Στάνκογλου: “Το θέατρο είναι η γυναίκα μου και το σινεμά η ερωμένη μου”

Ο γοητευτικός και ταλαντούχος ηθοποιός Γιάννης Στάνκογλου μιλά στην "Κυριακάτικη Απογευματινή" για τις νέες δουλειές του, την υποκριτική και τα όνειρά του
15:26 - 12 Νοεμβρίου 2025

Είναι από τους πλέον ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του. Και από τους πιο γοητευτικούς. Θυμίζει αρσενικό παλαιάς κοπής, το ξέρει και το αξιοποιεί και στις ερμηνείες του, που πάντα είναι πειστικές. Φέτος έχει κάνει το απόλυτο: αφ’ ενός είναι ο γκάνγκστερ του τηλεοπτικού «Grand Hotel», αφ’ ετέρου παίζει στο θέατρο στο θρυλικό «Annie». Ετοιμάζει δε γκράντε επάνοδο ως πρωταγωνιστής στη θεατρική μεταφορά της κλασικής ταινίας «Λόλα».

Τώρα, λοιπόν, ο Γιάννης Στάνκογλου μιλά στην «Κυριακάτικη Απογευματινή» για όλα τα πρότζεκτ του, για επιτυχία, αναγνωρισιμότητα, όνειρα, αλλά και για το πώς αξιοποιεί τον (περιορισμένο, ιδίως αυτή τη σεζόν) ελεύθερο χρόνο του.

Αυτή τη στιγμή πρωταγωνιστείτε στον υπέροχο κόσμο των παιδιών του κλασικού μιούζικαλ «Annie» (στο «Παλλάς»), αλλά και στη σειρά «Grand Hotel» (ΑΝΤ1), όπου ενσαρκώνετε τον «εγκέφαλο» ουσιαστικά του υποκόσμου της σειράς. Μιλήστε μας γι’ αυτές τις τόσο κόντρα μεταξύ τους μεταμορφώσεις.

Σαφώς διαφέρει η τηλεόραση από το θέατρο. Το θέατρο σου δίνει τη δυνατότητα, σε δύο-δυόμισι μήνες προβών, να στήσεις έναν χαρακτήρα, τον οποίο όσο διαρκούν οι παραστάσεις συνεχίζεις να «χτίζεις». Στην τηλεόραση είναι ξεκάθαρα πιο γρήγοροι οι ρυθμοί. Προφανώς πρόκειται για διαφορετικούς χαρακτήρες. Τον «Warbucks» στο «Annie» τον ενδιαφέρουν τα χρήματα και όταν γνωρίζει την πρωταγωνίστρια, αλλάζει: αρχίζει να αντιλαμβάνεται την αγάπη. Ο τηλεοπτικός «Χατζημήτρος», τώρα, έχει κάποια προβλήματα με το παρελθόν του και θέλει να πάρει εκδίκηση. Αλλα σπόιλερ δεν δίνουμε!

Θα παραμείνετε στον κόσμο της ανομίας με την εμβληματική «Λόλα», που ανεβαίνει (στο «Παλλάς» από 30.1) πρώτη φορά σε θεατρική εκδοχή.

Πρώτ’ απ’ όλα, είναι ένα υπέροχο καστ ηθοποιών, άνθρωποι που θαυμάζω και που μπορώ να κάνω παρέα με τους περισσότερους και εκτός σκηνής. Πρόκειται για εξαιρετική ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που την έχω μέσα στο μυαλό μου. Τον Νίκο Κούρκουλο, που στην ηλικία αυτή είναι ένας κούκλος, την Τζένη Καρέζη, τον ∆ιονύση Παπαγιαννόπουλο. Εδώ, όμως, η μεταφορά θα είναι κάτι άλλο. Γιατί ο σκηνοθέτης της, Χρήστος Σουγάρης, κάνει κινηματοθέατρο: χρησιμοποιεί κάμερες στο θέατρο με κοντινά πλάνα, που προβάλλονται πάνω ή δίπλα στη σκηνή. Η θεατρική εκδοχή, δηλαδή, θα έχει κάτι από την αισθητική του κινηματογράφου.

