Οταν τον Μάρτιο του 2022 η FIBA ανέθετε στην Κύπρο τη διοργάνωση ενός εκ των τεσσάρων ομίλων της πρώτης φάσης του φετινού Eurobasket, πολλοί αιφνιδιάστηκαν. «Μα μπορεί μια τόσο μικρή χώρα να φέρει εις πέρας με επιτυχία μια τόσο δύσκολη και πολυεπίπεδη αποστολή;». Αφήστε που η Μεγαλόνησος δεν θεωρείται δα και κάποια… μπασκετομάνα.
Η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου λατρεύει το ποδόσφαιρο, ζει και αναπνέει στους ρυθμούς της Πάφου, του ΑΠΟΕΛ, της Ανόρθωσης, των ομάδων της Λεμεσού, ενώ η εθνική καλαθόσφαιρας (όπως λατρεύουν να αποκαλούν το μπάσκετ οι Κύπριοι) δεν μπορεί καν να ανταγωνιστεί τις παραδοσιακές δυνάμεις του αθλήματος στη Γηραιά Ηπειρο. Κι όμως. Οι δέκα μέρες που ζήσαμε όλοι όσοι είχαμε τη χαρά να βρεθούμε στη Λεμεσό, συνοδεύοντας την αποστολή της Εθνικής Ελλάδας στην εκκίνηση του μακρινού ταξιδιού με τελικό προορισμό τη Ρίγα της Λετονίας, διαπιστώσαμε ότι η Κύπρος έχει αρχίσει να εξελίσσεται σε νησί… και των αθλητικών θαυμάτων.
Οταν, μάλιστα, έκλεισαν τα φώτα της διοργάνωσης, όλοι όσοι συνέβαλαν τα μέγιστα για να γράψει ιστορία η Κύπρος, γινόμενη η μικρότερη πληθυσμιακά χώρα που διοργάνωσε ποτέ τελική φάση Eurobasket, όχι μόνο δεν έμοιαζαν κουρασμένοι, αλλά αντίθετα εξέφραζαν τη δίψα τους να κερδίσουν ακόμη μεγαλύτερα στοιχήματα στο άμεσο μέλλον.
Πρώτος και καλύτερος ο πρόεδρος της Κυπριακής ∆ημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης. Τον συναντήσαμε στην τελευταία μέρα των αγώνων στο «Σπύρος Κυπριανού» και εκείνος δέχτηκε με χαρά να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη… αλλιώτικη από τις άλλες. Να συμμετέχει ουσιαστικά σε μια συζήτηση αμιγώς αθλητική, για το Eurobasket, τον Αντετοκούνμπο, τη λατρεία του για το ΝΒΑ, αλλά και την Πάφο, τον Ολυμπιακό, το Champions League, τα ινδάλματα των παιδικών και νεανικών του χρόνων. Αυθόρμητος, με πηγαίο χιούμορ και με απίθανες προσωπικές εμπειρίες από τον κόσμο των σπορ, μας χάρισε τον ιδανικό επίλογο της ολοκλήρωσης του πρώτου μέρους της αποστολής μας στο Eurobasket.
Κύριε πρόεδρε, θα ήθελα να θυμηθείτε τη μέρα που οι συνεργάτες σας έριξαν στο τραπέζι την ιδέα διοργάνωσης ομίλου του Eurobasket και να συγκρίνετε τα τότε συναισθήματά σας με αυτά που βιώνετε σήμερα, λίγο μετά το τέλος των αγώνων.
Ημουν ακόμη υπουργός Εξωτερικών όταν ήρθαν τα παιδιά από την Ομοσπονδία για να με ενημερώσουν για την πρόθεση διεκδίκησης των αγώνων. Φυσικά ανταποκρίθηκα άμεσα θετικά. Οφείλω να πω όμως με ειλικρίνεια ότι δεν ανέμενα να πετύχουμε τον συγκεκριμένο στόχο. ∆εν περίμενα ότι η FIBA θα εμπι-
στευόταν μια τόσο μικρή χώρα για τη φιλοξενία μιας τόσο σημαντικής διοργάνωσης. Περίμενα όμως ότι όσοι πάλεψαν εδώ την τελευταία τριετία, για να υπάρξει το άρτιο αποτέλεσμα που ζήσαμε, θα μετέτρεπαν την επιτυχία του τουρνουά σε προσωπικό τους στοίχημα. Και το τελικό αποτέλεσμα επιβράβευσε
τους κόπους και την προσπάθειά τους.
