Τα 12 μίλια είναι αδιαπραγμάτευτα. Συμβιβασμός επί αυτού δεν συνιστά απλώς εθνική ήττα αλλά κάτι πολύ χειρότερο… Η Ελλάδα δεν θέλει να κυριαρχήσει στο Αιγαίο για κανέναν άλλο λόγο παρά μόνο γιατί το Αιγαίο αποτελεί κομμάτι της επικράτειάς της. Αυτή την απλή αλήθεια, την επιβεβαίωση της οποίας μας δίνει αβίαστα μια ματιά στον χάρτη, μας την κρύβει από τα μάτια μας μια συντονισμένη επίθεση πληροφοριακού πολέμου που διεξάγει εδώ και χρόνια η Άγκυρα εναντίον της πατρίδας μας. Κορυφαίο παράδειγμα οι τελευταίες δηλώσεις του Χακάν Φιντάν για τα 12 μίλια.
Σε συνέντευξή του ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι ελπίζει «να λυθούν τα προβλήματα του Αιγαίου όσο είναι ο Μητσοτάκης στην εξουσία», συμβουλεύοντας τα εξής: «Εγώ δεν αποδέχομαι τα 12 μίλια, εσύ δεν αποδέχεσαι τα έξι, αυτά μπορούν να συζητηθούν». Αποκάλυψε μάλιστα ότι «σε ορισμένα σημεία αυτά συζητήθηκαν με τις διερευνητικές επαφές και προχώρησαν σε κάποια σημεία».
Ο Φιντάν ζητά παζάρεμα επί ενός κυριαρχικού δικαιώματος της χώρας, το οποίο προβλέπει και το Διεθνές Δίκαιο, παζάρεμα που μόνο κέρδη θα αποφέρει στην Τουρκία. Στην απάντησή του το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε ότι «η Ελλάδα ασκεί ενεργητική και συνεπή εξωτερική πολιτική που στηρίζεται στις οικουμενικές αξίες του Διεθνούς Δικαίου και δεν ετεροκαθορίζεται. Από τις αρχές αυτές δεν πρόκειται να αποστεί και όποιος ενοχλείται οφείλει να το αποδεχθεί, διότι υποδείξεις και μομφές δεν είναι αποδεκτές».
Όμως, οι δηλώσεις Φιντάν ουδόλως είναι «στον αέρα», με δεδομένο ότι στη χώρα μας υπάρχει ένα πολυπλόκαμο και πολυεπίπεδο δίκτυο Ελλήνων διαμορφωτών γνώμης, το οποίο είναι άκρως δεκτικό στην τουρκική επιχειρηματολογία. Το δίκτυο αυτό δεν περιορίζεται σε διαδικτυακούς στρατούς trolls στα social, αλλά εδώ και δεκαετίες αποτελεί μέρος του συστήματος εξουσίας. Το γεγονός ότι αντικειμενικά λειτουργούν σαν φερέφωνα των τουρκικών απόψεων δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι είναι όργανα της Άγκυρας. Σε κάποιες περιπτώσεις αρκεί και η ιδεολογική τύφλωση.
Ισχυρισμοί
Αυτοί οι δημοσιολόγοι, λοιπόν, προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβάλουν στον ελληνικό λαό την αντίληψη ότι υπάρχουν δύο χώρες, η Ελλάδα και η Τουρκία, και ανάμεσά τους βρίσκεται μία θάλασσα, το Αιγαίο. Το οποίο, φυσικά, χάριν καλής γειτονίας, πρέπει να το μοιράσουν «δίκαια». Η άποψη αυτή θα είχε νόημα αν το Αιγαίο ήταν μια κενή θάλασσα. Δεν είναι όμως. Αντιθέτως, είναι γεμάτο νησιά. Και τα νησιά αυτά είναι ελληνικά. Τόσο απλά.
Το Αιγαίο είναι γεμάτο νησιά, τα νησιά αυτά κατοικούνται, εδώ και χιλιάδες χρόνια, από ελληνικές κοινότητες και με βάση τους θεμελιώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου έχουν πλήρη δικαιώματα όπως τα ηπειρωτικά εδάφη. Το δε περιβόητο ψευδοεπιχείρημα για τη μεγάλη ακτογραμμή της Τουρκίας, η οποία υποτίθεται ότι της προσφέρει δικαιώματα στο Αιγαίο, θα είχε νόημα μόνο αν απέναντι από τις τουρκικές ακτές υπήρχε ανοικτή θάλασσα.
Όμως, ακριβώς έξω από τις ακτές της Μικράς Ασίας βρίσκεται μια ενιαία και αδιαίρετη αλυσίδα ελληνικών νησιών, που ξεκινά από τη Σαμοθράκη και φθάνει στο Καστελλόριζο. Και αυτό προέκυψε επειδή ιστορικά και οι μικρασιατικές ακτές κατοικούνταν από Έλληνες. Η σημερινή συνοριακή γραμμή είναι αποτέλεσμα των εξελίξεων στο πρώτο τέταρτο του 20ού αιώνα (Βαλκανικοί Πόλεμοι και Μικρασιατική Καταστροφή).
