι η δεύτερη πιο ακριβή χώρα στην Ευρωζώνη στη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας. Η ένταση όμως δημιουργείται σε μια περίοδο με έντονες γεωπολιτικές αναταράξεις και συσχετισμούς, που το μόνο που εξυπηρετεί είναι τα συμφέροντα της Τουρκίας. Το έργο, από την άλλη, εντάσσεται στα διευρωπαϊκά ενεργειακά δίκτυα, χρηματοδοτείται και από ευρωπαϊκά κονδύλια και προκειμένου να περιορισθεί το γεωπολιτικό ρίσκο που μέχρι πρότινος προέβαλλαν οι Κύπριοι αξιωματούχοι, χρειάσθηκε σημαντική προσπάθεια και από την Ελλάδα αλλά και από τη Γαλλία.
Ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος για να λυθεί η όποια εμπλοκή είναι να αξιοποιηθεί ο δίαυλος διαλόγου μεταξύ του υπουργείου Ενέργειας στο νησί και του κ. Παπασταύρου, αρμόδιου από την πλευρά της κυβέρνησης στην Ελλάδα. Και όλα να καταλήξουν το συντομότερο ομαλά.
Εφημερίδα Απογευματινή
