Η ∆ανάη Λουκάκη, από τις πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της νέας γενιάς, απόφοιτη του Τµήµατος Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, ξεχωρίζει για τη θεατρική της πορεία, τη φυσικότητα στην ερµηνεία της, την ικανότητά της να ισορροπεί ανάµεσα στο δραµατικό και το κωµικό. Πρώτα ήρθαν «Οι Αγριες Μέλισσες», που την κατέστησαν γνωστή στον κόσµο, και συνεχίζει µε την «Ηλέκτρα» της ΕΡΤ, που την καθιέρωσε ως µία από τις πιο αγαπητές τηλεοπτικές ηρωίδες. Ενδιάµεσα την απολαύσαµε και ως αφηγήτρια και ως συµπρωταγωνίστρια της Νία Βαρντάλος στο «Tiny Beautiful Things», στο «Παλλάς», τον περασµένο Μάιο.Τώρα, λοιπόν, στη συνέντευξή της στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» µιλά εφ’ όλης της ύλης.
Κατ’ αρχάς, γιατί έχει αγαπηθεί η «Ηλέκτρα»;
Για τη σκηνοθετική της προσέγγιση και για την πλοκή της. ∆εν απευθύνεται µόνο σε ενήλικους, και οι νεότεροι µπορούν να ταυτιστούν µε τους χαρακτήρες. Κάθε επεισόδιο έχει στιγµές που προκαλούν γέλιο, συγκίνηση, σκέψη. Είναι σαν µια συντροφιά που σε ταξιδεύει. Περάσαµε στην τρίτη σεζόν.
Σε τι µεταφράζεται αυτό, αφ’ ενός για εσένα, αφ’ ετέρου για την οµάδα;
Είναι χαρά, αλλά συγχρόνως και ευθύνη. Στην αρχή, οι σεναριογράφοι πίστευαν ότι µία σεζόν ήταν αρκετή. Ωστόσο, η αγάπη του κοινού µάς ώθησε να συνεχίσουµε. Οι χαρακτήρες έχουν γίνει κοµµάτι της ζωής των θεατών, κάτι µαγικό για µένα.
Πώς το εκλαµβάνεις προσωπικά;
Θα σου το πω µε µία πρόταση: η αναγνωρισιµότητα µεγαλώνει, αλλά η αυθεντικότητα παραµένει. Η απήχηση είναι αυξηµένη και λόγω του ότι η σειρά προβάλλεται
στην πλατφόρµα της δηµόσιας τηλεόρασης, στο ERTflix, που είναι ανοιχτό σε όλους. Το ERTflix έχει παίξει καθοριστικό ρόλο. Εφερε τη σειρά σε κοινό που ίσως να
µην την έβλεπε ποτέ στην τηλεόραση. Το ότι είναι προσβάσιµη σε όλους, επιτρέποντας στον θεατή να την παρακολουθήσει όποτε θέλει, θεωρώ ότι συνιστά τον λόγο που η σειρά έγινε µέρος της καθηµερινότητας ανθρώπων διαφορετικών ηλικιών.
Πώς βιώνεις την αναγνωρισιµότητα από το κοινό;
Είναι κάτι υπέροχο, βαθιά συγκινητικό. Οι άνθρωποι που συναντώ στον δρόµο ή στα γυρίσµατα µου µιλούν µε αγάπη, µου λένε πόσο τους κρατάµε συντροφιά. Αυτές οι στιγµές είναι σαν µικρές ανταµοιβές· εκτός από χαρά, µου δίνουν δύναµη.
Μίλησέ µας για τη θεατρική «σύζευξη» µε τη Νία Βαρντάλος…∆εν έχουν πολλές τύχη να παίξουν µε διεθνές αστέρι, είτε είναι made in Greece είτε όχι.
Η συνεργασία µου µε τη Νία Βαρντάλος στην παράσταση «Μικρά όµορφα πράγµατα» ήταν µια µοναδική εµπειρία. Η Νία είναι απίστευτα ζεστή και προσιτή,
κάτι που έκανε την κοινή µας δουλειά εύκολη και δηµιουργική. Παρόλο που έχει καταφέρει τόσα πολλά διεθνώς, µε αντιµετώπισε µε αυθεντικότητα και φροντίδα, κάτι που µε έκανε να νιώσω άνετα και εµπνευσµένα σε κάθε πρόβα και σκηνή.
Ηaters; Φαντάζοµαι και στην περίπτωσή σου, παρότι είσαι από τις πλέον συµπαθείς, υφίστανται.
Φυσικά υπάρχουν, όπως παντού. Αλλά πλέον δεν µε αγγίζουν. Προσπαθώ να κρατώ την ενέργειά µου «καθαρή», να επικεντρώνοµαι στο θετικό.
Πώς ισορροπείς τη δουλειά µε την προσωπική ζωή;
Για µεγάλο διάστηµα δεν είχα προσωπική ζωή. ∆ούλευα χωρίς ρεπό, δίχως χρόνο για τον εαυτό µου. Τώρα που βρήκα λίγο χώρο, νιώθω ότι αναπνέω ξανά.
Μπορώ να απολαύσω τις µικρές στιγµές, να περνάω χρόνο µε τον σκύλο, τους φίλους µου. Ξαναβρίσκω τον εαυτό µου.
Και ο «φτερωτός θεός»;
Ελπίζω και ο έρωτας να έρθει (να µε βρει). Πρώτα πρέπει να είσαι καλά µε τον εαυτό σου και ύστερα όλα έρχονται στη σωστή στιγµή. Ο έρωτας δεν είναι
ανάγκη, είναι δώρο που σε ολοκληρώνει.
Είσαι και µεταφράστρια…
Εχω µεταφράσει το έργο του Σάιµον Στίβενς «Βάνια», που ανεβαίνει στο Υπόγειο Θέατρο Τέχνης µε τον Γιώργο Καραµίχο από τις 16.10. Εκτός από τη
µετάφραση, έχω γράψει και κείµενα για την έκδοση του έργου, που θα κυκλοφορήσει από την Κάπα Εκδοτική. Αυτό µου δίνει µεγάλη ικανοποίηση, γιατί για
µένα είναι σηµαντικό να µην περιορίζοµαι µόνο στο να είµαι ηθοποιός.
Πώς διαχειρίζεσαι την πίεση γιαένα καλό αποτέλεσµα;
Οργανώνω µόνη µου τον χρόνο µου, κάτι που µε βοηθά να παραµένω ήρεµη και συγκεντρωµένη. Θέλω να δίνω τον καλύτερό µου εαυτό χωρίς άγχος. Η
ισορροπία είναι για µένα το παν.
Μότο;
Να ζω αυθεντικά και να δηµιουργώ.
Θέλω ο έρωτας, η χαρά και η έµπνευση να έρχονται φυσικά, αβίαστα. Κάθε µέρα είναι ευκαιρία να γελάσεις, να αγαπήσεις, να αφήσεις τη δουλειά σου να
µιλήσει για σένα. Αυτή είναι η ουσία της ζωής µου.
Κυριακάτικη Απογευματινή
