Η Γέννηση του Θεανθρώπου είναι μια μεγάλη χριστιανική εορτή. Τα Χριστούγεννα, σε αντίθεση με την Πρωτοχρονιά, είναι μια βαθιά πνευματική ημέρα. Οι κοσμικότητες και ο διάχυτος καταναλωτισμός με τη γενικόλογη ευχή «Καλές γιορτές» θολώνουν το μήνυμα. Αυτό έρχεται μέσα από τα παραδοσιακά κάλαντα, που όλο και λιγότερο ακούμε στις γειτονιές της πόλης ή στα χωριά. Ο άνθρωπος στους παρόντες καιρούς είναι έντονα ταραγμένος, αγχωμένος και αποσπασματικός. Οι οικογένειες σε πολλές περιπτώσεις δεν ζουν μαζί. Η γκρίνια και η μιζέρια κυριαρχούν απέναντι στο φως, την ευλογία και την ευχή «Και επί Γης ειρήνη». Πολλοί νομίζουν ότι τα προβλήματα στο σήμερα είναι πρωτόγνωρα πιεστικά, αγνοώντας άλλες εποχές με πολέμους και στερήσεις, πολύ χειρότερες.
Τα Χριστούγεννα με τους ψαλμούς, τα παραμύθια, τα στρωμένα με εδέσματα τραπέζια, τα γλυκά, έρχονται στην ώρα τους, για να μας θυμίσουν ότι πρέπει να υπάρξουμε ξανά ως άνθρωποι, ως οικογένειες, ως πρόσωπα που πιστεύουν στον Θεό και ελπίζουν στην επικράτηση της ηθικής και της ψυχικής ευταξίας. Τα Χριστούγεννα μας θυμίζουν και μας προτρέπουν για τη συνάντηση με εχθρούς και φίλους. Ζούμε σε έναν κόσμο ψηφιακό, φαντασιώσεων, ματαιοδοξίας, βίας και απώλειας συνείδησης.
Κι όμως, κάτι τέτοιες ημέρες, όταν χτυπούν οι καμπάνες κάπου εκεί το κρύο ξημέρωμα της 25ης Δεκεμβρίου, τόσο κοντά στο χειμερινό ηλιοστάσιο, οι άνθρωποι, όλοι οι άνθρωποι, επιστρέφουν στα όνειρα και στις φιλοδοξίες που είχαν όταν ξεκινούσαν τη ζωή. Θυμούνται τη χαρά και τις εκπλήξεις που ένιωθαν όταν ήταν παιδιά. Και τελικά επιχειρούν γύρω από το οικογενειακό τραπέζι, μέσα από τα γέλια με τους φίλους τους, να βρουν και πάλι την άκρη του νήματος. Ας μη χαθούμε στην ομίχλη της εμπάθειας. Ας ζήσουμε και πάλι μέσα από τα αγγίγματα με τους γύρω μας.
Καλά και ευτυχισμένα Χριστούγεννα σε όλους!
Εφημερίδα Απογευματινή
