Το «Χαµόγελο του Παιδιού» ξεκίνησε από τον 10χρονο Ανδρέα Γιαννόπουλο, που έγραψε στο ηµερολόγιό του την επιθυµία του να ιδρυθεί ένας σύλλογος για να χαµογελούν όλα τα παιδιά. Εως σήµερα, το «Χαµόγελο του Παιδιού» έχει υποστηρίξει 2.348.859 παιδιά και οικογένειες και συνεχίζει να αφουγκράζεται διαχρονικά τις ανάγκες της κοινωνίας και των παιδιών. Στις 9 Νοεµβρίου 2025 συµπληρώθηκαν 30 χρόνια από την ηµέρα ίδρυσής του και µε αφορµή αυτό ο πατέρας
του Ανδρέα, Κώστας Γιαννόπουλος, µιλά στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» για τη δράση του οργανισµού.
Πριν από 30 χρόνια είχατε φανταστεί αυτή την πορεία που έχει διαγράψει σήµερα;
Το «Χαµόγελο του Παιδιού» γεννήθηκε από τον µικρό Αντρέα. Οταν χάνεις ό,τι πολυτιµότερο έχεις στη ζωή σου και όταν αυτός ο µικρός σού δίνει µια σελίδα από ένα ηµερολόγιο και σου λέει θέλω να κάνουµε αυτό, το κάνεις ή δεν το κάνεις; Ετσι παράτησα τις επιχειρηµατικές µου δραστηριότητες. ∆εν έκανα καµία θυσία, έκανα το αυτονόητο, κέρδισα από αυτό, γιατί το παιδί µου παρέµεινε ζωντανό µέσα από αυτό. Ολοι µιλάνε για τον Ανδρέα. Ο φορέας που δηµιουργήθηκε κινητοποίησε µια ολόκληρη κοινωνία και πλέον τα θέµατα κακοποίησης παιδιών ξέρουµε πώς να τα διαχειριστούµε. Πετύχαµε να είναι ο κόσµος κοινωνός. Αν δεν ήταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, το «Χαµόγελο» δεν θα υπήρχε και δεν θα κάλυπτε αυτά τα 30 χρόνια 2.300.000 παιδιά και δεν θα λάµβανε 5.500.000 κλήσεις. ∆εν φανταζόµουν ποτέ ότι θα φτάναµε εδώ που φτάσαµε, είναι ένα θαύµα. ∆εν φανταζόµουν ότι το «Χαµόγελο» θα έφτανε στον ΟΗΕ, σε όλον τον κόσµο και θα είχε την αίγλη και την ποιότητα που έχει αυτή τη στιγµή. ∆εν είναι εύκολο πράγµα να σε εµπιστεύεται τόσος κόσµος. Οµως δεν αισθάνοµαι ότι κάνουµε κάτι σπουδαίο, γιατί ακόµα υπάρχουν παιδιά που υποφέρουν.
Πόσα περιστατικά αντιµετωπίζετε την ηµέρα;
Καθηµερινά 4 παιδιά και έφηβοι επικοινωνούν µε το «Χαµόγελο του Παιδιού» ζητώντας βοήθεια και υποστήριξη. Το α’ εξάµηνο του 2025 το «Χαµόγελο του Παιδιού» κάθε ηµέρα υποστήριξε 300 παιδιά µέσα από τις δράσεις και υπηρεσίες του, σύνολο 54.227 παιδιά το εξάµηνο, και διαχειρίστηκε 561 κλήσεις καθηµερινά στις 4 Γραµµές Υποστήριξης. Σύµφωνα µε τα στοιχεία του 2024, το «Χαµόγελο του Παιδιού» υποστήριξε 97.089 παιδιά (266 καθηµερινά) και διαχειρίστηκε 187.165 κλήσεις (513 την ηµέρα). Παρείχε βοήθεια σε 2 παιδιά ανά 3 ηµέρες για ζητήµατα σεξουαλικής κακοποίησης και bullying, ενώ υποστήριξε 7 παιδιά ηµερησίως, θύµατα σωµατικής ή ψυχολογικής κακοποίησης και παραµέλησης. Τέλος, αντιµετώπισε περιστατικά αυτοκτονικότητας, µε 2 παιδιά να λαµβάνουν υποστήριξη ανά 3 ηµέρες. Οι 4 τηλεφωνικές Γραµµές Βοήθειας και Υποστήριξης είναι: Εθνική Γραµµή για τα Παιδιά SOS 1056, Ευρωπαϊκή Γραµµή για τα Εξαφανισµένα Παιδιά 116000, Ευρωπαϊκή Γραµµή Υποστήριξης Παιδιών και Εφήβων 116111, Εθνική Γραµµή για τους Αγνοούµενους Ενήλικους 1017 – κάποιες από αυτές είναι συνδεδεµένες και µε το 112.