Με βάση, λοιπόν, τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 και των Παρισίων του 1947 (για τα Δωδεκάνησα), τα όποια τουρκικά δικαιώματα φθάνουν μέχρι εκεί που συναντούν την ελληνική νησιωτική αλυσίδα με τα νόμιμα δικαιώματά της σε θαλάσσιες ζώνες. Δηλαδή αν υπήρχε απέναντι από τις ακτές της Μικράς Ασίας μια χερσόνησος, η Τουρκία θα δικαιούνταν να διεκδικεί τις θάλασσες βορειοδυτικά και νοτιοδυτικά από αυτή, προβάλλοντας το μήκος της ακτογραμμής της; Προφανώς όχι. Πολλώ δε μάλλον που πίσω από την αλυσίδα νησιών του Ανατολικού Αιγαίου δεν υπάρχει ανοικτή θάλασσα αλλά ένα πλέγμα αρχιπελαγικών δομών και μεμονωμένα ελληνικά κατοικημένα νησιά.
Το Αιγαίο λοιπόν δεν είναι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, είναι στο συντριπτικό μέρος του μέσα στην Ελλάδα. Δεν είναι ούτε «η θάλασσα που μας ενώνει» ούτε «η θάλασσα που μας χωρίζει». Δεν είναι τυπική θάλασσα. Είναι πρωτίστως «θαλάσσιο έδαφος». Για την ακρίβεια, το Αιγαίο αποτελείται από ελληνικά εδάφη με τη θάλασσα που τα περιβάλλει. Και φυσικά είναι νομικά και εθνικά απαράδεκτο να συζητάμε αν τα ελληνικά νησιά θα έχουν χωρικά ύδατα μικρότερα των 12 ναυτικών μιλίων. Και είναι απαράδεκτο νομικά, επειδή είναι σε πλήρη αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο και τη διεθνή πρακτική.
«Συμβιβασμός»
Επιπροσθέτως, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι τυχόν «συμβιβασμός» με την Τουρκία, που θα συνεπάγεται την αποδοχή από πλευράς της Ελλάδας ότι τα νησιά δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με την ηπειρωτική ακτή, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός από την υπόλοιπη διεθνή κοινότητα. Είναι αδιανόητο για νησιωτικές χώρες, όπως είναι η Βρετανία, η Ινδονησία, η Ιαπωνία ή οι Φιλιππίνες, ή χώρες που έχουν αρχιπελαγικές δομές μακριά από τον ηπειρωτικό κορμό, όπως η Ισπανία, να δεχθούν κάτι τέτοιο ως γενικό κανόνα.
Δεν μπορούν καν να το αντιμετωπίσουν ως «ειδική περίπτωση», όπως το πλασάρει η Άγκυρα, γιατί η Ελλάδα έχει ξεκάθαρα και απόλυτα δίκιο, ενώ η Τουρκία ξεκάθαρα και απόλυτα άδικο, όσο διευρυμένη και αυθαίρετη ανάγνωση του Διεθνούς Δικαίου και αν κάνει κανείς. Θα αντιμετωπίσουν, λοιπόν, ολόκληρη την Ελλάδα ως ειδική περίπτωση. Η Ελλάδα θα αντιμετωπιστεί ως κάτι λιγότερο από χώρα. Θα θέσει αυτοβούλως τον εαυτό της εκτός του Διεθνούς Δικαίου και έτσι αυτομάτως θα υποβαθμιστεί στο πλαίσιο της διεθνούς κοινότητας. Θα γίνει ένα θολό γεωπολιτικό σχήμα, ασήμαντο και θνησιγενές.
Όσοι λοιπόν προωθούν, συζητάνε και αποδέχονται «συμβιβασμό» με την Τουρκία για «Πρέσπες του Αιγαίου» ή για «διζωνικό, δικοινοτικό Αιγαίο», όπως εμπνευσμένα είχε γράψει ο Μάριος Πουλλικκάς στον «Φιλελεύθερο», θα πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι τυχόν παρόμοια εξέλιξη δεν θα σημάνει απλώς εθνική ήττα, ταπείνωση και ακρωτηριασμό. Θα αποτελέσει και ένα συντριπτικό και πιθανώς θανατηφόρο πλήγμα στην υπόσταση της χώρας εν συνόλω…
Ο απόλυτος ελληνικός έλεγχος του Αιγαίου είναι αναγκαίος για την ίδια την επιβίωση της χώρας. Αυτή η θέση στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε μαξιμαλιστική, ούτε ουτοπική και φυσικά ούτε εθνικιστική! Δεν είναι τίποτα παραπάνω από την παραδοχή της πραγματικότητας.
* Απομαγνητοφώνηση ραδιοφωνικής εκπομπής μας στον Παραπολιτικά 90,1 FM με τον καθηγητή Γεωπολιτικής Κωνσταντίνο Γρίβα
Εφημερίδα Απογευματινή