Τι παρακαταθήκη αφήνει για την Κύπρο η επιτυχία της διοργάνωσης του συγκεκριμένου event;
Από την πρώτη μέρα προσεγγίσαμε τη διοργάνωση ως μια επένδυση για το μέλλον της Κύπρου. Θέλαμε να δώσουμε την ευκαιρία στα νέα παιδιά να δουν από κοντά όλους αυτούς τους σπουδαίους αθλητές. Από την πρώτη μέρα έλεγα στους συνεργάτες μου ότι έπρεπε να προσεγγίσουμε τους αγώνες του Eurobasket όπως ακριβώς το έπραξε το 1987 η Ελλάδα. Τότε που μετά τη νίκη σε εκείνον τον αλησμόνητο τελικό με τη Σοβιετική Ενωση όλοι θέλαμε να γίνουμε Γκάλης, Γιαννάκης, Χριστοδούλου, Φασούλας. Χαίρομαι, λοιπόν, ειλικρινά που είδα όλες αυτές τις μέρες το στάδιο να γεμίζει από μικρά παιδιά, οικογένειες και το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει όλους αυτούς που πίστεψαν πρώτ’ απ’ όλα να διεκδικήσουν μια τέτοια εκδήλωση, αλλά και εν συνεχεία τη σημαντική δουλειά που έγινε.
Επειδή όλοι γνωρίζουν τον πρόεδρο της Κυπριακής ∆ημοκρατίας, αλλά ενδεχομένως όχι τόσο τον… αγνό φίλαθλο και άνθρωπο του αθλητισμού, Νίκο Χριστοδουλίδη, να γυρίσουμε λίγο τον χρόνο πίσω στα φοιτητικά σας χρόνια, όταν σπουδάζατε στη Νέα Υόρκη; Από εκεί αγαπήσατε τόσο πολύ το μπάσκετ και το NBA;
Η αγάπη για το μπάσκετ ξεκίνησε το 1987 με τον θρίαμβο της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ. Ημουν 14 χρόνων τότε και όλα τα παιδιά στο σχολείο αρχίσαμε να παίζουμε καλαθόσφαιρα. Φεύγαμε από το σχολείο και ψάχναμε σαν τρελοί με τους συμμαθητές μου να αγοράσουμε το «Τρίποντο». Οταν πήγα στην Αμερική, το ενδιαφέρον μου για το άθλημα ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο. Λάτρευα τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ…
Οχι τον Πατ Γιούιν, λόγω Νέας Υόρκης και Νικς;
Ο Μπάρκλεϊ ήταν ο αγαπημένος μου. Και όλη αυτή η αγάπη μου για τον αθλητισμό συνεχίστηκε και τα χρόνια που ακολούθησαν. Και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί ο αθλητισμός δίνει τη δυνατότητα σε μια μικρή χώρα, που βρίσκεται υπό κατοχή, να αναδείξει περισσότερο το πρόβλημά της. Να δείχνει έτοιμη να κερδίσει στοιχήματα. Ηδη μιλάμε με τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας για να υποστηρίξουμε τη διεξαγωγή και άλλων μεγάλων διοργανώσεων στην Κύπρο.
Ευκαιρία να δείτε και πάλι από κοντά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Αλήθεια, όταν θαυμάζατε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Μπάρκλεϊ, τον Τζόρνταν, τον Γιούιν, παίκτες- θρύλους του NBA, πιστεύατε ότι μια μέρα θα βρισκόταν δίπλα στα δικά τους ονόματα και στις συζητήσεις για τους κορυφαίους όλων των εποχών αυτό ενός Ελληνόπουλου από τα Σεπόλια;
Εννοείται ότι δεν το πίστευα. Εκείνη την εποχή ο Τζόρνταν, ο Μπάρκλεϊ, ο Μάτζικ όλοι έμοιαζαν με θεούς στα δικά μας μάτια. Αλλά το παράδειγμα του Γιάννη αποδεικνύει ότι αν υπάρχει θέληση, αν υπάρχει σκληρή προετοιμασία, μπορούν τα παιδιά να το καταφέρουν. Αυτό θέλω να πετύχουμε και στην Κύπρο. Να δουν τα παιδιά, που όλες αυτές τις μέρες γέμισαν το γήπεδο, ότι δεν υπάρχει τίποτα ακατόρθωτο. Θέλουμε να αξιοποιήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε αθλητές-πρότυπα όπως ο Αντετοκούνμπο στην προσπάθειά μας.
Με τον Γιάννη έχετε και μια ιδιαίτερη σχέση. Η φωτογραφία σας μαζί του στις εξέδρες της OPAP Arena κατά τη διάρκεια του τελικού του Conference League ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Φιορεντίνα είχε γίνει viral…
Η τρίτη μου κόρη, που είναι «γαύρος», ήθελε να πάμε οπωσδήποτε στο γήπεδο. Στην οικογένειά μου, βλέπετε, όλοι… «γαύροι» είμαστε. Φύγαμε απόγευμα από την Κύπρο και γυρίσαμε το επόμενο πρωί. Η κόρη μου ασχολείται με την καλαθόσφαιρα και όταν τον είδε δεν γινόταν να μη φωτογραφηθεί μαζί του. Για μένα, όμως, πιο σημαντικό από τη γνωριμία της μαζί του είναι ότι γνωρίζει την ιστορία του. Είναι πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε να αντιληφθεί το μέγεθος της προσπάθειας αυτού του παιδιού. Από πού ξεκίνησε, πού έχει φτάσει σήμερα και πόσο σημαντικό είναι αυτό που κάνει.
