Η πρόβλεψη ότι το νερό θα έχει ανάλογη αξία με τον «μαύρο χρυσό» -το πετρέλαιο- τις επόμενες δεκαετίες δεν είναι πλέον μύθος αλλά πραγματικότητα. Και μάλιστα η πρόκληση για τις συγκροτημένες κοινωνίες και τα κράτη δεν αφορά μόνο τις χώρες της Εγγύς Ανατολής ή της Αφρικής αλλά και αυτές που βρέχονται από τις θάλασσες της Μεσογείου. Το έλλειμμα των βροχοπτώσεων, που όλο και αυξάνεται και στην Ελλάδα όπως και στις άλλες χώρες της Νοτίου Ευρώπης, αποτελεί εφιάλτη όχι μόνο για τους κατοίκους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης αλλά και για ολόκληρη την επικράτεια, ειδικά στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής. Η επιπολαιότητα που χαρακτηρίζει παραδοσιακά τη χώρα μας στην αξιοποίηση του νερού ή η σπατάλη που σημειώνεται στο πότισμα των καλλιεργημένων εκτάσεων δεν μπορεί να συνεχισθεί.
Οι κυβερνητικές ανακοινώσεις κατόπιν επίμονης μελέτης, που υπήρξαν χθες από τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Ενέργειας κ. Παπασταύρου, των αρμόδιων δημόσιων οργανισμών και της Ανεξάρτητης Αρχής προδιαθέτουν για μια σημαντική ανάσχεση στην αρνητική εξέλιξη. Ο λόγος για έργα σε σχέση με την ενίσχυση της ύδρευσης της Αθήνας και τον εμπλουτισμό των αποθεμάτων νερού στον Μόρνο αλλά και τη Θεσσαλονίκη. Επίσης, σειρά αρδευτικών έργων, γεωτρήσεων και αφαλατώσεων για την επικράτεια και τα νησιά. Η διαχείριση του νερού θα παραμείνει σε δημόσιο χαρακτήρα και τα σενάρια περί ιδιωτικοποίησης δεν θα ισχύσουν. Ακόμα, η ενίσχυση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ και ο εκσυγχρονισμός δημοτικών επιχειρήσεων για την ύδρευση και την άρδευση προδιαθέτουν για σημαντικές δομικές αλλαγές.
Ο πόλεμος του νερού για την Ελλάδα σημαίνει καλύτερη αξιοποίηση των ποσοτήτων και των αποθεμάτων που υπάρχουν. Κονδύλια και χρονοδιαγράμματα ήδη ανακοινώθηκαν. Έργα ύψους 2,5 δισ. ευρώ θα εξελιχθούν μέσα στην τριετία 2026-2029. Αλλά υπάρχουν ακόμη σημαντικά «στοιχήματα». Υπάρχουν νοοτροπίες και πρακτικές που θα πρέπει να αλλάξουν. Η εθνική προσπάθεια μόλις ξεκίνησε.
Εφημερίδα Απογευματινή