∆ιαπιστώνουμε αναβίωση του παλιού ελληνικού κινηματογράφου στο θέατρο.

Είναι συγκεκριμένες ταινίες, με ιστορία που είναι κλασική. Και όταν θέλεις να την παρουσιάσεις ύστερα από χρόνια, παραμένει επίκαιρη, προσαρμοσμένη στο σήμερα. Ενα πολύ δυνατό θέμα, για παράδειγμα, είναι η προδοσία, όπως παρουσιάζεται στη «Λόλα», μέσα από τον υπόκοσμο. Θεατρικά, μπορείς να το δεις το θέμα της ταινίας αλλιώτικα, να δώσεις στον θεατή διαφορετική εμπειρία από την ταινία στην τηλεόραση.

Γίνατε ευρέως γνωστός από «Το νησί», έχετε κάνει ωστόσο σημαντικές συνεργασίες και στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Ποιο μέσο αισθάνεστε πιο κοντά;

Το θέατρο το αγαπάω πάρα πολύ! Είναι η γυναίκα μου, το σινεμά είναι η ερωμένη μου και η τηλεόραση μια φίλη μου, ας το πούμε έτσι, την οποία έχω πιο άμεσα ανάγκη οικονομικά, με στηρίζει. Κακά τα ψέματα, η τηλεόραση πληρώνει. Ευτυχώς, με τον τρόπο που γίνεται πια,είναι αρκετά κοντά στον κινηματογράφο.

Τι σας αποφορτίζει;

Τα παιδιά μου. Γυρνώντας τα παιδιά από τις δραστηριότητές τους και εγώ από φωτογράφηση για τη «Λόλα», θα κάτσουμε σε ένα τραπέζι και θα αποφορτιστούμε όλοι μαζί!

Από εκεί και πέρα, μου αρέσει να ακούω μουσική, ένα καλό φαγητό με φίλους έξω. Γυμνάζομαι κιόλας: ξυπνάω πολύ νωρίς το πρωί με τα παιδιά μου, οπότε, πριν κάνω οτιδήποτε, για 40 λεπτά ασχολούμαι λίγο με τον εαυτό μου.

Γνωρίσατε από νωρίς την επιτυχία και την αναγνωρισιμότητα. Ποιο είναι το καλύτερο που ακολουθεί μια τέτοια αναγνώριση;

Οτι έρχονται άνθρωποι και σου θυμίζουν κάτι που ενδεχομένως έχεις ξεχάσει. Μια ερμηνεία στο θέατρο, μια σκηνή που μπορεί να σου πουν ότι έχουν κρατήσει στη μνήμη τους. Είναι πολύ όμορφο αυτό που κάνουμε: δίνουμε ζωή σε κάποια κείμενα, τα οποία είναι γραμμένα ίσως σε άλλη εποχή. Και κάποιες φορές αισθάνεσαι ότι αυτό πέρασε στον κόσμο.

Τι θα λέγατε στον νεαρό Στάνκογλου, που τώρα ξεκινά καριέρα;

Να φροντίζει λίγο περισσότερο τονεαυτό του! Τώρα, με την έλευση των παιδιών, έχω αλλάξει, μικρότερος όμως μπορεί να πήγαινα στο γύρισμα και να είχα κοιμηθεί μόνο δύο ώρες.

Τι δεν θέλετε να σας ρωτάνε;

Αν αισθάνομαι κάτι την ώρα που κάνω μια ερωτική σκηνή…

Απωθημένα ή ανεκπλήρωτα όνειρα;

Θα ήθελα να είμαι σε μια χολιγουντιανή ταινία. Να έχω έναν καλό ρόλο, ας πούμε με τον Κρίστιαν Μπέιλ, που είναι αγαπημένος μου, ή με τον Λεονάρντο ντι Κάπριο. Από τους παλιούς, πολύ θα ήθελα συνεργασία με τον Αλ Πατσίνο, με τον Ρόμπερτ ντε Νίρο. Ποιος δεν θα το ήθελε βέβαια… Ξέρετε, αγαπάω πάρα πολύ τη δουλειά μου, την απολαμβάνω…

Κυριακάτικη Απογευματινή