Από τη μία «γαύρος», από την άλλη φανατικός οπαδός της Πάφου, τι θα γίνει το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου όταν οι δύο ομάδες μονομαχήσουν στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», στην πρεμιέρα του Champions League;
Εκεί είναι ξεκάθαρη η επιλογή: η ομάδα της Πάφου… Πρέπει να την υποστηρίξω και θα την υποστηρίξω, όπως το κάνω πάντα. Θυμάμαι, φεύγοντας με τα παιδιά μου από το γήπεδο μετά την ιστορική πρόκριση επί του Ερυθρού Αστέρα, τους περιέγραφα εικόνες απ’ όταν ήμουν εγώ στην ηλικία τους. Επαιζε η Πάφος και στο γήπεδο βρίσκονταν όλοι κι όλοι εκατό άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των ποδοσφαιριστών. Και σήμερα έχουν τη μοναδική ευκαιρία να βλέπουν αυτή την ομάδα στο Champions League. Την ομάδα που φέρει στο έμβλημά της τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη. ∆εν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χάρηκα βλέποντας ακόμη και διεθνή Μέσα Ενημέρωσης να μαθαίνουν την ιστορία του ήρωά μας.
Είναι συγκλονιστική η ιστορία του και σε λίγες μέρες θα έχουν την ευκαιρία και οι αναγνώστες του parapolitika.gr να τη μάθουν, μέσα από ένα ντοκιμαντέρ που πραγματοποιήσαμε για την ομάδα της Πάφου κατά την παραμονή μας στη Μεγαλόνησο. Και επειδή όλες αυτές τις μέρες που μείναμε στην Κύπρο διαπιστώσαμε ότι είναι μια χώρα… που συνεχίζει να ονειρεύεται -σίγουρα σας θυμίζει κάτι η φράση ως φίλος του Ολυμπιακού-, να αναπτύσσεται και να κερδίζει στοιχήματα, πιστεύετε ότι μπορεί να έρθει μια μέρα στο μέλλον που θα δούμε κυπριακές ομάδες να πρωταγωνιστούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και του μπάσκετ, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στο ποδόσφαιρο;
Φέτος η Κύπρος θα εκπροσωπηθεί με τρεις ομάδες στη League Phase των Κυπέλλων Ευρώπης της UEFA. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι το ίδιο θα συμβεί στο μέλλον και στην καλαθόσφαιρα. Η διεξαγωγή του Eurobasket στην Κύπρο θα βοηθήσει έτσι ώστε να πετύχουμε και αυτό τον στόχο, θα συμβάλει στην ανάδειξη περισσότερων Κύπριων καλαθοσφαιριστών, θα δούμε συνολικά το άθλημα να καταξιώνεται. Είναι ένα από τα μεγάλα αθλητικά εθνικά στοιχήματα που έχουμε θέση και πιστεύω ότι θα το κερδίσουμε.
Κύριε πρόεδρε, σας ευχαριστούμε, ειλικρινά, για τη φιλοξενία που παρείχατε όλες αυτές τις μέρες σε όλους τους επισκέπτες που βρέθηκαν στο νησί για τους αγώνες, όχι μόνο τους Ελληνες, αν και ιδιαίτερα για εμάς η ανάμνηση θα είναι πολύ ξεχωριστή λόγω και της ιστορικής στιγμής της ανάκρουσης του κοινού εθνικού ύμνου των δύο χωρών μας, που προκάλεσε ανατριχίλα σε όσους είχαμε τη δυνατότητα να τη ζήσουμε από κοντά.
Θα μου επιτρέψετε να ευχαριστήσω κι εγώ εσάς εκ μέρους της πολιτείας αλλά και του κυπριακού λαού, που ήρθατε εδώ για να καλύψετε αυτό το τόσο σημαντικό γεγονός για τη χώρα μας.
Θα συναντηθούμε ξανά στις 17 Σεπτεμβρίου στις εξέδρες του «Γ. Καραϊσκάκης»;
Θα το ήθελα πάρα πολύ, αλλά δυστυχώς την επόμενη μέρα ταξιδεύω για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα είναι, όμως, άλλη μια πολύ ξεχωριστή στιγμή για τον ελληνικό και τον κυπριακό αθλητισμό.
Κυριακάτικη Απογευματινή