Πόσους εργαζόµενους ή εθελοντές απασχολεί ο οργανισµός αυτή τη στιγµή;
Απασχολεί 400 εργαζόµενους και 9.000 ενεργούς εθελοντές. Οταν λέµε εργαζόµενους εννοούµε επιστηµονικό προσωπικό· αν θέλει το παιδί να αυτοκτονήσει δεν µπορεί να το βοηθήσει ένας εθελοντής. Οι εθελοντές τη στιγµή που χρειαζόµαστε κάτι είναι στο νοσοκοµείο, είναι στη δράση, είναι στην έκτακτη κατάσταση, στα κέντρα στήριξης, είναι παντού. Στο «Χαµόγελο» εξασφαλίζουµε επίσης ότι κάποια παιδιά θα είναι µε µηχανική υποστήριξη στο σπίτι τους και όχι στα νοσοκοµεία. Στη Θεσσαλονίκη ήταν 50 και έγιναν 350. Η οµάδα µας, και µε τα ασθενοφόρα µας και µε τους γιατρούς, εξασφαλίζει ότι αυτά τα παιδιά θα παραµείνουν στην οικογένεια και η οικογένεια εκπαιδεύεται. Τη Μαρία την πήραµε 4 χρόνων µε την οικογένειά της όταν την έδιωχναν από την Εντατική και σήµερα είναι 20 χρόνων. Κάνουµε πολλά τέτοια πράγµατα που δεν προβάλλουµε λόγω ιδιαίτερων καταστάσεων. Υπάρχει και το µοναδικό θεραπευτικό κέντρο ηµέρας, για παιδιά που έχουν βασανιστεί, κακοποιηθεί. Εκεί υπάρχει επιστηµονική οµάδα, παιδοψυχίατροι, εργοθεραπευτές και καλύπτουν θεραπευτικά πλέον αυτά τα παιδιά. Στηρίζουµε 19.000 παιδιά σε όλη την Ελλάδα για να µη φύγουν από τις οικογένειές τους, τα στηρίζουµε µε logistics, αποθήκες, µε ιατρικές υπηρεσίες, µε εκπαιδευτικές υπηρεσίες.
Τι θα έπρεπε να αλλάξει;
Η πραγµατικότητα αυτή τη στιγµή στην Ελλάδα είναι ότι υπάρχει ένα σοβαρό πρόβληµα· εκτός από τη βία και την κακοποίηση, υπάρχει πρόβληµα µε τα παιδιά που πρέπει να φύγουν από το κακοποιητικό περιβάλλον και «παρκάρονται» στα νοσοκοµεία. Αυτή είναι µια δουλειά των θεσµών του κράτους, ό,τι γίνεται πρέπει να είναι δουλειά των θεσµών του κράτους, εµείς συµπληρώνουµε µε τα εργαλεία που έχουµε. Το «Χαµόγελο» είναι πολύ βοηθητικό στις υπηρεσίες. Η Ελλάδα έχει ανθρώπους που µπορούν να κάνουν τη διαφορά. Αυτή τη στιγµή οι υπηρεσίες των δήµων είναι υποστελεχωµένες, οι κοινωνικοί λειτουργοί δίνουν µάχη. Βρισκόµαστε σε ένα επίπεδο που η χιονοστιβάδα τρέχει ακάθεκτη µε τα προβλήµατα µαζεµένα. Μια γυναίκα που θα βρεθεί στον δρόµο δεν έχει
πού να πάει, αλλά αν ακούσεις διάφορες φωνές, παντού λένε ότι έχει πού να πάει. Πρόσφατα είχαµε µια κοπέλα 20 χρόνων από το Νεπάλ, θύµα trafficking και έγκυος 5 µηνών, που ο διοικητής δεν είχε τι να την κάνει, δεν είχε πού να την πάει. ∆ηµιουργείται η εντύπωση ότι λύθηκαν όλα. Υποστηρικτικές υπηρεσίες δεν υπάρχουν. Φέτος είναι µεγαλύτερη ανάγκη. Εµείς ξέρουµε τι µπορούµε να κάνουµε, αν µας ακούσουν. Εχουµε την προεδρία του ευρωπαϊκού δικτύου κατά της βίας και του bullying για 5η συνεχή θητεία, κάναµε συνάντηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και προσπαθούµε· γιατί µη νοµίζετε ότι και η Ευρώπη πάει πίσω, άλλες χώρες έχουν πολύ µεγαλύτερα προβλήµατα και εµείς τις ακολουθούµε κατά πόδας.
Κυριακάτικη Απογευματινή – Χρύσα Παλιεράκη
