Η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας δεν είναι μόνον μια επιτυχία της υπουργού Εργασίας, Νίκης Κεραμέως. Είναι μια ακόμη κατάκτηση του συστήματος διακυβέρνησης και της στρατηγικής που ακολουθείται από το 2019 και μετά υπό την ηγεσία Μητσοτάκη για συνολική επαναφορά του θεσμικού πλαισίου της χώρας στα επίπεδα της αξιοπρέπειας, των δικαιωμάτων και του εύλογου ευρωπαϊκού καθεστώτος προστασίας.
Η πορεία στην έξοδο από τα μνημόνια που επισήμως ξεκινά από τον Αύγουστο του 2018 αλλά πρακτικά με την ανάληψη των καθηκόντων της κεντροδεξιάς διακυβέρνησης, δεν ήταν και δεν είναι μια «βόλτα στην εξοχή». Ούτε υπήρξε προκαθορισμένα θετική ούτε εύκολα διαχειρίσιμη ως προς τους στόχους της. Κινήθηκε με δείκτες, στόχους και μετρήσιμα αποτελέσματα. Τώρα πλέον κινείται πέραν από την προεξόφληση των χρεών με την επανάκτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ύστερα από μήνες συζητήσεων μεταξύ των εκπροσώπων εργοδοτών και εργαζομένων, υπό την εποπτεία και τον συντονισμό της υπουργού Εργασίας, έχουμε πλέον «λευκό καπνό». Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας επιστρέφουν στην ελληνική πραγματικότητα.
Αυτό που ταυτόχρονα πρέπει πλέον να θεωρηθεί αξιοσημείωτο είναι ότι οι δείκτες του σήμερα, όλο και περισσότερο συγκρίνονται με τους δείκτες του 2009. Την κατάσταση πραγμάτων στη χώρα δηλαδή πριν από τη δημοσιονομική κατάρρευση και χρεοκοπία. Είναι πολύ σοβαρό ταυτόχρονα ότι στην παρούσα φάση στην Ελλάδα, που έχει αναδειχθεί από οικονομικής, αναπτυξιακής και διαρθρωτικής πλευράς ως πρότυπο ακόμη και για τις πλέον ισχυρές οικονομίες στην Ευρώπη, πολλές εκ των οποίων βρίσκονται σε παγίδα χρέους και ελλειμμάτων σήμερα, τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η εργασία ανασυγκροτούνται. Στη βάση χρονοδιαγραμμάτων και εξαγγελιών του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης που τηρούνται με συνέπεια. Είναι ταυτόχρονα καθοριστικής σημασίας η συμβολή των Ελλήνων που με πειθαρχία και ευθυκρισία συμμετέχουν σε αυτήν την πορεία χωρίς να υπόκεινται στις «Σειρήνες» του λαϊκισμού.
Υπάρχουν προβλήματα. Αλλά υπάρχουν και μεγάλες επιτυχίες.
Εφημερίδα Απογευματινή
